การช มน ม เป น ส ทธ หร อเสร ภาพ

E-book Bang SAOTHONG Distric Public library Download

• Publications :0
• Followers :0

ศาสนาและหน้าที่พลเมือง ม.ปลายsocial31002-2560

ศาสนาและหน้าที่พลเมือง ม.ปลายsocial31002-2560

Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!

Create your own flipbook

View Text Version Likes : 0 Category : All Report

• Follow
• Upload
• 0
• Embed
• Share

ศาสนาและหน้าที่พลเมือง ม.ปลายsocial31002-2560

` ศาลปกครอง* ศาลปกครองเปนองคกรตุลาการมีอํานาจพิจารณาพิพากษาคดีทางปกครอง ท่ีเปนขอพิพาทระหวางหนวยงานทางปกครองหรือเจาหนาท่ีของรัฐกับเอกชน หรือระหวาง หนวยงานทางปกครองหรือเจาหนาท่ีของรัฐดวยกัน โดยที่ขอพิพาทเหลานั้นเกิดจากการท่ี หนวยงานทางปกครองหรือเจาหนาท่ีของรัฐกระทําการโดยไมชอบดวยกฎหมาย หรือละเลย ตอหนาที่ หรือปฏิบัติหนาที่ลาชาเกินสมควร หรือเปนคดีอันเนื่องมาจากการกระทําละเมิดหรือ ความรับผดิ อยางอน่ื ของหนวยงานหรอื เจาหนา ทีข่ องรฐั หรืออันเนื่องมาจากสัญญาทางปกครอง หรืออาจกลาวไดวาศาลปกครองมีอํานาจหนาท่ีในการควบคุมและตรวจสอบการใชอํานาจ ทางปกครองของหนวยงานทางปกครองและเจาหนาที่ของรัฐใหเปนไปโดยชอบดวยกฎหมาย อันเปนการคุมครองสิทธิและเสรีภาพของประชาชนมิใหถูกลวงละเมิดจากการใชอํานาจ ทางปกครองของหนว ยงานทางปกครองและเจาหนาทขี่ องรัฐ ใน อ ดี ต อ ง ค ก รที่ ใช อํ าน าจ ตุ ล าก าร ข อ งไท ย มี เพี ย งระ บ บ ศ าล เดี ย ว ก็ คื อ ศาลยตุ ิธรรมทีม่ ีอํานาจหนาทใี่ นการพิจารณาพิพากษาคดที งั้ ปวง เมื่อมกี ารจัดตัง้ ศาลปกครองขึน้ ตามบทบัญญัติรัฐธรรมนูญแหงราชอาณาจักรไทย และพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและ วิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ มีผลทําใหประเทศไทยมีระบบศาลปกครองเปนอีก องคกรหน่ึงท่ีใชอํานาจตุลาการในการพิจารณาพิพากษาคดีปกครองแยกตางหากจากระบบของ ศาลยุตธิ รรม นอกจากระบบศาลยุติธรรม ระบบศาลปกครอง และระบบศาลทหารท่ีเปน ระบบศาลที่มีเขตอํานาจเฉพาะแลว รัฐธรรมนูญแหงราชอาณาจักรไทยยังบัญญัติใหมี ศาลรัฐธรรมนูญ มีอํานาจหนาที่ในการพิจารณาพิพากษาคดีตามที่รัฐธรรมนูญแหง ราชอาณาจักรไทยและกฎหมายกําหนด ดังนั้น ณ ปจจุบันประเทศไทยมีองคกรท่ีใชอํานาจ ตุลาการ ไดแก ศาลรัฐธรรมนูญ ศาลยุติธรรม ศาลปกครอง และศาลทหาร ซึ่งกลาวไดวา ปจ จบุ นั ประเทศไทยเปนระบบศาลคนู น่ั เอง

• เรียบเรียงโดย นายอนุชา ฮุนสวัสดิกุล พนักงานคดีปกครอง ๙ ชช. และนางสาวจุฑามาส แกว จุลกาญจน พนักงานคดปี กครอง ๔ สาํ นกั วจิ ัยและวิชาการ สาํ นกั งานศาลปกครอง วารสารวิชาการศาลปกครอง ปท ่ี ๓ ฉบบั ท่ี ๓ กนั ยายน-ธนั วาคม ๒๕๔๖ ๑๔๙ `

HUMAN RIGHT

ส

ิ

ท

ิ

ทธ

ิ

ม

ิ

มน

ุ

ษ

ุ

ษยชน

นางสาวณัฏฐิกา ภูรกิุลทอง

ม.4/5 เลขท

ี 21

นางสาวณัชชา เงาสม

พรเจรญิม.4/5 เลขท

ี 35

1. 4

/

5

P

A

R

A

L

L

E

L

จัดทําโดย

ความหมายของสทิธมินษุยชน

ปฏิญญาสากลวา่ดว้ยมนุษยชน

(Universal Declaration of Human Rights)

