สามร้อยปีก่อน นางกระโดดลงจากแท่นประหารเซียนอย่างเด็ดเดี่ยว ให้ตัวเขาที่อีกฟากของกระจกได้เห็นนางลาจากสู่ต่างภพด้วยสองตา นับแต่นั้นมา หญิงมนุษย์นาม "ซู่ซู่" ได้สูญสลาย กลายเป็นเพียงฝันร้ายตื่นหนึ่ง... GenresChinaFantasyFictionRomanceNovels 335 pages, Paperback First published January 1, 2009 About the authorRatings & ReviewsFriends & FollowingCommunity ReviewsDisplaying 1 - 30 of 47 reviews  1,427 reviews133 followers Read January 21, 2021 # สามชาติสามภพ ป่าท้อสิบหลี่ (เล่ม 1+2) เพิ่งมาอ่านเอาตอนตลาดวาย แต่แฟนตาซีแนวเทพเซียนเรื่องนี้ก็ยังอ่านได้สนุก เปิดเรื่องได้น่าสนใจ แม้จะมีเนิบ ๆ เนือย ๆ อยู่บ้าง แต่สำนวนแปลและเทคนิคการเล่าเรื่องแบบไม่เรียง timeline ก็ช่วยได้เยอะ ชอบความละเอียดลออในการให้ข้อมูลมากค่ะ อ่านทุกบรรทัดเลย ไม่รู้สึกว่าอ่านยากอะไร หากอ่านเร็วกว่านี้ อาจจะตื่นตาตื่นใจกว่านี้... เสียดายจริง ๆ ค่ะ :) read-2021 105 reviews49 followers September 24, 2018 หลงเข้าไปในป่าท้อสิบหลี่ กว่าจะออกมาได้ ก็ควันหลงหลังจบไปสักพักแล้ว ชอบสำนวนของผู้เขียนและของผู้แปลมาก ละเมียดละไม ตีความได้หลายชั้น ชวนให้อ่านระหว่างบรรทัด ผลคือเราอ่านเร็วไม่ได้เลย ต้องค่อยๆ อ่านไปทีละนิด ขัดใจช่วงใกล้จบที่เล่าทุกอย่างไวมาก ชนิดคนละโทนกับช่วงต้นเรื่อง เหมือนเล่าเรื่องย่อ แต่ที่โดยรวมชอบนะ จะกลับไปอ่านอีกรอบ เชื่อว่าได้ความใหม่ๆ อีกเยอะ chinese-novel read-in-2018 1,359 reviews96 followers November 8, 2015 ชื่อเรื่อง – สามชาติสามภพ ป่าท้อสิบหลี่ (三生三世十里桃花) ผู้แต่ง – ถังชีกงจื่อ (唐七公子) เขียน หลินโหม่ว แปล ตัวละคร ป๋ายเฉี่ยน (เฉียนเฉี่ยน) (白淺 = ตื้นเขิน, สีอ่อน), ซู่ซู่ (素素 สีขาว) เยี่ยหัว (夜华 ราตรีอันรุ่งโรจน์) ยังคงให้สามดาวเท่าเล่มแรกนะ คือว่าเราเข้าใจแล้วว่า เรื่องไหนที่คนส่วนใหญ่ชอบกันมากๆ เรามักจะเฉยๆ จริงๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมด้วยนะ งงตัวเองด้วยว่า เราเข้าไม่ถึงอะไรหว่า ตอนอ่านเล่มนี้มีบางช่วงที่อ่านจนติดพัน (แต่ระยะไม่นานนะ แค่ช่วงเวลาสั้นๆ) เหมือนตอนช่วงที่อ่านเล่มแรกเลยอ่ะ เลยทำให้เราใช้เวลาอ่านเรื่องนี้นานมาก และไม่ได้ทำให้รู้สึกว่าชอบถึงขั้นจะอ่านซ้ำได้อีกอ่ะ ขนาดภาคต่ออย่าง “สามชาติสามภพ ลิขิตเหนือเขนย” ที่เพิ่งออกมา ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะอ่านดีไหมอ่ะ ขอบคุณน้องฝนที่ให้ยืมเรื่องนี้มาอ่านนะ ซึ่งช่วงที่อ่านเนี่ย ก็รู้มาแหละว่าจะทำเป็นหนัง มีหลิวอี้เฟยรับแสดงเป็นนางเอกแล้วแน่ๆ ส่วนพระเอกตอนแรกก็ยังไม่คอนเฟิร์ม หลายคนก็เชียร์ว่าเป็นหูเกอไม่ก็เฮียฮั่วเจี้ยนหัวของเราเอง ฮาาา แต่บางคนก็บอกว่าเฮียฮั่วอ่ะเหมาะกับบทตงหัว พระเอกในภาคลิขิตเหนือเขนย และแล้วบทนี้ก็ตกเป็นของหยางหยาง (ที่เรายังจำหน้าไม่ได้ แต่รู้จักชื่อนะ เพราะดังมาสักพักล่ะ) ตอนอ่านเลยมโนหน้าเป็นหลิวอี้เฟยกับหูเกอซะเลย ฮ่าๆ เราติดคู่นี้จากเซียนกระบี่พิชิตมารนะ ดีว่าเพราะมโนหน้านักแสดงไว้ เลยทำให้อ่านไปก็รู้สึกอินขึ้นอีกนิด ฮ่าๆ จริงๆ เราไม่ได้บอกว่าเรื่องนี้ไม่ดีนะ เราอ่านไปยังรู้สึกเหมือนตัวเองอ่านผลงานทมยันตีเลยอ่ะ แบบว่าเขียนเรื่องราวให้คิดตาม ไม่ได้เล่าเรื่องตรงๆ ซึ่งตอนเราเรียนมัธยมปลาย เราชอบอ่านผลงานของทมยันตีมากๆ ชอบสไตล์แบบนี้แหละ เลยงงตัวเองว่าทำไมถึงได้เฉยๆ กับเรื่องป่าท้อนี้ได้ งงมากจริงๆ นะ เพราะเราชอบการเล่าเรื่องแบบให้คิดตามด้วยนะ ไม่ใช่บอกหมดทุกอย่างเลย (ไม่งั้นทำไมถึงได้ชอบผลงานของอวี๋ฉิงมากล่ะ ฮ่าๆ) เลยไม่เข้าใจว่าทำไมเฉยๆ กับป่าท้ออ่ะ หรือเป็นเพราะมันไม่ใช่แนวเราจริงๆ เราก็ยังงงๆ นะ เพราะถ้าบอกว่าไม่ใช่แนวเราจริงๆ เราก็บอกไม่เต็มปากอ่ะ เพราะเราชอบอ่านแนวย้อนยุคแบบนี้แหละ สนุกดี ยังคิดเลยว่าถ้าเป็นละครมันคงจะสนุกน่าดู แล้วอะไรที่ขาดไป ที่ทำให้เรารู้สึกอ่านแล้วยังเข้าถึงมันได้ไม่เต็มที่ล่ะ แต่สิ่งที่ทำให้รู้สึกว่าเรื่องนี้อ่านแล้วไม่ค่อยโอเคคือ การทับศัพท์ที่มากไปของคนแปลอ่ะ ขนาดเราคุ้นกับภาษาจีนหลายคำ อ่านๆ ไปก็ยังมีงงอ่ะ แบบว่าลืมแล้วไงว่าเคยดอกจันหมายเหตุบอกเราว่า มันหมายถึงอะไร แล้วทับศัพท์มางี้ ข้าพเจ้าก็งงสิ เลยอ่านแล้วสะดุดตรงจุดเหล่านี้บ่อยๆ การรีวิวเรื่องนี้ของเรา เลยอาจจะไม่ได้ตรงใจคนส่วนใหญ่ที่ชอบเรื่องนี้นะ เราก็จะให้ความเห็นตามที่เราอ่านแล้วรู้สึกจริงๆ แหละ แอบเสียดายช่วงเวลาที่บรรยายอะไรเกี่ยวกับความคิดของป๋ายเฉี่ยนมากไปอ่ะ จนบทเยี่ยหัวพระเอกของเราแทบจะเหมือนเป็นแค่ตัวประกอบจริงๆ นะ บทจะโผล่มาก็โผล่มารัวๆ บทจะหายไป ก็หายไปจากสารบบชีวิต ช่วงที่ทั้งสองได้เจอกัน เลยอ่านแล้วชอบนะ เสียดายก้อนแป้งข้าวเหนียวด้วย ตอนช่วงแรกๆ โผล่มาเยอะหน่อย อ่านไปอมยิ้มไป ตอนหลังก็หายไปเลยเช่นกัน ยังดีที่มีกลับมาให้ขำในตอนพิเศษท้ายสุดเลย หลายฉากเกือบจะจิกหมอนแล้ว แล้วก็โดนตัดอารมณ์ไปอย่างรวดเร็ว ฮ่าๆ นี่เราคิดอะไรอยู่เนี่ย แต่พอเรากำลังเซ็งๆ ว่ามันหมดไปอย่างรวดเร็ว ก็โผล่มาอีกระลอกให้ได้ฟินๆ กันไป เสียดายตอนจบนะ อุตส่าห์เล่าเรื่องมาตั้งยาว 2 เล่มขนาดนี้ ทำไม๊ทำไมไม่ขยายตอนจบ (ก่อนตอนพิเศษ) อีกนิดล่ะ ทำไมไม่มีช่วงเวลาที่พระนางได้คุยกันมากกว่านี้ล่ะ บทพระเอกก็ยิ่งน้อยๆ อยู่แล้วด้วย ฮ่าๆๆ สิ่งที่ทำให้รู้สึกชอบมากก็คือ เยี่ยหัว เป็นพระเอกที่ดีงามมากจริงๆ อ่านแล้วชอบพระเอก แต่พอบทน้อยขนาดนี้ เลยชอบได้ไม่เต็มที่อ่ะนะ เป็นปู้จายที่น่ารักมาก รักนางเอกมากจริงๆ อ่านแล้วหลงรักอ่ะ [สปอยล์] Start 18.31 น. Wed 9 Sep 2015 End 21.55 น. Sat 7 Nov 2015 Review Date 20.49 น. Sun 8 Nov 2015 2015-read chinese-novel novel 446 reviews160 followers May 23, 2015 4/5 เอาใจไปเต็มๆ สนุกมากเลยค่ะ หลงรักนางเอกมาก นางเอกนิสัยน่ารักโคตร ชอบคนใจเด็ด เก่ง ตลก ไม่ยอมคน พูดจริงทำจริงแบบนางเอก คือปลื้มปริ่ม ชอบที่สุดคือมุกเสียดสีตลกหน้าตาย ที่ทำเอาฮาลั่นแบบไม่รู้ตัว ทั้งนี้ อยากกราบไหว้คุณหลินโหม่วงามๆ ช่วยเร่งมือแปลภาคสองทีเถอะค่ะ คืออยากอ่านโคตรๆแล้ว 555 จุดที่หักคะแนนคือ เรื่องสั้นไปอยากอ่านมากกว่านี้!! (ฮือ) อยากรู้���ึงค.เป็นไปของตัวละครมากกว่านี้ง่า จบสั้นรวบๆเหมือนโดน บก. เร่งต้นฉบับเลยเขียนตัดจบสั้นๆ เสียใจที่ช่วงหลังเจ้าก้อน���ป้งข้าวเหนียวหายต๋อมไปเลย และค.สัมพันธ์ระหว่างนางเอกกับม่อเหยีวยนก็ให้อารมณ์เหมือนโดนตัดจบรัวๆ อยากเห็นเยี่ยหัวกับนางเอกปรับความเข้าใจสักครั้งหลังจากที่นางเอกระลึกชาติได้แล้วด้วย! ชอบวิธีการเขียนของคนแต่งมาก ใช้คำน้อย สื่อความมาก ภาษาการแปลก็สวยงาม บางจุดอาจจะอ่านยาก ใช้เวลานานกว่าจะเก็ทมุก 555 แต่อ่านลื่นไหลมาก สนุกปลื้มสุดๆ เป็นนิยายเบาๆที่เรียกได้ว่าอ่านเมื่อไหรก็ได้ของจริง ขนาดเอาไปเล่าคร่าวๆให้แม่ฟัง แม่ยังชอบเลย คิดว่าอาจอีกสักรอบสองรอบก็ไม่เบื่อแน่นอน