ตัวอย่าง โครงการ วันอาสาฬหบูชา และวัน เข้าพรรษา

3. หลักการและเหตุผล

            วันอาสาฬหบูชา ตรงกับวันเพ็ญ เดือน 8 ก่อนปุริมพรรษา (ปุริมพรรษา เริ่มตั้งแต่วันแรม

1 ค่ำ เดือน 8 ในปีที่ไม่มีอธิกมาสเป็นต้นไป ถึงวันที่ 15 ค่ำ เดือน 11 )  1 วันเป็นวันคล้ายวันที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงปัญจวัคคีย์ ที่ป่า อิสิปตนมฤคทายวัน แขวงเมืองพาราณสี ในปีแรกที่ทรงตรัสรู้  และเพราะผลของพระธรรมเทศนากัณฑ์นี้เป็นเหตุให้ท่าน พระโกณฑัญญะในจำนวนพระปัจจวัคคีย์ทั้ง 5 ได้ธรรมจักษุ ( โสดาปัตติมรรค หรือ โสดาปัตติมรรคญาณ คือ ญาณที่ทำให้สำเร็จเป็นโสดาบัน ) ควงตาเห็นธรรม คือ ปัญญา รู้เห็นความจริงว่าสิ่งใดก็ตามมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดาสิ่งนั้นทั้งปวงล้วนมีความดับไปเป็นธรรมดาแล้วขอบรรพชาอุปสมบทต่อพระองค์ เป็นพระอริยสงฆ์องค์แรกของพระพุทธศาสนา และทำให้พระรัตนตรัยครบองค์ 3 คือ พระพุทธพระธรรม  พระสงฆ์ในวันนี้ของทุกๆปีเวียนมาถึงพุทธศาสนิกชน จึงนิยมทำการบูชาเป็นพิเศษ และพุทธศาสนิกชนจึงนิยมทำการบูชาเป็นพิเศษ  และพุทธศาสนิกชนในที่บางแห่ง ยังตั้งชื่อวันอาสาฬหบูชานี้ว่า “วันพระสงฆ์”ก็มี อาสาฬหะคือ เดือน 8  อาสาฬหบูชา คือ การบูชาพระในวันเพ็ญ เดือน 8

            วันเข้าพรรษา เป็นวันสำคัญในพุทธศาสนาวันหนึ่ง ที่พระสงฆ์อธิษฐานว่าจะพักประจำอยู่

ณ ที่ใดที่หนึ่ง ตลอดระยะเวลาฤดูฝนที่มีกำหนดเป็นระยะเวลา 3 เดือน ตามที่พระธรรมวินัยบัญญัติไว้โดยไม่ไปค้างแรมที่อื่น หรือที่เรียกติดปากกันโดยทั่วไปว่า จำพรรษา (พรรษา แปลว่า

ฤดูฝน , จำ แปลว่า อยู่ ) พิธีเข้าพรรษานี้ถือเป็นศาสนพิธีสำหรับพระภิกษุโดยตรง ละเว้นไม่ได้ ไม่ว่ากรณีใดๆก็ตาม เริ่มนับตั้งแต่แรม 1 ค่ำ เดือน 8 ของทุกปี และสิ้นสุดลงในวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11

หรือวันออกพรรษา

ในสมัยพุทธกาลนั้น พระพุทธเจ้าไม่ได้ทรงบัญญัติพระวินัยให้พระสงฆ์สาวกอยู่ประจำ

พรรษา เหล่าภิกษุสงฆ์จึงต่างพากันออกเดินทางเผยแผ่พระพุทธศาสนาในที่ต่างๆ โดยไม่ย่อท้อ

ทั้งในฤดูหนาว ฤดูร้อน และฤดูฝน ต่อมาชาวบ้านได้พากันติเตียนว่า พวกสมณะไม่ยอมหยุดพักสัญจรแม้ในฤดูฝน ในขณะที่นักบวชในศาสนาอื่น พากันหยุดเดินทางในช่วงฤดูฝน การที่พระภิกษุสงฆ์จาริกไปในที่ต่างๆแม้ในฤดูฝน อาจเหยียบย่ำข้าวกล้าของชาวบ้านได้รับความเสียหาย หรืออาจไปเหยียบย่ำโดนสัตว์เล็กสัตว์น้อยที่ออกหากินจนถึงแก่ความตาย เมื่อพระพุทธ

เจ้าทราบเรื่อง จึงได้วางระเบียบให้ภิกษุสงฆ์ประจำอยู่ที่วัด

            กองบริการการศึกษาตระหนักในความสำคัญของกิจกรรมด้านศิลปวัฒนธรรมมาโดยตลอดด้วยเชื่อมั่นว่าวัฒนธรรมอันดีงามจะช่วยปลูกฝังรากฐานอันดีงามของจิตใจ ช่วยเสริมคุณค่าให้เจ้าหน้าที่เป็นทรัพยากรบุคคลที่มีคุณภาพต่อไป

4.วัตถุประสงค์

            1.เพื่อรณรงค์ให้บุคลากรของกองบริการการศึกษา ได้ทราบถึงประวัติความเป็นมา และตระหนักถึงความสำคัญในวันอาสาฬหบูชาและวันเข้าพรรษา

            2.เพื่อเสริมสร้างและปลูกฝังรากฐานอันดีงามรวมถึงจิตใจของบุคลากรกองบริการการศึกษา โดยการตั้งจิตและร่วมใจกันนำหลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน

            3.เพื่อรณรงค์และส่งเสริมให้บุคลากรกองบริการการศึกษา ร่วมทำบุญถวายเทียนพรรษาและผ้าอาบน้ำฝนเนื่องในวันอาสาฬหบูชาและวันเข้าพรรษา

4. เพื่อเป็นการอนุรักษ์ประเพณีอันดีงามของไทยและสืบทอดพุทธศาสนาให้ยืนยาวต่อไป

5.ระยะเวลาจัดทำโครงการ

            วันที่  3 – 8  กรกฎาคม  2552

6.สถานที่ดำเนินโครงการ

            กองบริการการศึกษา

7.วิธีดำเนินการ

            1.จัดทำบอร์ดวิชาการเผยแพร่ความรู้หลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์เนื่องในวันอาสาฬหบูชาและวันเข้าพรรษา

            2.ประชาสัมพันธ์การจัดการกิจกรรมเนื่องในวันอาสาฬหบูชาและวันเข้าพรรษาให้บุคลากรของกอง และเชิญชวนบุคลากรมหาวิทยาลัยรามคำแหงเข้าร่วมกิจกรรมในเว็บไซต์ของกองบริการการศึกษา

8.ผู้เข้าร่วมโครงการ

            บุคลากรกองบริการการศึกษา จำนวน 25 คน

9.ผู้รับผิดชอบโครงการ

            คณะกรรมการประกันคุณภาพการศึกษาโครงการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรม กองบริการ

การศึกษา

10.งบประมาณ

            จำนวน  2000  บาท

11.ผลที่คาดว่าจะได้รับ

            บุคลากรของกองบริการการศึกษา ได้ทราบข้อมูลเกี่ยวกับประวัติความเป็นมา การตระหนักถึงความสำคัญทางพระพุทธศาสนา โดยร่วมกันเผยแพร่และทำกิจกรรมสำหรับพุทธศาสนิกชนที่ควรปฏิบัติในวันอาสาฬหบูชาและวันเข้าพรรษา