ไมม่กีารนยิามคําวา่ \"สทิธมินุษยชน\" ไวโ้ดยเฉพาะเจาะจง แต่เม อื

พจิารณาเน ือหาของปฏิญญาฯ จะเหน็ถึงแนวความคิดพ นืฐานของ

สทิธมินษุยชน ไดแ้ก่

1.) ความอิสระเสรีและมศี ักดิ

ศรแีละสทิธเิท่าเทียมกัน

2.) การปฏิบตั ิต่อกันอยา่งฉันพน

ี ้อง

3.) การมสีทิธแิละเสรภีาพตามท

ี

ระบุไวใ้นปฏิญญาฯ โดยไมม่กีาร

จาํแนกความแตกต่างในเร อืงใด ๆ เชน่เช อืชาติสผีวิเพศ ภาษา

ศาสนา ความเหน็ทางการเมอืง หรอืทางอ ืนใดชาติหรอืสงัคมอันเปน

ท

ี

มาเดมิทรพัยส์นิกําเนิด หรอืสถานะอ ืนใด

4.) การจาํแนกขอ้แตกต่างของแต่ละบุคคลโดยอาศัยมูลฐานแหง่

สถานะทางการเมอืงทางการศาล

หรอืทางการระหวา่งประเทศของประเทศหรอืดินแดนซ งึบุคคลสงักัด

จะกระทํามไิด้

พระราชบญัญตั ิประกอบรฐัธรรมนญูวา่ดว้ยคณะกรรมการสทิธิ

มนษุยชนแหง่ชาติพ.ศ. 2560 มาตรา 4 ไดน้ ิยามคําวา่

“สทิธมินษุยชน” หมายถึง ศักดศิ รคีวามเป นมนุษย์สทิธิเสรภีาพ และ

ความเสมอภาค ของบุคคลท

ี ได้รบัการรบัรองหรอืค้มุครองตาม

รฐัธรรมนญูตามกฎหมายไทยหรอืตามหนังสอืสญัญาท

ี ประเทศไทย

เปน ภาคีและมพีนัธกรณีท

ี

จะต้องปฏิบตั ิตาม

บทบญัญตั ิเก

ี

ยวกับสทิธมินษุยชน

รฐัธรรมนญูแหง่ราชอาณาจกัรไทย พุทธศักราช 2540 มบีทบญัญตั ิ

เก

ี

ยวกับ คณะกรรมการสทิธมินษุยชนแหง่ชาติซ งึพระมหากษัตรยิ ์

ทรงแต่งตัง ตามคํา แนะนาํของ วุฒสิภา ประกอบดว้ย ประธาน

กรรมการหน ึงคน และกรรมการอ ืนอีกสบิคน ซ งึคณะกรรมการสทิธิ

มนษุยชนมอี ํานาจหนา้ท

ี

ดงัน

ี

1. เสนอแนะนโยบายและขอ้เสนอในการปรบั ปรงุกฎหมาย กฎ หรอืขอ้

บงัคับต่อรฐัสภาและคณะรฐัมนตรเีพ อืสง่เสรมิและค้มุครองสทิธิ

มนษุยชน

2. ตรวจสอบและรายงานการกระทําหรอืละเลยการกระทําอันเปน การ

ละเมดิสทิธิมนษุยชน และเสมอมาตรการแก้ไขท

ี

เหมาะสมต่อบุคคล

หรอืหนว่ยงานท

ี

กระทําหรอืละเลยการกระทํา ดังกล่าวเพ อืดาํเนนิการ

ในกรณที ี ไมม่กีารดําเนนิการตามท

ี

เสนอให้รายงานต่อรฐัสภาเพ อื

ดาํเนนิการต่อไป

3. สง่เสรมิ ใหเ้กิดความรว่มมอืและการประสานงานกันระหวา่งหน่วย

งานราชการ องค์กรเอกชนและองค์การอ ืนในด้านสทิธมินษุยชน

4. สง่เสรมิการศึกษา การวจิยัและการเผยแพรค่วามรตู้ ่าง ๆ ดา้น

สทิธมินษุยชน

·ooohD

ความเปน

มา

ความเปน มาของสทิธมินุษยชน ภายหลังสงครามโลกครงั ท

ี 2 สนิ สดุลง

ผนู้ าํ ประเทศต่างๆ ได้ตระหนักวา่การค้มุครองสทิธมินษุยชนอยา่งมี

ประสทิธภิาพเป นสงิ สาํคัญจะก่อใหเ้กิดสนัติภาพและความเจรญิก้าวหนา้

ดงันนั จงึไดร้ว่มมอืกันจดัตัง องค์การสหประชาชาติข นึเพ อืเปน องค์กร

โลกท

ี

จะค้มุครองมนุษยชาติให้รบัความเปน ธรรมอยา่เสมอภาคเท่าเทียม

กันสมชัชาสหประชาชาติไดม้มีติรบั ปฏิญญา ดว้ยสทิธมินุษยชน

(The Universal Declaration of Human Rights) เม อืวนัท

ี 10

ธนัวาคม พ.ศ. 2491 และมมีติประกาศให้วนัท

ี 10 ธนัวาคมของทกุป เป น

วนัสทิธมินษุยชน (Human Rights Day)

