ไม่ว่าคุณจะรู้จัก ไกรมส์ (Grimes) จากเพลงอิเล็กทรอนิกส์ป๊อปใสๆ อย่าง “Oblivion” หรือเพลงเฮฟวีอิเล็กทรอนิกส์กลิ่นอายอนิเมะอย่าง” Kill V. Maim” สิ่งหนึ่งที่คุณต้องรู้จักเธอเป็นอย่างดีก็คือความแคมป์ (Camp) ที่ไม่มีอะไรสามารถอธิบายความหมายนี้ไปได้มากกว่าภาพลักษณ์ หรือ Alter Ego ที่เธอสร้างขึ้น และแนวเพลงในอัลบั้มใหม่ชุดที่ 5 นี้ ก็ยิ่งตอกย้ำความแคมป์และความไกรมส์ให้ชัดเจนมากยิ่งขึ้นไปอีกใน Miss Anthropocene
นับตั้งแต่เธอเปิดตัวว่ากำลังคบหาดูใจกับมหาเศรษฐีเจ้าพ่อเทคโนโลยีอย่างอีลอน มัสก์ (Elon Musk) หลังจากทั้งคู่เกิดการสปาร์กและจีบกันผ่านทวิตเตอร์ ด้วยมุกและแนวคิดแบบชาวเนิร์ดสายเทคฯ ที่คนอย่างเราๆ อาจจะไม่เก็ต แต่เขาเก็ตกันสองคน ผลสุดท้ายก็เลยเกิดเป็นการรวมพลังของสองขั้วที่ดูเหมือนจะแตกต่างกัน แต่กลับเข้ากันได้ดีอย่างน่าเหลือเชื่อ ทั้งการสนับสนุนแนวคิดเชิงวิทยาศาสตร์ซึ่งกันและกัน ชุดออกงาน Met Gala ที่มัสก์ออกแบบให้ไกรมส์ หรือแม้กระทั่งตอนนี้ที่เธอกำลังตั้งท้องลูกของทั้งคู่อยู่ การประกาศข่าวจึงต้องไม่ธรรมดาตามสไตล์ของเธอ ที่ยิ่งตอกย้ำว่าเมื่อพวกเขาอยู่ด้วยกันแล้วเหมือนการผลักดันซึ่งกันและกันไปสู่โลกในอุดมคติ โลกใหม่ที่ไม่ไกลเกินเอื้อม
เหล่านี้สอดคล้องกับแนวคิด Anthropocene โดยพอล ครูตเซน (Paul Crutzen) ที่ว่าด้วยโลกยุคใหม่โดยอ้างอิงจากหลักธรณีวิทยาอย่างไม่เป็นทางการ ที่เริ่มต้นขึ้นแล้วตั้งแต่ปี 2000 และจะลากยาวไปไม่รู้อีกกี่ปีข้างหน้า สอดคล้องกับวันพิพากษาโลกตามคัมภีร์ไบเบิล และแนวคิดสังคมแบบ Dystopia อาจจะเป็นเหมือน 2049 ในเรื่อง Blade Runner หรือ 2077 ในเกม Cyberpunk ที่เตรียมจะปล่อยปลายปีนี้ หรือแม้กระทั่งปี 2019 ในสุดยอดแอนิเมชั่นญี่ปุ่นแนวไซเบอร์พังก์จากยุค 80's อย่าง Akira ที่เป็นตัวอย่างให้เห็นว่า Anthropocene นั้นเป็นเช่นไร และเมื่อคุณเห็นภาพแล้ว ไกรมส์ก็เลยขอทำหน้าที่เป็นตัวช่วยเพิ่มอรรถรสทางการได้ยินให้ภาพรวมชัดเจนยิ่งขึ้นไปอีก
ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องยากเลยที่เธอจะทำให้เราอินไปกับแนวความคิดนี้ เพราะทั้งจากการใช้ชีวิตจริงๆ ของเธอ การแต่งตัว หรือทุกสิ่งทุกอย่าง รวมถึงผลงานที่ผ่านมา ก็ยิ่งทำให้เราเชื่อว่าถ้าเธอตั้งใจจะทำเพลงเพื่อเป็นซาวนด์แทร็ก หรือแม้กระทั่งเพลงชาติเพื่อโลกใบใหม่ เธอก็สามารถทำมันได้ไม่ยาก และเธอก็ทำมันสำเร็จแล้วด้วยในอัลบั้มใหม่นี้
