�. ����蹵�ͧ���㨤���� "������" 㹷�������¶֧ �Ѱ�����٭ ����Ҫ�ѭ�ѵ� ���;���Ҫ��˹� ���ͻ�С�Ȣͧ��л���ѵԪ��͵�ҧ � ������ӴѺ�ѡ���ͧ�������繪�� ����Ҫ�ѭ�ѵԷ�����¡��� "��������躷" ��������躷����ҹ���ͧ��С����Ҫ�Ԩ�ҹ�ມ�Ҩ֧����ѧ�Ѻ�� ��ǹ����Ҫ��ɮա� ����з�ǧ ��ͺѧ�Ѻ ����º ��С�� ���ͤ���� ��� �»����͡��������ӹҨ�ͧ��������躷��Ѻ㴩�Ѻ˹�� �֧�١�Ѵ�繡��ӴѺ�ͧ ����غѭ�ѵԢͧ��������躷����շ�����������ѧ�Ѻ����ͧ��С����Ҫ�Ԩ�ҹ�ມ�Ҩ֧����ѧ�Ѻ�� ��з������ռ���ѧ�Ѻ��ѹ�շ�����͡����������ͧ��С����Ҫ�Ԩ�ҹ�ມ�� ��駹��������Ѻ��������躷���Щ�Ѻ�кѭ�ѵ�����ͧ���������ҧ�����Ӥѭ
�. ��û�С�ȡ�������躷���͡��ӴѺ�ͧ��Ҫ�Ԩ�ҹ�ມ�ҹ�� �繡�кǹ��������繵����ѡ�ԵԸ��������� �Ѱ���͡���������͡��Һѧ�Ѻ��ЪҪ���ҷ����� �������͵�ͧ����͡���������͡�����ͺѧ�Ѻ��ЪҪ����ͧ�Ѵ����ЪҪ����Һ���������͡���� ���͵�Ǩ�ͺ�������������� ��觨������ҡ��÷�衮������躷���Щ�Ѻ����ӹҨ�Ѱ����� �������˹�ҷ���͡���ӴѺ�ͧ�� ���ѡ���к������������¡���з�ǧ ����º ��С�� ���ͤ���觹�������ѧ�Ѻ������ͻ�С����Ҫ�Ԩ�ҹ�ມ�� ����ѡ��ôѧ�������С����µ�ҧ � ��ǹ�˭�������˹���顮�������͡��ӴѺ��ͧ�ռ���ѧ�Ѻ��ѹ㴵����µ�� ����������͡���������͡��ӴѺ�ͧ �֧����ö���͡��˹���������������觴�ǹ ������������ͧ���Сó� ���Ҩ��˹��ѹ���շ�����ѧ�Ѻ����µ�� ���͡���ѧ ������ѹ����С����Ҫ�Ԩ�ҹ�ມ�ҡ�������� ��§���Ҩ�����ռ���ѧ�Ѻ���ѹ��С����Ҫ�Ԩ�ҹ�ມ�ҨС�з����С������Դ���繤س��ͼ������㹺ѧ�Ѻ�ͧ���������͡��ӴѺ�ͧ��� ��ҹ����������� ��駹������ѡ�����·���� �ѧ��� ��þԨ�ó���Ҵ��¡��������͡��ӴѺ�ͧ��Ѻ�������ռ���ѧ�Ѻ������ �֧������ѹ�������ҡ�ѵ����çŧ��л������� ����Ҩ�����ѹ����С����Ҫ�Ԩ�ҹ�ມ������� �ҡ���ͧ��Ǩ�ͺ���������㹡��������͡��ӴѺ�ͧ��� � ������ͧ � ���� ��˹��ѹ�ѧ�Ѻ�����������������ѡ �����óշ���������¹��˹������� �֧��������ѹ��С����Ҫ�Ԩ�ҹ�ມ�����ѹ������鹡���ռ���ѧ�Ѻ���������͡��ӴѺ�ͧ���������ѡ�����·����
พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๗ ทรงเป็นพระมหา กษัตริย์พระองค์แรกในระบอบประชาธิปไตย หลังจากมีการเปลี่ยนแปลงระบบ การปกครองเมื่อวันที่ ๒๔ มิถุนายน ๒๔๗๕ จนถึงวันที่ ๒ มีนาคม ๒๔๗๗ ทรงสละราชสมบัติ และรัฐบาลไทย โดยความเห็นชอบของสภาผู้แทนราษฎร ได้อัญเชิญพระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอานันทมหิดล ขึ้นครองราชย์สืบราช สันตติวงศ์ ทรงพระนามว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล และ โดยที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวยังทรงพระเยาว์ สภาผู้แทนราษฎรได้ลงมติ ตั้งคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ประกอบด้วยพระเจ้าวรวงศ์เธอกรมหมื่น อนุวัตน์จาตุรนต์ เป็นประธาน พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาทิตย์ทิพย์อาภา และเจ้าพระยายมราช ตามประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๕๑ หน้า ๑๓๓๒ วันที่ ๗ มีนาคม ๒๔๗๗
หนังสือราชกิจจานุเบกษาในสมัยนี้ได้ออกต่อเนื่องอย่างสม่ำเสมอ สืบเนื่องกันมา โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อการเสนอข่าวสารทางราชการเป็น ส่วนใหญ่ เนื้อหาที่นำเสนอแยกได้ ๒ ประเภท คือ เรื่องทั่วๆ ไป เช่น ข่าว ในพระราชสำนัก พระราชกรณียกิจของพระมหากษัตริย์ พระบรมวงศานุวงศ์ ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ รายงานการประชุมสภาผู้แทนราษฎรโดยสังเขป ประกาศต่างๆ ของจังหวัด ของกระทรวง ของสภาผู้แทนราษฎรและกรมต่างๆ และเรื่องเกี่ยวกับกฎหมาย เช่น พระราชบัญญัติ พระราชกฤษฎีกา ประกาศ พระบรมราชโองการ กฎกระทรวงต่างๆ ประกาศกระทรวงต่างๆ เป็นต้น