ดว้ยความคาดหวงัต่อการ

แสดงความรบัผดิชอบดา้น

สทธมินษุยชนของผปู้ ระกอบ

การ องค์การสหประชาชาติได้

จดัทํา หลักการชแ

ี

นะด้านสทิธิ

มนษุยชนกับธุรกิจ สาํหรบั

ธุรกิจใชเ้ปน แนวปฏิบตั ิในการ

เคารพสทิธมินษุยชน โดย

สาระสาํคัญของหลักการนอ

ี

ยู่

บนเสาหลัก 3 ประการ ซ งึสว่น

ท

ี

เก

ี

ยวขอ้งโดยตรงกับธุรกิจ

คือ เสาหลักท

ี 2 และ 3

·

ความเปน

มา

เสาหลักท

ี 1: Protect การค้มุครองสทิธมินษุยชนหมายถึง รฐัมหีนา้

ท

ี

ค้มุครองมใิหเ้กิดการ ละเมดิสทิธมินษุยชนท

ี

เก

ี

ยวขอ้ง กับการดาํเนิน

ธุรกิจ ไมว่า่จากองค์กร ของรฐัเองหรอืองค์กรภาคธุรกิจ

เสาหลักท

ี 2: Respect การเคารพสทิธมินษุยชนหมายถึง บุคคลและ

องค์กรท

ี ประกอบธุรกิจ ไมว่า่จะเป นธุรกิจประเภทใดหรอืขนาดใดก็

ตาม ยอ่มมคีวามรบัผดิชอบท

ี

จะเคารพสทิธมินุษยชน

เสาหลักท

ี 3: Remedy การเยยีวยาหมายถึง การแก้ไข ฟ น ฟูชดเชย

เม ือเกิดผลกระทบหรอืมกีารละเมดิสทิธมินษุยชนท

ี

เน อืงมาจากการ

ประกอบธุรกิจ ทัง ภาครฐัและภาคธุรกิจต้องมกีลไกในการเยยีวยาท

ี

มี

ประสทิธผิล

ADDN

·MANN

คําปรารภ

ด้วยเหตุท

ี

การยอมรับศักดิ ศรีแต่กําเนิด และสิทธิซ ึงเสมอ

กันและไม่อาจโอนแก่กันได้ของสมาชิกทั

งปวงแห่งครอบครัว

มนุษยชาติอันเป นรากฐานของเสรีภาพ ความยุติธรรม และ

สันติภาพในโลก

ด้วยเหตุท

ี

การเมินเฉย และดูหมิ

นเหยียดหยามสิทธิ

มนุษยชนได้ก่อให้เกิดการอันป าเถ ือนโหดร้ายทารุณ ซ ึงเป นการ

ละเมิดมโนธรรมของมนุษยชาติอย่างร้ายแรง และโดยเหตุท

ี ได้

มีการประกาศปณิธานอันสูงสุดโดยสามัญชน ว่าถึงวาระแห่ง

โลกแล้วท

ี

มนุษย์จะมีเสรีภาพในการพูดและในความเช ือถือ รวม

ทั

งมีเสรีภาพจากความกลัวและความต้องการ

ด้วยเหตุท

ี

เป นสิ

งจาํเป น สิทธิมนุษยชนควรได้รับความ

คุ้มครองโดยหลักนิติธรรม ถ้าไม่พึงประสงค์ให้มนุษย์ต้องถูก

บีบบังคับให้หาทางออก โดยการกบฏต่อทรราชและการกดข

ี

อัน

เป นท

ี

พ ึงแห่งสุดท้าย

ด้วยเหตุท

ี ประดาประชาชนแห่งสหประชาชาติได้ยืนยันไว้ใน

กฎบัตรถึงความเช ือมั

นในสิทธิมนุษย์ชนขั

นพ ืนฐาน ในศักดิ ศรี

และคุณค่าของตัวบุคคล และในความเสมอกันแห่งสิทธิของทั

ง

ชายและหญิง และได้ตัดสินใจท

ี

จะส่งเสริมความก้าวหน้าทาง

สังคมตลอดจนมาตรฐานแห่งชาติให้ดีข ึน ได้มีเสรีภาพมากข ึน

ด้วยเหตุท

ี

รัฐสมาชิกได้ปฏิญาณท

ี

จะให้ได้มา โดยร่วมมือกับ

สหประชาชาติซ ึงการส่งเสริมการเคารพและการถือปฏิบัติโดย

สากลต่อสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพ ขั

นพ ืนฐาน

ด้วยเหตุท

ี

ความเข้าใจตรงกันในเร ืองสิทธิและเสรีภาพมี

ความสาํคัญยิ

งเพ ือให้ปฏิญาณน

ี

เกิดสัมฤทธิผลอย่างเต็มเป ยม

ดังนั

น บัดน

ี

สมัชชาจึงประกาศให้

ปฏิญญาสากลวา

่

ด

้

วยสทิธมินษุยชน

ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนน

ี

เป นมาตรฐานร่วมกัน

แห่งความสาํเร็จสาํหรับประชาชนทั

งมวลและประชาชาติทั

งหลาย

เพ ือจุดมุ่งหมายท

ี

ว่าป จเจกบุคคลทุกคน และทุกส่วนของสังคม

โดยการคํานึงถึงปฏิญญาน

ี

เป นเนืองนิตย์จะมุ่งมั

นส่งเสริมการ

เคารพสิทธิและอิสรภาพเหล่าน

ี

ด้วยการสอนและการศึกษา

และให้มีการยอมรับและยึดถือโดยสากลอย่างมีประสิทธิผล ด้วย

มาตรการอันก้าวหน้าในประเทศและระหว่างประเทศ ทั

งใน

บรรดาประชาชนของรัฐสมาชิกด้วยกันเอง และในบรรดา

ประชาชนของดินแดนท

ี

อยู่ใต้เขตอํานาจแห่งรัฐนั

น

1. ทุกคนเกิดมาเท่าเทียม

มนุษย์ทั

งปวงเกิดมามีอิสระและเสมอภาคกันในศักดิ ศรีและ

สิทธิต่างในตน มีเหตุผล และมโนธรรม และควรปฏิบัติต่อกัน

ด้วยจิตวิญญาณแห่งภราดรภาพ

2. ไม่แบ่งแยก

ทุกคนย่อมมีสิทธิและอิสรภาพทั

งปวงตามท

ี

กําหนดไว้ใน

ปฏิญญาน

ี โดยปราศจากการแบ่งแยกไม่ว่าชนิดใดอาทิเช ือชาติ

ผิว เพศ ภาษา ศาสนา ความคิดเห็นทางการเมืองหรือทางอ ืน

พ ืนเพทางชาติหรือสังคม ทรัพย์สิน กําเนิดหรือสถานะอ ืน นอก

เหนือจากน

ี

จะไม่มีการแบ่งแยกใด บนพ ืนฐานของสถานะ

ทางการเมือง ทางกฎหมาย หรือทางการระหว่างประเทศของ

ประเทศหรือดินแดนท

ี

บุคคลสังกัด ไม่ว่าดินแดนน

ี

จะเป น

เอกราช อยู่ในความพิทักษ์มิได้ปกครองตนเองหรืออยู่ภายใต้

การจาํกัดอธิปไตยอ ืนใด

3. สิทธิในการมีชีวิต

ทุกคนมีสิทธิในการมีชีวิต เสรีภาพ และความมั

นคงแห่งบุคคล

4. ไม่ตกเป นทาส

บุคคลใดจะตกอยู่ในความเป นทาสหรือสภาวะจาํยอมไม่ได้ทั

งน

ี

ห้ามความเป นทาสและการค้าทาสทุกรูปแบบ

5. ไม่ถูกทรมาน

บุคคลใดจะถูกกระทําการทรมาน หรือการปฏิบัติหรือการ

ลงโทษท

ี โหดร้ายไร้มนุษยธรรม หรือย าํยีศักดิ ศรีไม่ได้

D

6. ได้รับการคุ้มครองทางกฏหมาย

ทุกคนมีสิทธิท

ี

จะได้รับการยอมรับทุกแห่งหน ว่าเป นบุคคล

ตามกฎหมาย

7. เท่าเทียมกันตามกฏหมาย

ทุกคนเสมอภาคกันตามกฎหมายและมีสิทธิ

ท

ี

จะได้รับความ

คุ้มครองของกฎหมายอย่างเท่าเทียมกันโดยปราศจากการ

เลือกปฏิบัติใด ทุกคนมีสิทธิท

ี

จะได้รับความคุ้มครองเท่าเทียม

กันจากการเลือกปฏิบัติใด้อันเป นการล่วงละเมิดปฏิญญาน

ี

และจากการยุยงให้มีการเลือกปฏิบัติดังกล่าว

8. สิทธิท

ี

จะได้รับการคุ้มครองตามกฏหมาย

ทุกคนมีสิทธิท

ี

จะได้รับการเยียวยาอันมีประสิทธิผลจากศาลท

ี

มี

อํานาจแห่งรัฐต่อการกระทําอันล่วงละเมิดสิทธิขั

นพ ืนฐาน ซ ึง

ตนได้รับตามรัฐธรรมนูญหรือกฎหมาย

9. ไม่ถูกคุมขังโดยพลการ

บุคคลใดจะถูกจับกุม กักขัง หรือเนรเทศตามอําเภอใจไม่ได้

