ช่วยหน่อยนะครับ รีบมาก ๆ ^^"
หาใน Google แล้ว ไม่เจอ = ="
พีเอส 1 ; ขอบคุณล่วงหน้า
พีเอส 2 ; ใครมีลิงค์เว็บ ที่แปลก็ช่วยลงให้หน่อยนะครับ.
* ฝ่ายผีเสื้อสมุทรไม่หยุดหย่อน ครั้นลุยอ่อนอุส่าห์ว่ายสายกระสินธุ์
กำลังน้อยถอยถดด้วยอดกิน เจียนจะสิ้นชีวาในสาคร
ได้สามวันทันผัวกับลูกน้อย เห็นเลื่อนลอยลิบลิบยิ่งถีบถอน
กระโจมโจนโผนโผชโลธร คลื่นกระฉ่อนฉาดฉานสะท้านมา ฯ * ฝ่ายเงือกน้ำกำลังก็สิ้นสุด ครั้นจะหยุดยักษ์ไล่ใกล้นักหนา
เรียกลูกสาวคราวนี้พ่อจะมรณา เจ้าช่วยพาภูวไนยไปให้พ้น
นางเงือกน้อยสร้อยเศร้าเข้ามาผลัด แบกกษัตริย์ว่ายเสลือกสลน
กำลังสาวคราวด่วนด้วยจวนจน ออกกลางชลโบกหางผางผางไป ฯ
* สินสมุทรหยุดอยู่ดูนางยักษ์ เห็นผิดพักตรมารดาน่าสงไสย
ด้วยเห็นแม่แต่รูปนิมิตต์ไว้ สงไสยใจออกขวางกลางคงคา
แล้วร้องถามตามประสาเป็นทารก นี่สัตว์บกหรือสัตว์น้ำดำนักหนา
โจนกระโจมโครมครามตามเรามา จะเล่นข้าท่าไรจะใคร่รู้ ฯ
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 5 มิถุนายน 2553 / 19:38
PS. 0:10 BBUOSOHM. ; อยากจะบอกว่ารัก ได้แต่ร้องเย ๆ : )คำชี้แจง ให้นักเรียนเลือกคำตอบที่ถูกต้องเพียงข้อเดียว โดยทำลงในสมุดไม่ต้องเขียนโจทย์
ให้เขียนตอบเลยว่าข้อใดถูกต้อง
๑. ข้อความใดตรงกับสำนวนที่ว่า “หมูเขาจะหามเอาคานเข้าไปสอด”
ก. เสียแรงรักหนักหนาอุตส่าห์ถนอม สู้อดออมสารพัดไม่ขัดขืน
ข. ทั้งนี้เพราะเคราะห์กรรมทำให้วุ่น จึงสิ้นบุญวาสนาสีกาเอ๋ย
ค. แล้วชี้หน้าด่าอึงหึงนางเงือก ทำซบเสือกสอพลออีตอแหล
ง. เขาว่ากันผัวเมียกับแม่ลูก ยื่นจมูกเข้ามาบ้างช่วยสั่งสอน
๒. เหตุการณ์ตอนใดทำให้รู้ว่านางผีเสื้อรักพระอภัยมณีมากกว่าสินสมุทร
ก. อสุรีผีเสื้อเหลือจะอด แค้นโอรสราวกับไฟไหม้มังสา
ช่างหลอกหลอนผ่อนผันจำนรรจา แม้นจะว่าโดยดีเห็นมิฟัง
ข. พระโฉมยงจงอยู่ในคูหา เลี้ยงรักษาลูกน้อยคอยหม่อมฉัน
จะอดใจให้เหมือนคำที่รำพัน ถ้วนสามวันก็จะมาอย่าอาวรณ์
ค. นิจจาเอ๋ยเคยอยู่เป็นคู่ชื่น ทุกวันคืนค่ำเช้าไม่เศร้าหมอง
จนมีลูกปลูกเลี้ยงเคียงประคอง มิให้ข้องเคืองขัดพระอัชฌา
ง. มิขออยู่สู้ตายวายชีวิต ไม่เห็นจิตน้องรักจะตักษัย
เชิญพระองค์ลงมาชลาลัย เมียจะให้มนตร์เวทวิเศษครัน
๓. นางผีเสื้อสมุทรพูดอย่างไรจึงเป็นเหตุให้พระโยคีจึงกล่าวว่า
“อียักษาตาโตโมโหมาก รูปก็กากปากก็เปราะไม่เหมาะเหม็ง
นมสองข้างอย่างก็โปรงดูโตงเตง ผัวของเอ็งเขาระอาไม่น่าชม”
ก. เขาว่ากันผัวเมียกับแม่ลูก ยื่นจมูกเข้ามาบ้างช่วยสั่งสอน
ข. อย่าสงสัยใจจริงทุกสิ่งอัน ไม่รำพันพูดลวงเจ้าดวงใจ
ค. เหตุไฉนไปนั่งกำบังตัว เชิญทูนหัวเยี่ยมหน้ามาหาน้อง
ง. นางผีเสื้อเบื่อหูรู้เท่าถึง จึงว่ามึงตอแหลมาแก้ไข
๔. ข้อใดแสดงว่าพระอภัยมณีแสร้งพูดออกมา
ก. ซึ่งลูกรักหักหาญให้ท่านโกรธ จงงดโทษทำคุณอย่าหุนหัน
ข. อันตัวพ่อขอตายวายชีวัง กันแสงสั่งลูกยาด้วยอาลัย
ค. แม้นไปได้ก็จะพาแก้วตาไป นี่จนใจเสียด้วยนางต่างตระกูล
ง. แม้นสิ้นสูญบุญนางในปางนี้ ไม่มีที่พึ่งพาจะอาศัย
๕. เหตุใดพระอภัยมณีจึงเกิดกล่าวว่า “จึงว่าเราเห็นจะรอดไม่วอดวาย”
ก. จึงเล่าความตามติดไม่ปิดบัง พระทรงฟังลูกชายค่อยคลายใจ
ข. นางเงือกน้ำบอกสำคัญว่านั่นแล้ว คือเกาะแก้วพิสดารเป็นชานเขา
ค. พระโยคีมีญาณว่าหลานรัก จงสำนักอยู่ให้สมอารมณ์หมาย
ง. ฝ่ายโยคีมียศพจนารถ ให้โอวาทนางยักษ์ไม่หักหาญ
๖. ข้อใดแสดงว่านางผีเสื้อสมุทรผิดศีลข้อที่ ๕
ก. ออกเดินทางอย่างนี้ต้องนิมิต รูปจึงผิดไปกว่าเก่าเจ้าจึงแหนง
ข. ซึ่งจะให้ไปบอกออกมาหา พระบิดาขี้ขลาดไม่อาจหาญ
ค. คิดถึงวงศ์พงศาคณาญาติ จึงสามารถมานี่ไม่หนีหาย
ง. จึงกล่าวแกล้งแสร้งเสด้วยเล่ห์กล เธออยู่บนเขาขวางริมทางมา
๗. ข้อใดเป็นเหตุให้ “สินสมุทรมิได้กลัวกลับหัวร่อ”
ก. ถ้าแม้นแม่แต่แรกรู้กระนี้ ชนนีก็จะได้ไม่เที่ยวหา
ข. ไปเปิดประตูคูหาถ้าเขาเห็น ตายหรือเป็นว่าไม่ถูกเลยลูกแก้ว
ค. จะไปไหนไม่ห้ามจะตามส่ง ไหนทรงฤทธิ์ปิตุรงค์เล่าลูกเอ๋ย
ง. แล้วว่าแก่สินสมุทรสุดที่รัก แม้นนางยักษ์จะมารับจงกลับหลัง
๘. ข้อใดคือสิ่งแรกที่สินสมุทรพบเมื่อออกจากถ้ำ
ก. เห็นฝูงเงือกเกลือกกลิ้งมากลางชล คิดว่าคนมีหางเหมือนอย่างปลา
ข. เห็นหินปิดเปิดประตูคูหากว้าง นิมิตอย่างนางมนุษย์เสน่หา
ค. เห็นหาดทรายพรายงามเป็นเงินราง ทะเลกว้างข้างขวาล้วนป่าดง
ง. เห็นละเมาะเกาะใหญ่ที่ไหนกว้าง หยุดเสียบ้างให้สบายจึงผายผัน
๙. “อายุข้าห้าร้อยแปดสิบเศษ” เป็นอายุของใคร
ก. เงือกเฒ่า ข. พระโยคี
ค. นางผีเสื้อสมุทร ง. พรายทะเล
๑๐. เหตุใดเงือกเฒ่าจึงต้องออกเดินทางในเวลากลางคืน
ก. พอเย็นย่ำค่ำพลบลงโพล้เพล้ ท้องทะเลมืดมัวทั่วทิศา
ข. ถ้าแดดกล้าตามัวเป็นหมอกควัน จะผายผันล่วงทางไปกลางคืน
ค. เงือกก็หาอาหารกินตามเคย แล้วรีบเลยล่วงไปในคงคา
ง. ด้วยแรงน้อยถอยทบสลบหลับ แล้วก็กลับพลิกฟื้นตื่นเผยอ