ปล. อีกจุดที่หงุดหงิดคือ เชิงอรรถจะหน้าไปไหน? ความจริงรวมเนื้อหาแล้ว ก็ได้นิยายหนึ่งเล่มหนาๆแบบไม่น่าเกลียดอยู่หรอกนะ.. awesome-characters book-hangover hilarious-moment 1,208 reviews106 followers November 7, 2018 รีวิวแบบรวม 2 เล่มนะคะ เรื่องราวในภาคแรกของนิยายชุดสามชาติสามภพของคุณถังชีกงจื่อ ที่เรารีบขุดจากกองดองมาอ่านเพราะจะได้รีบไปดูซีรี่ส์ที่กำลังโด่งดังเป็นที่กล่าวขานของสาวๆเสียหน่อย สมกับเป็นหนึ่งในนิยายจีนในตำนานและยังคงชื่นชมในวิธีการแปลของคุณหลินโหม่วค่ะ ถึงแม้เชิงอรรถท้ายเล่มจะหนาเข้าไปเกือบหนึ่งในสี่ของเล่ม (อุ๊บส์) แต่สำนวนวิธีการแปลนั้นอรรถรสมาก เก็บได้ทั้งความมึนที่แฝงอารมณ์ขันของป๋ายเฉี่ยน หรือความเท่ที่มาพร้อมความกรุ้มกริ่มนิดๆของเยี่ยหัว แม้การวางโครงเรื่องจะดูมึนงงชวนสับสนอยู่บ้าง เพราะเล่าตรงโน้นนิดตรงนี้หน่อย ให้คนอ่านมาปะติดปะต่อช่วงเวลาเอาเอง แต่เราว่ามันก็เข้าใจไม่ยากเท่าไหร่ แถมยังช่วยให้เนื้อเรื่องไม่เป็นเส้นตรงจนดูน่าเบื่อจนเกินไปด้วย จัดว่าชอบมากค่ะ เป็นแฟนตาซีจากตำนานเทพเซียนที่เล่าได้น่าสนใจ ตัวละครที่แม้จะเยอะแต่ก็ไม่ได้ถึงกับปล่อยออกมาแบบฟุ่มเฟือย และเรื่องราวที่ผ่านช่วงเวลานับแสนปี ก็เล่าได้กระชับจนน่าทึ่ง เป็นการเปิดภาคของหนังสือชุดได้น่าติดตามมากค่ะ age-difference older-woman-younger-man romance 92 reviews30 followers March 15, 2015 มันมาอีกแล้ว อาการ Book hangover อยากให้ยาวกว่านี้จัง ยังหวานไม่ได้เท่าไรเลยเน้อ T^T ถึงมีตอนพิเศษเยอะ ขยายความเชิงอรรถอีกมหาศาล แต่มันยังไม่อิ่มใจง้าา สงสารพระเอกยิ่งนัก แท้จริงแล้วแม้รีวิวเล่มแรกจะตัดพ้อขัดเคืองพระเอก แต่ในใจก็อดเห็นใจเขาไม่ได้ พระเอกผู้เป็นคนที่ถึงโดนต่อยฟันหักก็จะกลืนพร้อมเลือดเนี่ย โกรธไม่ลง สงสาร T^T 497 reviews54 followers April 29, 2019 ให้สิ่งที่บอกไปเล่าเรื่อง..ว่าเราชอบนิยายเรื่องนี้หรือไม่...?.. มันคือการรีวิวที่เหมือนจะไม่ได้รีวิว แต่มาบอกอาการความรู้สึก ของตัวเองที่เกิดขึ้นในระหว่างและอ่านจบ แบบสั้นๆ แต่ทุกท่านอ่านแล้วจะรู้ว่าเราอาการหนัก 😱 ก่อนหน้านี้ไม่ได้ตั้งใจจะอ่าน.. ก็แค่ผ่��นไปผ่านมาในสายตา แต่ก็ไม่รู้ยังไง..