10. ได้รับการพิจารณาอย่างเป นธรรม

ทุกคนย่อมมีสิทธิในความเสมอภาคอย่างเต็มท

ี ในการได้รับการ

พิจารณาคดีท

ี

เป นธรรมและเป ดเผยจากศาลท

ี

อิสระและไม่

ลําเอียงในการพิจารณากําหนดสิทธิและหน้าท

ี

ของตนและข้อ

กล่าวหาอาญาใดต่อตน

11. เป นผู้บริสุทธิ

จนกว่าศาลจะตัดสิน

1.) ทุกคนท

ี

ถูกกล่าวหาว่ากระทําผิดทางอาญา มีสิทธิท

ี

จะได้รับ

การสันนิษฐานไว้ก่อนว่าบริสุทธิ

จนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่ามีความผิด

ตามกฎหมาย ในการพิจารณาคดีท

ี

เป ดเผยซ ึงตนได้รับหลัก

ประกันท

ี

จาํเป นทั

งปวงสาํหรับการต่อสู้คดี

2.) บุคคลใดจะถูกตัดสินว่ามีความผิดทางอาญาใด้

อันเน ืองจากการกระทําหรือละเว้นใด อันมิได้ถือว่าเป นความผิด

ทางอาญาตามกฎหมายแห่งชาติหรือกฎหมายระหว่างประเทศ

ในขณะท

ี ได้กระทําการนั

นไม่ได้และจะกําหนดโทษหนักกว่าท

ี

บังคับใช้ในขณะท

ี ได้กระทําความผิดทางอาญานั

นไม่ได้

12. สิทธิความเป นส่วนตัว

บุคคลใดจะถูกแทรกแซงตามอําเภอใจในความเป นส่วนตัว

ครอบครัว ท

ี

อยู่อาศัยหรือการส ือสาร หรือจะถูกลบหลู่

เกียรติยศ และช ือเสียงไม่ได้ทุกคนมีสิทธิท

ี

จะได้รับการ

คุ้มครองของกฎหมายจากการแทรกแซงสิทธิ

หรือการลบหลู่ดัง

กล่าวนั

น

13. เสรีภาพในการเดินทาง

1.) ทุกคนมีสิทธิในอิสรภาพแห่งการเคล ือนย้ายและการอยู่

อาศัยภายในพรมแดนของแต่ละรัฐ

2.) ทุกคนมีสิทธิท

ี

จะออกนอกประเทศใด รวมทั

งประเทศของ

ตนเองด้วย และสิทธิท

ี

จะกลับสู่ประเทศตน

14. สิทธิท

ี

จะล

ี

ภัย

1.) ทุกคนมีสิทธิท

ี

จะแสวงหาและได้ท

ี

ล

ี

ภัยในประเทศอ ืนจาก

การประหัตประหาร

2.) สิทธิน

ี

จะยกข ึนกล่าวอ้างกับกรณีท

ี

การดําเนินคดีท

ี

เกิดข ึน

โดยแท้จากความผิดท

ี

มิใช่ทางการเมืองหรือจากการกระทําอัน

ขัดต่อวัตถุประสงค์และหลักการของสหประชาชาติไม่ได้

15. สิทธิท

ี

จะมีสัญชาติ

ทุกคนมีสิทธิในสัญชาติหน ึง

บุคคลใดจะถูกเพิกถอนสัญชาติของตนตามอําเภอใจ หรือถูก

ปฏิเสธสิทธิท

ี

จะเปล

ี

ยนสัญชาติของตนไม่ได้

16. เสรีภาพในการแต่งงาน

1.) บรรดาชายและหญิงท

ี

มีอายุครบบริบูรณ์แล้ว มีสิทธิ

ท

ี

จะ

ทําการสมรสและก่อร่างสร้างครอบครัว โดยปราศจากการจาํกัด

ใด อันเน ืองจากเช ือชาติสัญชาติหรือศาสนา ต่างย่อมมีสิทธิ

เท่าเทียมกันในการสมรส ระหว่างการสมรสและขาดจากการ

สมรส

2.) การสมรสจะกระทํากันโดยความยินยอมอย่างอิสระ และ

เต็มท

ี

ของผู้ท

ี

จะเป นคู่สมรสเท่านั

น

3.) ครอบครัวเป นหน่วยธรรมชาติและพ ืนฐานของสังคม

และย่อมมีสิทธิท

ี

จะได้รับความคุ้มครองจากสังคมและรัฐ

17. สิทธิในการครอบครองทรัพย์สิน

1.) ทุกคนมีสิทธิท

ี

จะเป นเจ้าของทรัพย์สินโดยตนเอง

และโดยร่วมกับผู้อ ืน

2.) บุคคลใดจะถูกเอาทรัพย์สินไปจากตนตามอําเภอใจไม่ได้

18. เสรีภาพในการนับถือศาสนา

ทุกคนมีสิทธิในอิสรภาพแห่งความคิด มโนธรรม และศาสนา

ทั

งน

ี

สิทธิน

ี

รวมถึงอิสรภาพในการเปล

ี

ยนศาสนาหรือความเช ือ

และอิสรภาพในการแสดงออกทางศาสนาหรือความเช ือถือ ของ

ตนในการสอน การปฏิบัติการสักการบูชา และการประกอบ

พิธีกรรม ไม่ว่าจะโดยลําพัง หรือในชุมชนร่วมกับผู้อ ืน และในท

ี

สาธารณะหรือส่วนบุคคล

19. เสรีภาพในการแสดงออก

ทุกคนมีสิทธิในอิสรภาพแห่งความเห็นและการแสดงออกรวม

ทั

งอิสรภาพในอันท

ี

จะถือเอาความเห็นโดยปราศจากการ

แทรกแซง แสวงหา รับ และส่งข้อมูลข่าวสารตลอดจนข้อคิด

ผ่านส ือใด โดยไม่คํานึงถึงพรมแดน

20. เสรีภาพในการชุมนุมอย่างสันติ

ทุกคนมีสิทธิในอิสรภาพแห่งการชุมนุม ร่วมประชุมและการตั

ง

สมาคมโดยสันติ

บุคคลใดไม่อาจถูกบังคับให้สังกัดสมาคมหน ึงได้

21. การมีส่วนร่วมในการปกครองประเทศ

1.) ทุกคนมีสิทธิท

ี

จะมีส่วนร่วมในการปกครองประเทศตน

โดยตรงหรือผ่านทางผู้แทนซ ึงได้เลือกตั

งโดยอิสระ

2.) ทุกคนมีสิทธิท

ี

จะเข้าถึงบริการสาธารณะในประเทศตนโดย

เสมอภาค

3.) เจตจาํนงของประชาชนจะต้องเป นพ ืนฐานแห่งอํานาจการ

ปกครอง ทั

งน

ี

เจตจาํนงน

ี

จะต้องแสดงออกทาง การเลือกตั

ง

ตามกําหนดเวลาและอย่างแท้จริง ซ ึงต้องเป นการออกเสียง

อย่างทั

วถึงและเสมอภาค และต้องเป นการลงคะแนนลับ หรือ

วิธีการลงคะแนนโดยอิสระในทํานองเดียวกัน

22. การได้รับการดูแลและคุ้มครองจากรัฐ

ทุกคนในฐานะท

ี

เป นสมาชิกของสังคมมีสิทธิในหลักประกันทาง

สังคม สิทธิในการบรรลุถึงซ ึงสิทธิทางเศรษฐกิจสังคมและ

วัฒนธรรม อันจาํเป นยิ

งสาํหรับศักดิ ศรีของตนและการพัฒนา

บุคลิกภาพของตนอย่างอิสระ ผ่านความพยายามแห่งชาติและ

ความร่วมมือระหว่างประเทศและตามการจัดการและทรัพยากร

ของแต่ละรัฐ

23. สิทธิในการทํางาน

1.) ทุกคนมีสิทธิในการงาน ในการเลือกงานโดยอิสระใน

เง ือนไขท

ี

ยุติธรรมและเอ ืออํานวยต่อการทํางาน และในการ

คุ้มครองต่อการว่างงาน

2.) ทุกคนมีสิทธิท

ี

จะได้รับเงินค่าจ้างท

ี

เท่าเทียมกันสาํหรับงาน

ท

ี

เท่าเทียมกัน โดยปราศจากการเลือกปฏิบัติใด

3.) ทุกคนท

ี

ทํางานมีสิทธิท

ี

จะได้รับค่าตอบแทนท

ี

ยุติธรรม และ

เอ ืออํานวยต่อการประกันความเป นอยู่อันควรค่าแก่ศักดิ ศรีของ

มนุษย์สาํหรับตนเองและครอบครัว และหากจาํเป นก็จะได้รับ

การคุ้มครองทางสังคมในรูปแบบอ ืนเพิ

มเติมด้วย

4.) ทุกคนมีสิทธิท

ี

จะจัดตั

งและเข้าร่วมสหภาพแรงงานเพ ือ

ความคุ้มครองแห่งผลประโยชน์ของตน

24. สิทธิในการพักผ่อน

ทุกคนมีสิทธิในการพักผ่อนและการผ่อนคลายยามว่าง รวมทั

