นัตสึเมะกับบันทึกพิศวง มังงะ อ่านฟรี

ตัดสินใจว่าจะหาเรื่องสปอยสักเรื่อง เอาให้ไม่อู้บล็อกและสามารถอัพได้ทุกวันเป็นอย่างน้อย

เลือกมาหลายเรื่องเลย สุดท้ายกลับมาตายรังเรื่องนี้ค่ะ

Natsume Yuujinchou หรือ นัตสึเมะกับบันทึกพิศวง

ลิขสิทธิ์ไทยของสำนักพิมพ์บงกช (ไปอุดหนุนลิขสิทธิ์ด้วยนะคะ) ที่ทำสปอยก็ไม่ใช่อะไร…

อดใจรอเล่ม18ไม่ไหวค่ะ!!! อยากอ่านต่อจะแย่ แต่ไม่แปลให้หมดนะ คงสรุปคร่าวๆมาเท่านั้นเอง…

ว่าแล้วก็เริ่มเลยเถอะค่ะ

เปิดตอนมากับเนียนโกะเซ็นเซย์ และนัตจังผู้น่ารัก…

เปิดมาปุ๊ปอาจารย์ก็พล่ามยาวเรื่องไดฟุกุก่อนเลยค่ะ… ท่าทางจะชอบมาก แต่ดั๊นสะดุดล้มทำหลุดมือซะงั้น (โถ…เซ็นเซย์) ตอนแรกนัตจังก็เตือนแล้วค่ะ ว่าอย่าเดินถือไปแบบนั้น จะกินก็รอให้ถึงบ้านก่อน ทีนี้จู่ๆนัตสึเมะก็ดันสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมาเพราะว่าเห็นทางเป็นหลุมเป็นบ่อ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่มี เลยเรียกเซ็นเซย์จะกลับบ้าน ฮีก็บอก “ช่วยหาไดฟุกุของตรูก่อนสิเฟ้ย” เลยต้องก้มหน้าก้มตาหากันไปค่ะ

หายังไงก็หาไม่เจอ สุดท้ายนัตสึเมะผู้ดวงซวยก็เลยไปเจอภูตผีแทนค่ะ (ฮา) ดูเหมือนภูตตนนี้กำลังตามหาอีกตัวอยู่ค่ะ ที่ใส่กิโมโนสวยๆ ก็เลยลองถามนัตสึเมะดู แน่นอนว่าทางนี้ก็ไม่เคยเห็น พอนางขอให้ช่วยตามหา นัตจังของเราก็ทำท่าจะชิ่ง… (ไม่พ้นอยู่แล้วล่ะเนอะ) นางก็เลยบอกว่าหลุมๆที่เห็นอยู่นั่นอ่ะ ฝีมืออาเกะเพื่อนนางครึ่งนึง ส่วนอีกครึ่งก็ฝีมือนาง (ตัวการอยู่นี่เอง!!!) ยังไงนัตสึเมะก็จะชิ่งอยู่ดีค่ะ เพราะรู้สึกว่าถ้าฟังเรื่องต่อต้องยุ่งยากแน่ๆ ภูตตนนั้นเลยใช้ท่าไม้ตาย บอกว่าถ้ายอมฟังเรื่องของนาง นางจะคืนไดฟุกุให้!! (เซ็นเซย์ตกลงชัวร์!)

แล้วนางก็เริ่มเล่า ว่านางกับเพื่อนมาเรียนรู้ภายใต้ภูตที่ดูแลอาณาเขตนี้ แล้วก็แข่งกันว่าใครจะแข็งแกร่งที่สุด แต่ภูตผีทุกตนที่นางรู้จักและไม่รู้จัก ต่างก็บอกว่า อาเกะเพื่อนนางน่ะแข็งแกร่งกว่าแล้วก็งดงามกว่า นางทั้งตัวเล็ก ทั้งซ่อมซ่อ แต่ไม่ว่ายังไงนางก็ไม่อยากแพ้ เพราะอยากร่วมปกป้องอาณาเขตนี้ด้วยกัน นางก็เลยอยากชนะอาเกะค่ะ ระหว่างที่คุยกันอยู่ก็มีเสียงลมพัด นางนึกว่าเพื่อนนางก็เลยกระโจนตามไปค่ะ นัตจังได้ทีเลยรีบชิ่งกลับบ้าน (เอาตัวรอดมาก…)

กลับบ้านมาก็เจอโทโกะซังรอต้อนรับเหมือนเดิมค่ะ นัตจังบอกว่าซื้อไดฟุกุมาฝากด้วย พอเห็นโทโกะซังกำลังจัดของอยู่ก็เข้าไปช่วย แล้วก็เจอเข้ากับหีบเพลงเก่าที่พังแล้วค่ะ นัตจังเลยขอโทโกะซังมาลองซ่อมดู แต่ยังไม่ทันจะได้ลองซ่อมตอนอาบน้ำเสร็จ ภูตผีตัวเมื่อกลางวันก็โผล่มาค่ะ นางบอกว่าถ้านัตจังช่วยนางเติมเต็มความปรารถนาล่ะก็ นางจะซ่อมหีบเพลงนี้ให้ เซ็นเซย์บอก ค่าจ้างถูกไป มีข้อเสนอไรดีกว่านี้มั้ย (อยากกรึ๊บเหล้าสินะอาจารย์…) ปรากฎว่าเจ้แกเอาถุงไดฟุกุมาล่อค่ะ ยกถุงขนาดซุปเปอร์มาเลย เซ็นเซย์บอกนัตสึเมะลุยโลด!!! (ไม่ถามความเห็นนัตจังอีกแล้ว 555)