ในระหว่างที่นั่งอยู่ก็หยิบมาอ่านจนได้ แล้วจากนั้นเราก็ประสบกับปัญหาใหญ่ในชีวิต... เมื่อหลงเข้ามาในป่าท้อแล้วหาทางออกไม่ได้..👈🏻😥 • หมกมุ่น • มัวเมา • ลุ่มหลง .........จนถอนตัวไม่ขึ้น 👈🏻😩 • ไม่กิน • ไม่นอน ...อ่านจนถึง 6 โมงเช้าของอีกวัน 👈🏻😥 • เสียน้ำตาก็เยอะ • ฟินก็แยะ .....ทุกอารมณ์ผสมรวม..ผสานเข้า.. 👈🏻😌😍🤪😏😭😢😩🥺 (สรุปที่เหมือนไม่ได้สรุปอะไร แต่ก็ตรงใจเราที่สุดแล้ว) สรุป..เยี่ยหัวคือหลัวของฉัน 👈🏻😍😂 2,109 reviews183 followers March 14, 2011 อยากเคืองคนแต่งมาก ทำไมหวานน้อยอย่างนี้ ไม่จุใจเลยแม้แต่นิดเดียว พยายามอ่านอย่างช้า ๆ ก็แล้ว อ่านซ้ำก็แล้ว ... แม้จะมีตอนพิเศษ ก็ไม่ได้ช่วยอะไร รู้สึกว่าหนังสือจบ .. คนอ่านไม่จบซะแล้ว .. chinese-novel translation 41 reviews1 follower Read November 16, 2021 ขออิงกับการดูซีรีส์ควบคู่ด้วย รู้สึกว่าหนังสือครบรสกว่า แต่ซีรีส์ละเอียดกว่า ชอบความฉับไว ดำเนินเรื่องสลับไปมาของหนังสือ การเล่าเรื่องผ่านตัวละครป๋ายเฉียนทำให้รู้สึกว่านางเอกมีชีวิตชีวาก๋ากั่นกว่าในซีรีส์เยอะ ไม่ใช่ว่าซีรีส์ไม่สนุกนะ แต่ก็มีองค์ประกอบหลายอย่างที่ส่วนตัวขัดใจอยู่เยอะ เลยชอบความฉับไว ไม่อีรุ่ยฉุยแฉะของหนังสือมากกว่า ในส่วนของบทเราชอบความหักมุม การเล่าถึงคู่เหมือนมุนินมุตาของทั้งพระนางอยู่ทั้ง timeline เพราะมันตั้งให้คนดู/อ่านเกิดคำถามว่าทำไม นี่ใครได้ดี แถมเฉลยก็ไม่ได้บ้งด้วย ผูกกับปมเหตุด่านรักใดๆได้ดี เออ ควรคู่กับการเป็นนิยายจีนชุดเเรกที่อ่าน 😄 113 reviews8 followers December 25, 2021 คืนเดียวจบ ตอนนี้ง่วงมากค่ะ นั่งลุ้นว่าจะ happy ending ไหม… สรุปว่าใช่ ดีใจ หลับได้แล้ว สนุกมากๆค่ะ Zzzzzzz 436 reviews106 followers December 19, 2016 เรื่องแนวเทพเซียน เปิดเรื่องด้วยดราม่าเหตุการณ์บางอย่าง แล้วก็ตัดมาเล่าเรื่องของป๋ายเฉี่ยนและเยี่ยหัว สลับกับเล่าย้อนอดีตของป๋ายเฉี่ยนบ้าง เล่มหนึ่ง ใช้การเล่าเรื่องเนิบๆ ค่อยๆ บอกรายละเอียดต่างๆ ออกมา ให้ผู้อ่านเดาไปต่างๆ นานา ซึ่งเล่มนี้ส่วนที่โอชอบมากที่สุดอยู่ที่นางเอก ป๋ายเฉี่ยน นางดูมึนๆ โก๊ะๆ รักการนอน ชอบบ่นถึงความแก่ของตัวเอง ไม่ก็จิกกัดตัวเองให้คนอ่านขำเล่น ใจดีกับคนที่ดีด้วย โหดใส่คนที่ร้ายกับตัว และด้วยอายุที่มาก ผ่านประสบการณ์หลากหลาย