ง

จาํกัดเวลาทํางานตามสมควรและวันหยุดเป นครัง คราว โดยได้

รับค่าจ้าง

25. คุณภาพชีวิตท

ี

ดี

1.) ทุกคนมีสิทธิในมาตรฐานการครองชีพอันเพียงพอสาํหรับ

สุขภาพและความเป นอยู่ท

ี

ดีของตนและครอบครัว รวมทั

ง

อาหาร เคร ืองนุ่งห่ม ท

ี

อยู่อาศัยการดูแลรักษาทางแพทย์และ

บริการทางสังคมท

ี

จาํเป น และมีสิทธิในหลักประกัน ยามว่าง

งาน เจ็บป วย พิการ หม้าย วัยชรา หรือปราศจากการดาํรงชีพ

อ ืน ในสภาวะแวดล้อมนอกเหนือการควบคุมของตน

2.) มารดาและเด็กย่อมมีสิทธิท

ี

จะรับการดูแลรักษาและการ

ช่วยเหลือเป นพิเศษ เด็กทั

งปวงไม่ว่าจะเกิดในหรือนอกสมรส

จะต้องได้รับการคุ้มครองทางสังคมเช่นเดียวกัน

26. สิทธิในการศึกษา

1.) ทุกคนมีสิทธิในการศึกษา การศึกษาจะต้องอย่างน้อยในชั

น

ประถมศึกษาและขั

นพ ืนฐาน การประถมศึกษาจะต้องเป นการ

บังคับ การศึกษาทางเทคนิคและวิชาอาชีพจะต้องเป นการทั

วไป

และการศึกษาระดับท

ี

สูงข ึนไปจะต้องเข้าถึงได้อย่างเสมอภาค

สาํหรับทุกคนบนพ ืนฐานของคุณสมบัติความเหมาะสม

2.) การศึกษาจะต้องมุ่งไปสู่การพัฒนาบุคลิกภาพของมนุษย์

อย่างเต็มท

ี

และการเสริมสร้างความเคารพต่อสิทธิมนุษยชน

และอิสรภาพขั

นพ ืนฐาน การศึกษาจะต้องส่งเสริมความเข้าใจ

ขันติธรรมและมิตรภาพระหว่างประชาชาติกลุ่มเช ือชาติหรือ

ศาสนาทั

งมวล และจะต้องส่งเสริมกิจกรรมของสหประชาชาติ

เพ ือการธาํรงไว้ซ ึงสันติภาพ

3.) ผู้ปกครองย่อมมีสิทธิเบ ืองแรกท

ี

จะเลือกประเภทการ

ศึกษาให้แก่บุตรของตน

27. การมีส่วนร่วมทางวัฒนธรรม

1.) ทุกคนมีสิทธิท

ี

จะเข้าร่วมโดยอิสระในชีวิตทางวัฒนธรรม

ของชุมชนท

ี

จะเพลิดเพลินกับศิลปะและมีส่วนในความรุดหน้า

และคุณประโยชน์ทางวิทยาศาสตร์

2.) ทุกคนมีสิทธิท

ี

จะได้รับการคุ้มครองผลประโยชน์ทาง

ศีลธรรมและทางวัตถุอันเป นผลจากประดิษฐกรรมใดทาง

วิทยาศาสตร์วรรณกรรม และศิลปกรรมซ ึงตนเป นผู้สร้าง

28. สันติภาพระหว่างประเทศ

ทุกคนย่อมมีสิทธิในระเบียบทางสังคมและระหว่างประเทศ ซ ึง

จะเป นกรอบให้บรรลุสิทธิและอิสรภาพท

ี

กําหนดไว้ในปฏิญญาน

ี

อย่างเต็มท

ี

29. เคารพสิทธิผู้อ ืน

1.) ทุกคนมีหน้าท

ี

ต่อชุมชน ซ ึงการพัฒนาบุคลิกภาพของตน

โดยอิสระและเต็มท

ี

จะกระทําได้ก็แต่ในชุมชนเท่านั

น

2.) ในการใช้สิทธิและอิสรภาพแห่งตน ทุกคนต้องอยู่ภายใต้ข้อ

จาํกัดเพียงเท่าท

ี

มีกําหนดไว้ตามกฎหมายเท่านั

น เพ ือ

วัตถุประสงค์ของการได้มาซ ึงการยอมรับและการเคารพสิทธิ

และอิสรภาพอันควรของผู้อ ืน และเพ ือให้สอดรับกับความ

ต้องการอันสมควรทางด้านศีลธรรม ความสงบเรียบร้อยของ

ประชาชน และสวัสดิการทั

วไปในสังคมประชาธิปไตย

3.) สิทธิและอิสรภาพเหล่าน

ี ไม่อาจใช้ขัดต่อวัตถุประสงค์และ

หลักการของสหประชาชาติไม่ว่ากรณีใดๆ

30. ไม่มีใครเอาสิทธิเหล่าน

ี ไปจากเราได้

ไม่มีบทใดในปฏิญญาน

ี

ท

ี

อาจตีความได้ว่า เป นการให้สิทธิใดแก่

รัฐ กลุ่มคน หรือบุคคลใดในการดาํเนินกิจกรรมใด หรือการกระ

ทําใด อันมุ่งต่อการทําลายสิทธิและอิสรภาพใดท

ี

กําหนดไว้ณ ท

ี

น

ี

สทิธมินุษยชนตามรฐัธรรมนญู 2560 รฐัธรรมนญู 2560

บญัญตั ิใหค้ณะกรรมการสทิธมินษุยชนแหง่ชาติเป น 1 ใน 5 องค์กร

อิสระ นอกเหนอืจากคณะกรรมการการเลือกตัง ผตู้ รวจการแผน่ดนิ

คณะกรรมการปอ งกันและ ปราบปราม การทจุรติแหง่ชาติและคณะ

กรรมการตรวจเงินแผน่ดนิ โดยบญัญตั ิไวใ้นหมวด 6 ประกอบด้วย

กรรมการ 7 คน (มาตรา 246) รฐัธรรมนญู 2560 มาตรา 4 วรรค

หน งึบญัญัติวา่ศักดศิ รคีวาม เปน มนษุย์สทิธิเสรภีาพ และความ

เสมอภาคของบุคคล ยอมไดร้บัความค้มุครอง วรรคสองบญัญัติวา่

ปวงชนชาวไทยยอ่ม ได้รบัความค้มุครองตามรฐัธรรมนูญเสมอกัน

รฐัธรรมนญูจะไมไ่ด้อธบิาย ความหมายของคําวา่สทิธิเสรภีาพ และ

ความเสมอภาคไว้เราพอท

ี

จะไปหาความหมายของสทิธิเสรภีาพ และ

ความเสมอภาคใน หมวดอ ืนของรฐัธรรมนูญใด้แต่การท

ี

รฐัธรรมนญู

ไมไ่ดใ้หค้วามหมาย ของศักดศิ รคีวามเป นมนษุยน์า่จะ ก่อใหเ้กิดความ

เขา้ใจคลาดเคล ือนไมต่รงกันได้

กฏหมายสทิธมินษุยชน ตามรฐัธรรมนญู 2560

สทิธแิละเสรภีาพในรฐัธรรมนูญ รฐัธรรมนญู 2560 ได้บญัญัติ

เร อืงสทิธแิละเสรภีาพของปวงชนชาวไทยไวโ้ดยตรงในหมวด 3 และ

หมวด 5 สว่นท

ี

เปน สาระสาํคัญมดีงัน

ี

1)ความเสมอภาค บุคคลยอ่มเสมอกันในกฎหมาย มสีทิธิและเสรภีาพ

และไดร้บัความค้มุครอง เท่าเทียมกัน ชาย และหญิงต่างมสีทิธเิท่า

เทียมกัน การเลือกปฏิบตั ิโดยไมเ่ ป นธรรมต่อบุคคล ไมว่า่ด้วยความ

แตกต่างในเร อืงต่อไปน

ี

จะกระทํามไิดค้ ือ ถิ

นกําเนิด เช อืชาติภาษา เพศ

อายุความพกิาร สภาพทางกายหรอืสขุภาพ สถานะของ บุคคล ความ

เช อืทางศาสนา การศึกษาอบรม หรอืความคิดเหน็ทางการ เมอืงอันไม่

ขดัต่อบทบญัญัติฐานะทางเศรษฐกิจหรอืสงัคม แหง่รฐัธรรมนญูหรอื

เหตอุ ืนใด (มาตรา 27 วรรคสาม ของรฐัธรรมนูญ) หลักความเสมอ

ภาคหลักท

ี

ทําใหป้ระชาชนทกุคนได้รบัการปฏิบตั ิจากรฐัอยา่งเท่าเทียม

กัน โดยองค์กรต่าง ๆ ของรฐัต้องปฏิบตั ิต่อบุคคลท

ี

เหมอืนกันใน

สาระสาํคัญอยา่งเดียวกัน และ ปฏิบตั ิต่อบุคคลท

ี

แตกต่างกันในสาระ

สาํคัญท

ี

แตกต่างออกไปตามลักษณะเฉพาะของแต่ละคน

2)สทิธใิ นชวีติและรา่งกาย โดยหลักการแล้ว การจบัและคมุขงับุคคล

ไมส่ามารถจะกระทําได้แต่มขีอ้ยกเวน้ ในกรณีมคี ําสงั หรอืหมายของ

ศาล หรอืมเีหตอุยางอ ืนตามท

ี

กฎหมายบญัญตั ิ(มาตรา 28 วรรคสอง

ของรฐัธรรมนูญ)