Miss Anthropocene เลยมาพร้อมกับแนวความคิดและบรรยากาศของโลกยุคใหม่หลังวันพิพากษา พร้อมเนื้อหาที่เต็มไปด้วยความมุ่งหวัง ท่ามกลางความโศกเศร้าและมืดหม่นในชีวิต Miss Anthropocene จึงเป็นเสมือนอีกตัวตนหนึ่งของเธอ หรือ Alter Ego กับความเป็นเจ้าแม่มานุษยรูปนิยม “Anthropomorphic Goddess” ตามที่เธอกล่าวถึงเบื้องหลังของอัลบั้มนี้ ที่สรุปง่ายๆ ว่าเป็นการนำความเป็นมนุษย์ไปใส่ไว้ในสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์ เป็นการรวมทั้งความเชื่อโบราณและหลักการทางวิทยาศาสตร์ที่ฟังแล้วอาจจะงง แต่เมื่อคุณเห็นภาพของเธอขณะนั่งอยู่บนบัลลังก์ของ Akira ในมิวสิกวิดีโอเพลง “Delete Forever” คุณจะเห็นภาพสิ่งที่เธอต้องการจะสื่อในทันที พร้อมกับอีก 11 เพลง และ 4 รีมิกซ์ในอัลบั้มนี้ ที่เปี่ยมไปด้วยเอเนอร์จีอันมากล้นจนคุณสัมผัสมันได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฟัง หรือถ้าไม่ใช่ครั้งแรก ครั้งต่อๆ ไปที่คุณหยิบมาฟัง รู้ตัวอีกทีคุณก็ตกหลุมรักเข้าอย่างจังเมื่อคุณเปิดใจและสัมผัสได้ถึงความหมายที่ซ่อนอยู่ในผลงานของเจ้าแม่ผู้จุติขึ้นมาหลังการล่มสลายของโลกมนุษย์ปัจจุบัน
“Delete Forever” คือซิงเกิลแรกอย่างเป็นทางการของอัลบั้มนี้ ที่เปิดมาด้วยเครื่องดีดกลิ่นอายคันทรี แต่ก็ตบด้วยดนตรีอิเล็กทรอนิกส์สังเคราะห์แปลกหูและติดหูในเวลาเดียวกัน จนมีการกล่าวเรียกว่าเป็นดนตรีแนว Space Country ที่ไม่น่าจะมีใครเคยทำมาก่อน ซึ่งเชื่อหรือไม่ว่าเพลงอมตะตลอดกาลอย่าง “Wonderwall” คือแรงบันดาลใจในการทำเพลงนี้ “ตอนที่ฉันเขียนเพลงนี้ ฉันพยายามจะให้มันเหมือนกับแพตซี คลิน (Patsy Cline) เพราะว่าฉันพยายามให้มันเป็นเพลงคันทรี แต่สุดท้ายแล้วมันกลับให้อารมณ์และความรู้สึกแบบ “Wonderwall” แทน มีเหตุผลอยู่แล้วว่าทำไมเพลงนั้นถึงได้ดังขนาดนั้น เพราะมันคือตัวเปลี่ยนแปลงและกำหนดแนวเพลงขึ้นมาใหม่ด้วยตัวของมันเอง” เธอให้สัมภาษณ์กับเซน โลฟ์ (Zane Lowe) นอกจากนี้แล้วการเสียชีวิตของแร็ปเปอร์ ลิล พีป (Lil Peep) จากการใช้ยาเกินขนาดเมื่อปี 2017 ก็คืออีกหนึ่งแรงบันดาลใจสำคัญ เพราะเธอเขียนเพลงนี้ในคืนที่เห็นข่าวการเสียชีวิตของเขา ที่ยิ่งทำให้เธอรู้สึกเศร้าและส่งผลกระทบต่อจิตใจของเธอ ทั้งในฐานะแฟนเพลงของเขา และการสูญเสียคนรอบตัวในชีวิตของเธอจากสาเหตุเดียวกัน
สิ่งที่ทำให้อัลบั้มนี้โดดเด่นจนนับว่าเป็นอัลบั้มที่มีความไกรมส์แบบไม่สามารถจะเป็นไกรมส์ได้มากกว่านี้อีกแล้ว ก็คือการเล่นแร่แปรธาตุของการทำเพลง การหยิบเอาสิ่งที่สร้างชื่อให้เธอ การซ่อนความหมาย ซ่อนแนวดนตรี ที่ซ่อนซึ่งกันและกันอยู่อีกชั้นหนึ่งก่อนจะเป็นสิ่งที่เราสัมผัสได้เป็นครั้งแรก เพราะถึงแม้ว่าในอัลบั้มนี้ดนตรีจะมีความหนักหน่วงและดาร์กกว่าอัลบั้มก่อนๆ ทั้งความเป็น Nu-Metal ใน “We Appreciate Power” ที่ความดาร์กได้แพร่กระจายไปสู่ “Darkseid”, ความกอทิกใน “My Name Is Dark” หรือความ Futuristic Rave อย่างหนักหน่วงใน “4ÆM” (ที่เพลงนี้ยังเป็นเพลงประกอบเกม Cyberpunk 2077 อีกด้วย)