ตามกฎหมายรัฐธรรมนูญ พระราชบัญญัติธรรมนูญการปกครอง แผ่นดินสยามชั่วคราว พุทธศักราช ๒๔๗๕ (ราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๔๙ หน้า ๑๖๖ ลงวันที่ ๒๗ มิถุนายน ๒๔๗๕) มีข้อสังเกต ๒ ประการ คือ ประการแรก ไม่ได้ใช้ตราพระบรมราชโองการ แต่ใช้ตราครุฑแทน และแทน ที่ชื่อรัฐธรรมนูญ เช่น ฉบับต่อๆ มา ใช้ว่า "พระราชบัญญัติธรรมนูญการ ปกครองแผ่นดินสยามชั่วคราว..." ประการที่สอง ไม่มีมาตราใดระบุว่า การประกาศใช้กฎหมายให้มีผลบังคับนับจากวัน หรือถัดจากวันประกาศใน ราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
ตามกฎหมายรัฐธรรมนูญ พระราชบัญญัติธรรมนูญการปกครอง แผ่นดินสยามชั่วคราว พุทธศักราช ๒๔๗๕ (ราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๔๙ หน้า ๑๖๖ ลงวันที่ ๒๗ มิถุนายน ๒๔๗๕) มีข้อสังเกต ๒ ประการ คือ ประการแรก ไม่ได้ใช้ตราพระบรมราชโองการ แต่ใช้ตราครุฑแทน และแทน ที่ชื่อรัฐธรรมนูญ เช่น ฉบับต่อๆ มา ใช้ว่า "พระราชบัญญัติธรรมนูญการ ปกครองแผ่นดินสยามชั่วคราว..." ประการที่สอง ไม่มีมาตราใดระบุว่า การประกาศใช้กฎหมายให้มีผลบังคับนับจากวัน หรือถัดจากวันประกาศใน ราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
สำหรับรัฐธรรมนูญฉบับต่อมายังคงใช้ตราครุฑกำกับ แต่เริ่มใช้ชื่อ รัฐธรรมนูญว่า "รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรสยาม พุทธศักราช ๒๔๗๕" และมีข้อกำหนดเกี่ยวกับการประกาศลงในราชกิจจานุเบกษาไว้ในมาตรา ๓๘ ว่า
"เมื่อสภาผู้แทนราษฎรได้ร่างพระราชบัญญัติขึ้นสำเร็จแล้ว ให้ นายกรัฐมนตรีนำขึ้นทูลเกล้าฯ ถวาย เพื่อพระมหากษัตริย์ทรงลง พระปรมาภิไธย และเมื่อได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้ว ท่านให้ใช้ เป็นกฎหมายไว้"
ต่อมาได้มี "รัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมว่าด้วยนามประกาศ พุทธศักราช ๒๔๘๒" ตราไว้เมื่อวันที่ ๓ ตุลาคม ๒๔๘๒ มีกำหนดไว้ใน
"มาตรา ๒ ให้ใช้รัฐธรรมนูญนี้ ตั้งแต่วันประกาศในราชกิจจา นุเบกษาเป็นต้นไป"
อนึ่ง รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๔๘๙ ได้ระบุบทบาทของราชกิจจานุเบกษาไว้อย่างเด่นชัดว่า
"มาตรา ๒๐ ร่างพระราชบัญญัติซึ่งรัฐสภาได้ทำขึ้นเสร็จแล้ว ให้นายกรัฐมนตรีนำขึ้นทูลเกล้าฯ ถวาย เพื่อพระมหากษัตริย์ทรงลง พระปรมาภิไธย และเมื่อได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้ว ให้ใช้บังคับ เป็นกฎหมายได้"
นับแต่บัดนั้นมา ร่างพระราชบัญญัติที่นายกรัฐมนตรีนำขึ้นทูลเกล้าฯ เพื่อทรงลงพระปรมาภิไธยแล้ว จะมีผลบังคับก็ต่อเมื่อได้มีการประกาศใน ราชกิจจานุเบกษาแล้ว ซึ่งเป็นธรรมเนียมที่ปฏิบัติอยู่ถึงปัจจุบันนี้ อย่างไรก็ดี ก็มีข้อสังเกตว่า ในระยะต้นๆ ของการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. ๒๔๗๕ นั้น กฎหมายจะมีผลบังคับในวันที่ประกาศใช้ในราชกิจจานุเบกษา แต่มาใน ระยะหลังๆ กำหนดวันมีผลบังคับตั้งแต่ "วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจา นุเบกษา" เป็นต้นไป