ก็จะไม่ค่อยหุนหันพลันแล่นหรือหูเบาเชื่อคนง่าย (อยู่มานานได้เปรียบงี้แหละ แค่ก!) ร่างจริงของป๋ายเฉี่ยนเป็นจิ้งจอกขาวเก้าหาง นางเป็นลูกคนสุดท้อง มีพี่ชายสี่คน สนิทกับพี่สี่มากที่สุด เป็นเทพชั้นสูง (ซ่างเสิน) ซึ่งถือว่าเป็นลำดับเทพชั้นสูงที่สุดในเรื่อง ได้มาหมั้นกับเยี่ยหัวตามคำบัญชาของเทียนจวิน (เง็กเซียนฮ่องเต้ ซึ่งเป็นจักรพรรดิแดนสวรรค์) เนื่องจากรัชทายาทคนเก่า หรือก็คือคู่หมั้นคนก่อนที่เทียนจวิน (อีกนั่นแหละ) หาให้นั้น หนีไปแต่งงานกับหญิงอื่น เยี่ยหัวเลยเป็นรัชทายาทแดนสวรรค์คนปัจจุบันที่ได้รับคู่หมั้น (แก่ๆ) เป็นมรดกตกทอดนั่นเอง แก่ขนาดไหนน่ะหรือ ก็ห่างกับเยี่ยหัวเก้าหมื่นปีน่ะ ส่วนพระเอก เยี่ยหัว เป็นพระเอกแนวรักนางเอกคนเดียว นางเอกดีที่สุด ข้อเสียเธอคือข้อดี ข้อดีเธอคือสิ่งประเสริฐ คนอื่นจะเป็นผักปลายังไงไม่สน ด้วยตำแหน่งและหน้า���ี่รัชทายาท ทำให้เขาต้องแบกรับภาระหลายอย่างไว้บนบ่า แต่ด้วยเหตุการณ์บางอย่างตอนต้นทำโอยั้งใจ ไม่ทุ่มใจให้เขานัก และแม้เวลาผ่านไปจนจบ เขาก็ยังไม่สามารถมุดเข้ามาในที่ในใจโอได้อยู่ดี อันนี้ความชอบส่วนตัวละนะ ส่วนเล่มสอง จะไม่เนิบเท่าเล่มแรก เริ่มเข้าเรื่องหลัก เฉลยปมที่ปูมา บอกเล่าความเป็นไปของตัวละครต่างๆ มีดราม่าบ้างเพื่ออรรถรสที่พอเหมาะ ตัวละคร��ี่โอชอบไม่ใช่นางเอกแล้ว เปลี่ยนไปอยู่ที่พี่สี่ของนางเอกแทน แต่โดยรวม โอกลับชอบความอีเรื่อยเฉื่อยแฮะของนางเอกเล่มแรก โอว่ามันน่ารักดี เล่มสองสำหรับโอยังไม่ตรงกับความหวัง โอว่าเรื่องราว โอหวังที่มา โออยากเห็นเหตุผล อยากเห็นบทสรุป แต่เท่าที่อ่านทุกอย่างมันน้อยเกินไป บางฉากงงๆ ที่มา บางอย่างไม่เข้าใจที่ไป รวมถึงฉากแสดงอารมณ์ที่สำหรับโอยังไม่ถึง ฉากตลกหาย ดราม่ายังไม่พอ ความกระจ่างชัดก็ยังไม่พอเหมาะ ส่วนผสมเลยออกมาปะแล่มๆ (4+3)/2 = 3.5 โอลังเลเล่มสองระหว่างจะให้ 3 หรือ 3.5 ดี มันมีส่วนที่โอชอบและส่วนที่โอไม่ชอบเลยปนเข้าด้วยกัน แต่น้ำหนักเทไปที่ 3 มากกว่า ขอให้ 3 นะคะ ตอนพิเศษท้ายเล่มทุกตอน บ้างดี บ้างน่ารัก และบ้างคิดว่าควรจะไปอยู่ในเรื่องหลัก เพราะเป็นการเฉลยบางอย่าง ถ้าขาดไปเรื่องก็ไม่สมบูรณ์ เรื่องนี้สำหรับโอจัดว่าอ่านได้เพลินๆ ติดจะเนือยบางตอน ไม่แน่ใจว่าด้วยสำนวนหรือความน่าติดตามของเรื่อง