·

การค้นตัวบุคคลจะกระทําไดต้ามท

ี

กฎหมายบญัญตั ิ

(มาตรา 28 วรรคสาม ของ รฐัธรรมนญู ) เชน่พนกังานฝ าย

ปกครองหรอืตํารวจเป นผคู้ นเม อืมเีหตอุันควรสงสยัวา่บุคคลนนั มี

สงิ ของใน ความครอบครองเพ อืจะใชใ้นการกระทําความผดิซ งึได้มา

โดยการกระทําความผดิหรอืมไีว้เปน ความผดิตามประมวลกฎหมาย

วธิพีจิารณาความอาญา มาตรา 83 การทรมาน ทารณุกรรม หรอืการ

ลงโทษดว้ยวธิกีารโหดรา้ยหรอืไรม้นษุยธรรมจะกระทํามไิด้

(มาตรา 28 ของรฐัธรรรมนญู ) ในกรณีโทษประหารชวีติรฐัธรรมนูญ

2550 บญัญตั ิวา่การลงโทษตามคําพพิากษาของศาลหรอืตามท

ี

กฎหมายบญัญัติไวไ้มถ่ ือวา่เป นการลงโทษดว้ย วธิกีาร โหดราย หรอื

ไรม้นษุยธรรม แต่รฐัธรรมนญู 2560 ไมไ่ดบ้ญัญตั ิเร อืงน

ี ไวโ้ดยตรง

ไปพจิารณาวา่ ประเทศไทยมพีนัธกรณีระหวา่งประเทศในเร อืงนไี

ว้

อยา่งไร และจะมกีารยกเลิกโทษประหารชวีติหรอืไม่และภายใต้เง ือนไข

อยา่งไร

3)การรบัโทษอาญา บุคคลไมต่ ้องรบัโทษอาญา เวน้แต่ได้กระทําการ

อันกฎหมายท

ี ใชอ้ยูใ่นเวลาท

ี

กระทํานนั บญัญัติเป นความผดิและ

กําหนดโทษไว้และโทษท

ี

จะลงแก่บุคคลนนั จะหนกักวา่ โทษท

ี

บญัญตั ิไว้

ในกฎหมายท

ี ใชอ้ยูใ่นเวลากระทําความผดิ ไมไ่ด้ในคดอีาญา ให้

สนันษิฐานไวก้ ่อนวา่ผตู้ ้องหาหรอืจาํเลยไมม่คีวามผดิและก่อนมคี ํา

พพิากษาวา่บุคคลใดใด้กระทําความผดิจะปฏิบตั ิต่อบุคคลนัน เสมอืน

เปน ผกู้ ระทําความผดิ ไมไ่ด้ต้องถือวา่บุคคลนนั ยงัไมใ่ชผ่กู้ ระทําความ

ผดิ (มาตรา 29 ของรฐัธรรมนญู )

4)เสรภีาพในการถือศาสนา บุคคลยอมมเีสรภีาพบรบิูรณ์ในการถือ

ศาสนา และในการปฏิบตั ิหรอื ประกอบพธิกีรรมตาม หลักศาสนาของ

ตนภายใต้เง ือนไขขอ้หน ึงขอ้ ใดใน 3 ขอ้คือ ไมเ่ ป นปฏิป กษ์ต่อหนา้ท

ี

ของปวงชนชาวไทย ไมเ่ ปน อันตรายต่อความปลอดภัยของรฐัและไม่

ขดัต่อความสงบเรยีบรอ้ยหรอืศีลธรรมอันดขีอง ประชาชน

(มาตรา 31 ของรฐัธรรมนญู )

5)เสรภีาพในการแสดงความคิดเหน็บุคคลยอ่มมเีสรภีาพในการ

แสดงความคิดเหน็การพูด การเขยีน การพมิพ์การโฆษณา หรอืการ

ส อืความหมายโดยวธิอี ืน การจาํกัดเสรภีาพน

ี

จะกระทํา ไดเ้ฉพาะเม อืมี

การตรากฎหมายขอ้หน ึงขอ้ ใดใน 4 ขอ้คือ เพ อืรกัษาความมนั คงของ

รฐัเพ อืค้มุครองสทิธหิรอืเสรภีาพของบุคคลอ ืน เพ อืรกัษาความสงบ

เรยีบรอ้ยหรอืศีลธรรมอันดขีอง ประชาชน หรอืเพ อืปอ งกันสขุภาพ

ของประชาชน (มาตรา 34 ของรฐัธรรมนญู )

1. สทิธใินทรพัยส์นิบุคคลยอ่มมสีทิธใินทรพัยสนิและการสบืมรดก

การเวน้คืนอสงัหารมิทรพัย์เวน้แต่โดยอาศัยอํานาจตามบทบญัญตั ิ

แหง่กฎหมายท

ี

ตราข นึเพ อืการท

ี

รฐัธรรมนูญกําหนดชดใชค้ ่าทดแทนท

ี

เปน ธรรม โดยคํานงึถึงประโยชนส์าธารณะ ผลกระทบต่อ เวน้คืน และ

ประโยชนท์ ี

ผถู้ กูเวน้คืนอาจได้รบัจากการเวน้คืนนนั

(มาตรา 37 ของรฐัธรรมนูญ)

1. เสรภีาพในการเดนิทางและเลือกถิ

นท

ี

อยู่บุคคลยอ่มมเีสรภีาพใน

การเดนิทางและเลือกถิ

นท

ี

อยู่การตรากฎหมายเพ อืจาํกัด เสรภีาพน

ี

จะ

กระทําไดต้ามเง ือนไขท

ี

รฐัธรรมนญูบญัญัติไว้

8)สทิธใินสญัชาติบุคคลซ งึมสีญัชาติไทยจะถกูเนรเทศออกจาก

ประเทศไทย หรอืหา้มเขา้มาใน ประเทศไทย ไมไ่ด้รวมทัง จะถอน

สญัชาติไทยของบุคคลซ งึไดส้ญัชาติไทยโดยการเกิดไมไ่ด้

(มาตรา 39)

9)เสรภีาพในการประกอบอาชพีบุคคลยอมมเีสรภีาพในการประกอบ

อาชพีการจาํกัดเสรภีาพน

ี โดยอาศัยกฎหมายท

ี

ตรา ข นึเพ อืความ

มุง่หมายท

ี

รฐัธรรมนญูกําหนด แต่การตรากฎหมายเพ อื

1. เสรภีาพในการรวมตัว บุคคลยอ่มมเีสรภีาพในการรวมตัว

กันเปน สมาคม สหกรณ์สหภาพ องค์กร ชุมชนหรอืหมูค่ณะอ ืน

การจาํกัดสทิธใินเสรภีาพนจ

ี

ะกระทําไดก้ ็แต่โดยอาศัย บทบญัญัติแหง่

กฎหมายท

ี

ตราข นึเพ อืการท

ี

รฐัธรรมนญูกําหนด

(มาตรา 42 ของรฐัธรรมนูญ)