แม้แต่เสียงร้องอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอที่มีความหวานความกระซิบอย่างแผ่วเบา ที่ไม่ว่าจะถูกหยิบมาใส่ในเพลงดาร์กๆ แบบข้างบน หรือความบัลลาดใน “New Gods” และ “Before the fever” ไปจนถึงกลิ่นอายความบับเบิลป๊อปในเพลง “You’ll miss me when i’m gone” ก็ล้วนแต่แสดงให้เห็นถึงความเข้ากันอย่างประหลาดของสองสิ่งต่างขั้วที่มีแต่เธอเท่านั้นที่ทำได้
นับตั้งแต่ความสำเร็จของเธอจากอัลบั้ม Visions (2012) และตามมาด้วย Art Angels (2015) ที่ยิ่งตอกย้ำตำแหน่งเจ้าแม่ความแปลก ความเปรี้ยว และมักจะไม่เคยทำให้เราในฐานะแฟนตัวยงของเธอผิดหวังเลยแม้แต่ครั้งเดียว
ถ้าจะบอกว่าอัลบั้มนี้คืออัลบั้มที่ดีที่สุดที่เธอเคยทำมา ก็คงไม่เป็นการกล่าวเกินจริงแต่อย่างใด เพราะมันคือการฝังอดีตและมุ่งสู่ตัวตนใหม่ในเวอร์ชั่นอัปเกรดที่ไฉไลกว่าเดิม “IDORU” ที่มาจากคำญี่ปุ่นที่แปลว่า Idol ที่เธอน่าจะตั้งใจให้เพลงนี้เป็นอนุสรณ์แก่ผลงานเก่าๆ ของเธอที่ล้วนแต่ช่วยกันเสริมช่วยกันสร้างจนถือกำเนิดเป็นไกรมส์คนใหม่ เราจึงได้กลิ่นอายของความเป็น “Genesis” จากอัลบั้ม Visions เสริมด้วย “California” จาก Art Angels ออกมาเป็นเพลงแนว Folktronica พร้อมกลิ่นอายของสังคม Utopia ที่เกิดขึ้นด้วยน้ำมือและพลังของเธอบนโลกใบใหม่นี้ ที่พร้อมจะพาคุณออกเดินทางไปสัมผัสโดยที่ไม่ต้องง้อยานอวกาศ Space X เพราะเธออาจจะครองตั๋วชั้นวีไอพีจนไม่เหลือให้คุณไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
Recommended Tracks: “Delete Forever” คือแนวเพลงที่แหวกตลาดที่สุดแล้วก็ว่าได้ในขณะนี้ กับการหยิบเอาความเป็นคันทรีมาผสมกับความเป็นอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งถ้าว่ากันตามตรงก็อาจจะไม่ได้ฟังดูน่าตื่นเต้นเท่าไหร่นัก และสำหรับคนที่คุ้นเคยกับงานของเธอมาตลอดก็อาจจะเกิดความรู้สึกถึงความเบาและไม่ใช่ไกรมส์ที่เรารู้จัก แต่เมื่อหยิบมาฟังหลายๆ รอบคุณจะรับรู้ได้ว่านี่คือตัวตนที่แท้จริงของเธอ กับการมองชีวิตด้วยมุมมองที่ปลงและเรียบง่ายท่ามกลางความหวือหวาในห้วงความคิดของเธอ จนเกิดเป็นเพลงแนว Space Country ที่ติดหู แถมมิวสิกวิดีโอก็คือสิ่งที่ควรค่าแก่การรับชมเป็นอย่างยิ่ง