นางแนะนำตัวเองว่าชื่อชิโระค่ะ แล้วก็ขอเรียกนัตจังว่าพี่ชาย ไม่ใช่พี่ชายธรรมดาด้วยนะ “พี่ชายถั่วงอก” ส่วนอาจารย์เหมียวก็เป็น “พี่ชายนกฮูก” … (ดีกว่าเป็นหมูหรือทานุกินะคะอาจารย์ 5555)  จากนั้นก็บอกว่าอยากจะสู้กับอาเกะแต่ทางนั้นไม่ยอมสู้ด้วย เลยหาคนมาช่วยทำให้เขายอมสู้ด้วยค่ะ วันรุ่งขึ้นหนึ่งคนกับสองตนก็ออกตามหาอาเกะด้วยกัน ระหว่างทางก็เจอภูตผีตัวอื่นๆซุบซิบนินทาเรื่องไม่เห็นอาเกะมาพักใหญ่ๆแล้ว เป็นกังวลสารพัด นัตจังเลยให้กำลังใจชิโระและบอกว่าจะพยายามช่วยหาให้มากที่สุด จนตะวันตกดินหาไม่เจอก็เลยกลับบ้านค่ะ

ที่บ้านพอนัตจังถามชิโระว่าซ่อมกล่องดนตรีได้มั้ย ชิโระเลยขอโทษที่โกหกว่าซ่อมได้ แต่ว่าเธอรู้จักช่างกลที่น่าจะซ่อมได้ นัตจังเลยบอกไม่เป็นไรจะลองซ่อมดูเองค่ะ 

วันต่อมานัตจังก็เจอกับภูตอีกตัวที่เรียกเอาไว้แล้วถามว่า “ใช่พี่ชายถั่วงอกรึเปล่า?” ค่ะ เลยรู้ว่าอ่อ! อาเกะนี่เอง ตรงตามที่ชิโระบอกทุกอย่าง เขาบอกว่าจริงๆมีอะไรบางอย่างอยากบอกกับชิโระ อยากคุยกันตอนสู้เสร็จ แต่ว่าตอนนี้จิตใจไม่ปกติ ถ้าสู้กันจะเสียมารยาท ยังไม่ทันจะคุยกันรู้เรื่องชิโระก็วิ่งพรวดพราดเข้ามาท้าสู้ อาเกะเลยขอเวลาสามวันแล้วจะยอมไปสู้ด้วย

พอกลับบ้านนัตจังก็ลองซ่อมกล่องดนตรีดูเอง แต่ดันทำชิ้นส่วนบางอันหัก เลยจิตตกหนักชิโระเลยบอกว่าตนเองมือเล็กกว่า น่าจะช่วยได้ พอได้คำปลอบนัตจังก็สงบขึ้นแล้วบอกว่าไม่เป็นไร

พอครบสามวันอาเกะก็มาสู้ด้วยตามสัญญา ทั้งสองตนบินไปสู้กันบนฟ้าและสุดท้ายชิโระก็เป็นฝ่ายชนะ เพราะอาเกะดูเหนื่อยๆ ตอนที่สู้กันมีบางอย่างตกลงมานัตจังก็เลยหยิบให้ชิโระเพราะคิดว่าน่าจะเป็นของอาเกะค่ะ

ของในห่อคือยาสมุนไพร ก็เลยเป็นอันรู้กันว่าที่อาเกะหายตัวไปก็เพราะไปหายามาให้มาสเตอร์หรืออาจารย์ของพวกเขานั่นเองค่ะ ชิโระเลยรู้ว่าในขณะที่ตนเองกำลังคิดถึงเเต่เรื่องแพ้ชนะ อาเกะกลับคิดถึงสุขภาพของอาจารย์มากกว่า จึงบอกขอโทษอาเกะค่ะ ระหว่างที่กำลังซาบซึ้งกันอยู่นั้นเองมาสเตอร์ของทั้งสองตนก็ปรากฎกายค่ะ แถมยังโมโหที่ทั้งคู่ขาดเรียนมาทำอะไรไร้สาระอีก ก่อนจะจากกันท่านก็ได้ขอโทษนัตจังที่ลูกศิษย์สร้างปัญหาให้ แล้วทั้งสามก็หายไปค่ะ

พอกลับถึงบ้าน โทโกะซังก็ออกมารับพร้อมกับขอบคุณนัตจังที่ซ่อมกล่องดนตรีให้ค่ะ ทั้งๆที่เมื่อวานนัตจังบอกว่าตัวเองน่าจะทำมันพัง พอถึงห้องตัวเองนัตสึเมะเลยลองถามอาจารย์เหมียวดูค่ะ ว่าชิโระทำอะไรกับกล่องดนตรีรึเปล่า อาจารย์ก็เฉไฉไม่ยอมบอก ตอบเลี่ยงๆไปค่ะ (หรือจริงๆอาจารย์จะเป็นคนซ่อมคะ???)

ตอนนี้ก็ซึ้งแบบเบาๆยังไม่ร้องไห้โฮเท่าไหร่ แฮะๆ แต่ได้เห็นนัตจังยิ้มก็พอใจแล้วค่ะ เจอกันใหม่ตอนหน้าค่ะ

Natsume