1. สทิธใินศิลปะวฒันธรรมและทรพัยากรธรรมชาติบุคคลและชุมชน

ยอ่มมสีทิธิ(1) อนรุกัษ์ฟ น ฟูหรอืสง่เสรมิภมูปิญญา ศิลปะ

วฒันธรรม ขนบธรรมเนียม และจารตี ประเพณีอันดงีามของท้องถิ

น

และของชาติ(2) จดัการ บาํรงุรกัษา และใชป้ระโยชน์จาก

ทรพัยากรธรรมชาติและ ความหลากหลายทางชวีภาพอยางสมดลุและ

ยงั ยนื (3) จดั ใหม้รีะบบสวสัดิการของชุมชน สทิธขิองบุคคลและชุมชน

ตามรฐัธรรมนญู 2560 เกิดข นึ ไดง้ ่ายและมคีวามก้าวหน้า กวา่สทิธิ

ชุมชนตามรฐัธรรมนูญ 2550 ซ งึจะต้องมกีารรวมกันเปน ชุมชน

ชุมชนท้องถิ

น หรอืชุมชน ท้องถิ

นดัง เดิมเสยีก่อนจงึจะมสีทิธดิงักล่าว

1. เสรภีาพในการชุมนุม บุคคลยอ่มมเีสรภีาพในการชุมนมุโดยสงบ

และปราศจากอาวุธ การจาํกัดเสรภีาพน

ี

จะกระทําไดก้ ็แต่โดยอาศัย

อํานาจตามบทบญัญตั ิแหง่กฎหมายท

ี

ตราข นึเพ อืการท

ี

รฐัธรรมนญู

กําหนด เท่านนั (มาตรา 44 ของรฐัธรรมนญู )

1. สทิธขิองผบู้ รโิภค สทิธชิองผบู้ รโิภคยอมได้รบัความค้มุครอง

บุคคลยอ่มมสีทิธริว่มกันจดัตัง องค์กรของผบู้ รโิภคเพ อืค้มุครองและ

พทิ ักษ์สทิธขิองผบู้ รโิภค (มาตรา 46 ของรฐัธรรมนญู )

1. สทิธไิด้รบับรกิารสาธารณสขุบุคคลยอ่มมสีทิธไิดร้บับรกิาร

สาธารณสขุของรฐัผยู้ ากไรย้อ่มมีสทิธไิดร้บับรกิาร สาธารณสขุของ

รฐัโดยไมเ่สยีค่าไชจ้า่ย ในสว่นสทิธไิดร้บัการปอ งกันและขจดั โรคติดต่อ

อันตรายจากรฐับุคคลยอ่มมสีทิธไิดร้บัโดยไมเ่สยีค่าใชจ้า่ย

(มาตรา 47 ของ รฐัธรรมนูญ)

1. สทิธกิารคลอดและสทิธขิองผสู้ งูอายุและผยู้ ากไร้สทิธขิองมารดา

ในชว่งระหวา่งก่อนและหลัง การคลอดยอ่มไดร้บัความค้มุครองและ

ชว่ยเหลือ สว่นบุคคลซ งึมอีายุเกิน 60 และไมม่รีาย ไดเ้พยีงพอแก่การ

ยงัชพีและบุคคลผยู้ ากไร้ยอ่มมสีทิธไิดร้บัความชว่ยเหลือท

ี

เหมาะสม

จากรฐั (มาตรา 48 ของรฐัธรรมนูญ)

1. สทิธใินการศึกษา นอกเหนอืจากการศึกษาของเด็กตามอนสุ ญัญา

วา่ดว้ยสทิธเิดก็ (1) รฐัต้องดาํเนนิการใหเ้ด็กทกุคนได้รบัการศึกษาเปน

เวลา 12 ป ตัง แต่ก่อนวยัเรยีน จนจบ การศึกษาภาคบงัคับอยา่งมี

คณุภาพและไมเ่สยีค่าใชจ้า่ย (2) รฐัต้องดาํเนนิการใหป้ระชาชนได้รบั

การศึกษาตามความต้องการในระบบต่าง ๆ รวมทัง สง่เสรมิ ใหม้กีาร

เรยีนรตู้ลอดชวีติ ในการน

ี

รฐัตองจดัตัง กองทนุเพ อื ใชใ้นการ

ชว่ยเหลือผขู้ าดแคลนทนุทรพัย์เพ อืลดความเหล ือมล ําในการศึกษา

และเพ อืเสรมิสรา่งและพฒันาคณุภาพ และประสทิธภิาพครู

(มาตรา 54 ของรฐัธรรมนูญ)

⑨

1. คณะกรรมการสทิธมินุษยชนแหง่ชาติเปน หนว่ยงานท

ี ได้รบัการ

ยกยอ่งใหเ้ปน องค์การตาม รฐัธรรมนูญ จงึเป นหน่วยกลางท

ี

มี

บทบาทอํานาจหนา้ท

ี

เก

ี

ยวขอ้งกับสทิธมินษุยชนกวา้งขวางมากท

ี

สดุ

2. กระทรวงศึกษาธกิาร และกระทรวงวฒันธรรม เป นหนว่ยงานท

ี

จะ

ทําหนา้ท

ี

อบรมสงั สอน ศึกษาวจิยัและเผยแพรค่วามรเู้ก

ี

ยวกับสทิธิ

มนษุยชนเพ อื ใหส้าธารณชน โดยเฉพาะนกัเรยีนและนกัศึกษาได้รบัรู้

และชว่ยกันสง่เสรมิและค้มุครองสทิธมินุษยชน

3. กระทรวงมหาดไทย มอี ํานาจหน้าท

ี

เก

ี

ยวขอ้งกับสทิธขิองบุคคล

ตัง แต่เกิดจนตาย เชน่จดทะเบยีน คนเกิด จดทะเบยีนบา้น และยา้ย

บา้น ทําบตัรประจาํตัวประชาชน จดทะเบยีนคนตาย เป นต้น

4. สาํนกังานตํารวจแหง่ชาติมอี ํานาจหน้าท

ี ในการค้มุครองมใิหม้กีาร

ละเมดิสทิธมินษุยช์น และดําเนนิคดกี ับบุคคลท

ี

ละเมดิสทิธมินษุยชน

5. หนว่ยงานอ ืน ๆ ของรฐัท

ี ใชอ้ ํานาจในการสง่เสรมิและดแูลเร อืง

การละเมดิสทิธมินษุยชนเปน ครงั คราว เชน่กรมประชาสงเคราะห์

กรมปา ไม้กรมท

ี

ดนิเปน ต้น หน่วยงานของเอกชน หนว่ยงานของ

เอกชน มเีปน จาํนวนมาก ทัง หน่วยงานขนาดเล็ก และขนาดใหญ่

บางหนว่ยงานเกิดจากการรวมตัวกันของคนไทยดว้ยกันเอง เชน่

สภาสตรแีหง่ชาติมูลนธิเิดก็และสมาคม สง่เสรมิสทิธเิสรภีาพ เป นต้น

สว่นองค์การบางองค์การของเอกชนก็ไดร้บัการสนับสนนุจากต่าง

ประเทศใหเ้คล ือนไหว เพ อืสง่เสรมิและค้มุครองสทิธมินษุยชน เชน่

องค์การสงเคราะหผ์ลู้ ี

ภัย องค์การสง่เสรมิสทิธิมนุษยชนแหง่

ประเทศไทย

องค์กรท

ี

เก

ี

ยวขอ

้

งกับสทิธมินษุยชน

ตัวอยา

่

งการละเมดิสทิธมินษุยชน

เสรภีาพในการแสดงออก เป นเง ือนไขท

ี

จาํเป นในการท

ี

จะสง่เสรมิ

ความเปน มนุษยโ์ดยสมบูรณ์และถือเปน องค์ประกอบท

ี

ขาดไมไ่ดใ้น

สงัคมประชาธปิ ไตย เพราะเสรภีาพดงักล่าวจะเปน กลไกสาํคัญในการ

แลกเปล

ี

ยนซ งึความคิดเหน็อันนาํ ไปสกู่ ารพฒันาสงัคมการเมอืง และ

นาํมาซ งึการปกปอ งสทิธแิละเสรภีาพของประชาชนและสงัคมโดยรวม

อีกทัง ยงัเป นเคร อืงมอืท

ี

สาํคัญและจาํเปน อยา่งยงิ ต่อการเปล

ี

ยนผา่น

ไปสสู่ งัคมท

ี

ดีเสรภีาพในการพูด หรอืเสรภีาพในการแสดงออก ถือเป น

สทิธมินษุยชนตามกฎหมายและมาตรฐานสทิธมินุษยชนระหวา่ง

ประเทศทัง น

ี

เสรภีาพในการแสดงออกยงัครอบคลมุไปถึงการ

แสดงออกของเดก็ท

ี

ระบุไวใ้นอนุสญัญาวา่ดว้ยสทิธเิด็ก

(Convention on the Right of the Child) ขอ้ท

ี 13 ท

ี ให้

รบัรองเสรภีาพในการแสดงออกของเดก็ ประเทศไทยไดใ้หส้ตัยาบนั ใน

อนสุ ญัญาวา่ดว้ยสทิธเิด็กในวนัท

ี 27 มนีาคม พ.ศ. 2535 โดยใหค้วาม

มนั ใจวา่จะดําเนินการเพ อื ใหเ้ดก็ๆไดเ้ขา้ถึงสทิธทิ ี

พวกเขาพงึมี

แต่ในป จจุบนัการแสดงออกของเดก็ ไดถ้กูป ดกัน ประหน งึกับการเอา

กญุแจล็อคป ดปาก กญุแจท

ี

วา่นม

ี ี2 ประเภทดว้ยกัน คือ

ค่านยิม : กญุแจประเภทน

ี

มกัเป นประเภทท

ี

ผใู้หญใ่ชอ้ ้างในการท

ี

เด็ก

แสดงออกทางความคิดเหน็หรอืแสดงท่าทางท

ี ไมถ่กูใจผใู้หญ่ดว้ยค่า

นยิมท

ี

วา่ “เป นเด็กควรเคารพผใู้หญ่” หรอื “ผใู้หญ่อาบน าํรอ้นมาก่อน”

ซ งึผเู้ขยีนไมไ่ด้หมายความวา่ค่านยิมนผ

ี

ดิทวา่บรบิทการใชค้ ่านยิม

ผดิๆ ต่างหากท

ี

ทําใหใ้ครบางคนไดท้ ําการละเมดิสทิธแิละเสรภีาพของ

เดก็ โดยไมรู่ต้ ัว อันเป นการปลกูฝ งท

ี

ทําใหเ้ด็กไมม่คีวามกล้าแสดงออก

อํานาจนยิม : กระแสอํานาจนยิมมมีานานและกดทับสทิธใินเสรภีาพ

การแสดงออกของเดก็เป นป ญหาท

ี

ถกูทําใหเ้ป นความเคยชนิท

ี

เด็ก

ต้องเผชญิ ในป จจุบนัท่ามกลางการเปล

ี

ยนแปลงทางสงัคม ความคิด

และการต ืนตัวในการแสดงออกเพ อืการเรยีกรอ้งสทิธขิองเด็กและ

เยาวชนทําใหเ้ด็กเรมิ มพี นืท

ี ใหแ้สดงออกและสะท้อนอํานาจท

ี

กดทับใน

สถาบนัต่างๆ ทางสงัคมมากข นึสง่ผลใหเ้หน็ ป ญหาของอํานาจนิยมท

ี

เกิดข นึ ในสภาพแวดล้อมของเดก็ดังน

ี

อํานาจนิยมในสถาบนัครอบครวั: ซ งึมกัจะแสดงใหเ้หน็ ใน

อํานาจนิยมในสถานศึกษา : ระบบการศึกษาไทยในป จจุบนัทํา

อํานาจนิยมในสงัคม : ป จจุบนัอํานาจนยิมในสงัคมไทยท

ี

เหน็ ได้

รปูแบบของบุญคณุท

ี

ต้องทดแทน ในท

ี

นผ

ี

เู้ขยีนไมไ่ดห้มายความ

วา่การตอบแทนบุญคณุเปน สงิ ท

ี ไมด่ ีแต่ทวา่การใชค้ ่านยิมท

ี

ผดิๆ ต่าง

หาก ท

ี ไปจาํกัดสทิธิเสรภีาพและโอกาสท

ี

เด็กควรจะไดร้บัเชน่สทิธทิ ี

จะ

เลือกศึกษาวชิาชพีซ งึในบางกรณพีอ่แมม่กัจะใชอ้ ํานาจในการท

ี

จะ

บงัคับลกูใหศ้ ึกษาวชิาชพีตามท

ี

ตนคิดวา่ดแีละอยากใหล้กูประกอบวชิา

ชพีนนั ๆ โดยไมค่ ํานึงถึงความถนดัพฒันาการ และความสบายใจใน

การศึกษาของลกูซ งึเปน การนาํ ไปสภู่ าวะความเครยีดท

ี

เกิดข นึต่อเดก็

และอาจนาํ ไปสกู่ ารหลดุออกจากระบบการศึกษาได้

หนา้ท

ี

อยา่งนอ้ยสองอยา่ง คือ ใหค้วามรูแ้ละการขดัเกลาทางสงัคม

(socialization) ซ งึอํานาจนยิมในสถานศึกษามกัจะเจอในรปูแบบ

ของการการขดัเกลาทางสงัคมเพราะระบบการศึกษาไทยใหน้ าํหนกัต่อ

การขดัเกลาทางสงัคมมากกวา่ความรู้ซ งึการขดัเกลาทางสงัคมรปู

แบบท

ี

สาํคัญอยา่งหน ึงคือการปลกูฝ งใหเ้ช อืฟง ผมู้ อี ํานาจโดย

ปราศจากการตัง คําถาม ทําใหเ้ดก็ ไมส่ามารถใชส้ทิธใินเสรภีาพการ

แสดงความคิดเหน็ ไดอ้ยา่งอยา่งเต็มท

ี

ชดัเจน คือ อํานาจนิยมทางชนชนั ไมว่า่จะเปน นายจา้งหรอืตัวรฐัเอง

ทัง น

ี

อํานาจนยิมท

ี

เปน ป ญหาในการจาํกัดสทิธใินเสรภีาพการ

แสดงออกทางสงัคมของเดก็ โดยเฉพาะการแสดงออกทางการเมอืง

มกัจะเกิดจากรฐั โดยท

ี

รฐัใชก้ฎหมายเพ อืปด กัน การแสดงออกทางการ

เมอืง จากการเก็บขอ้มูลของผเู้ขยีนท

ี ไดจ้ากการสงัเกตการณก์าร

ชุมนมุผา่นการเป นอาสาสมคัรของเวบ็ ไซต์มอ็บดาต้าไทยแลนด์(Mob

Data Thailand) ท

ี

พฒันาข นึ โดย แอมเนสต

ี

อินเตอรเ์นชนั แนล

ประเทศไทย และโครงการอินเทอรเ์น็ตเพ อืกฎหมายประชาชน (ไอลอว)์

ต่อการจดัการชุมนมุหรอืเขา้รว่มการชุมนมุของนกัเรยีนนักศึกษาใน

ชว่งปลายป พ.ศ.2563 ถึงต้นป พ.ศ.2564