หรือทั้งคู่ ช่วงขำขันก็ถูกลดทอนลงไปเหลือผิวๆ โอไม่ได้ไม่ชอบ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าอยากหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านต่อ ทำให้ใช้เวลาอ่านมากกว่าที่ควร http://www.bloggang.com/viewdiary.php... 260 reviews April 4, 2016 ระหว่างที่อ่านๆไป มีช่วงที่ติดพันจนรู้สึกวางไม่ลง แต่ก็ไม่ยาวนานมากนัก โดยรวมแล้วคืออ่านได้เรื่อยๆ เนื้อเรื่องเล่มนี้ค่อนข้างจะบอกว่าเข้มข้นก็ไม่เชิง อ่อนก็ไม่เชิง มีบทหวานแทรกมาเยอะทำให้กระชุ่มกระชวยมาบ้าง แต่บทดาร์ก หรือดราม่ายังไม่สุด เหมือนมาได้ครึ่งๆ กลางๆ เหมือนผู้แค่งยังไม่กล้าลงดราม่าให้หนักมากเกินไป พูดถึงอาหลี เล่มนี้เหมือนจะถูกลืมเลือนไปเลย จากที่ในช่วงแรกๆ ได้โผล่ออกมาเยอะ แต่กลายเป็นว่าเล่มนี้ค่อนข้างมีบทบาทน้อย แต่ก็ยังมีตอนพิเศษออกมาเรียกเสียงขำด้วยความน่าเอ็นดูออกมา 2016 sureeporn 279 reviews25 followers February 8, 2017 สามชาติสามภพ ป่าท้อสิบหลี่ เล่ม 1-2 และแล้วในที่สุดก็อ่านสามชาติสามภพป่าท้อสิบหลี่จบ เกือบไปแล้วล่ะค่ะว่าเกือบจะเกิดอาการท้อจนวางและอ่านต่อไม่ได้แต่ว่าพอลองกัดฟันอีกสักนิดอาการนี้ก็หายไปจากอาการกินลูกท้อกลับกลายเป็นความเพ���ิน อ่านสนุก และเหมือนว่าจะตกหลุมรักเรื่องนี้ไปแล้วจนถอนตัวไม่ขึ้นค่ะ . . จริงๆ ออกตัวก่อนว่าเป็นคนที่อ่านงานแปลจีนมาไม่นานแต่พอมีกุนซือคอยแนะนำความชอบของเรื่องก็ค่อยๆ มา จากแปลกๆ ก็เริ่มมาชินแล้วก็เริ่มสนุกแต่มันก็เป็นงานในระดับอ่านได้ทั่วไป แต่พอมาเจอเรื่องนี้แล้วต้องบอกเลยค่ะมันอัพเกรดไปอีกระดับคือ นอกจากแปลจีนแล้ว #ยังเป็นแนวเทพเซียนแฟนตาซี ที่จินตนาการมันต้องบรรเจิดมากๆ ซึ่งตัวเองบอกได้เลยว่าความสามารถต่ำเตี้นเรี่ยดินนะก็เลยไม่น่าสงสัยเลยว่าทำไมตอนอ่านต้นๆ ถึงได้เกิดอาการท้อและลังเลว่าจะไปต่อหรือ เอ๊ะ หรือว่าไม่อ่านแต่เราก็ตามดูซีรีย์ได้นี่ #เหมือนที่ตอนนี้คนยินยอมหลงป่าอยู่เยอะแยะ แต่แล้วสิ่งที่ทำให้ฉันกลับตัวกลับใจอ่านต่อได้อีกก็คือการสร้าง “ความคุ้นเคย” เมื่อมันมาเยือนความลังเลมันก็หายไปกลายเป็นความสนุกไป เพราะเรื่องนี้มีดีที่ความสนุกในตัวพล็อต วิธีการเล่าที่ตอนแรกอาจจะสับสนเรียงลำดับการเล่าเรื่องได้งงงวยเพราะบอกเล่าผ่านตัวนางเอกของเรื่องนั่นก็คือ #ป่ายเฉี่ยน นางคือเทพเซียนขั้นสูงจิ้งจอกเก้าหาง ที่แรกเริ่มเรืองเปิดตัวด้วยความเจ็บปวดของความรักของนางกับเซียนระดับบนอีกคนที่เป็นถึงทายาทของฮ่องเต้สวรรค์นามว่า #เยี่ยหัว แล้วเหตุการณ์มันก็ต้องพรากจากกันและถูกทำให้ความทรงจำหายไป ฝายหนึ่งความจำหาย อีกฝ่ายกลับจำได้และพยายามให้อีกฝ่ายจดจำ . . ความสนุกของเรื่องมันไม่ได้เกี่ยวแต่กับเรื่องของความรักที่ผ่านจากมุมมองของนางเอกอย่างเดียวแต่มันยังมีเรื่องราวรอบตัวของนาง ความคิดของนาง สิ่งที่นางพบเจอ มันเป็นประสบการณ์ของการได้เจอกับหลายๆ อย่างที่คนเขียนทำเอาไว้ออกมาดีเชียวล่ะเพราะมันทำให้เราสนุกตรงที่เรามีอารมณ์ร่วมกับนางเอกเค้าอย่างเต็มที่ ที่สำคัญเรืองราวมันเยอะแยะมากมายคนเขียนก็พยายามทิ้ง Clue เอาไว้เกือบทุกเรื่องอ่านไปนี่บอกได้ว่างงค่ะแต่ก็ยังคงความสนุกเพราะถึงเราจะแก้ปริศนาของแต่ละเรื่องหรือว่าวิเคราะห์อะไรไม่ได้เต็มที่แต่เรื่องมันชวนให้อยากอ่านไปเรื่อยๆ ตามแนวทางของเขาเลยไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมบางคนบอกว่าต้องอ่านสองรอบถึงจะค่อยเห็นภาพชัดเจนของเรื่องราวที่คนเขียนตั้งใจทิ้งปมเอาไว้ให้เราไขกระจ่างฉันถือว่าส่วนนี้ชอบใจเลยล่ะค่ะ นอกจากเรืองราวทั่วๆ ไปที่นางเอกเค้าเล่าเรายังสนุกเพลินในเรื่องของอารมณ์ของตัวเองได้เรียกว่าค่อนข้างมาก เพราะแม้ว่าเรืองราวจะเป็นแนวจีนเทพเซียนแต่เราอ่านกลับได้อารมณ์ภาษายุคใหม่ที่มีความละมุนที่แฝงด้วยความบันเทิง ขำฮา กับตัวละครได้หลากหลายตอนมาก ทั้งตัวนางเอกที่เป็นถึงเทพเซียนหญิงแต่ก็ออกแนวโก๊ะๆ ส่วนพระเอกนั้นก็เหอะถึงจะเป็นเข้มแข็ง จริงจัง เย็นชาแต่บทเค้าจะหวาน จะฮา จะล้อเล่นกับนางเอกก็เล่นเอาฮาหน้าตายก็หลายตอนอยู่เหมือนกันตรงนี้ต้องยกประโยชน์ให้คนแปลที่ทำให้เรามีความสนุกแต่ไม่เละเทะเพราะภาษาที่คุณหลินโหม่วได้แปลมันสวยงามแต่เป็นธรรมชาติแม้ว่าบางครั้งภาษามันอาจจะมีคำศัพท์เยอะไปสักหน่อยแต่ถ้ามองข้ามมันไปว่า “ช่างมัน” ก็ถือว่าไม่น่าเบื่ออะไรเลยค่ะ . . โดยรวมแล้วเรื่องนี้ชอบนะ พล็อตที่ไม่น่าเบื่อ จินตนาการที่เปี่ยมล้น ความสัมพันธ์ของตัวละคร ปริศนาของบางเรื่องที่มีตั้งแต่ต้นยันจบ ความฮาความขันที่มาเป็นระลอก และภาษาที่งาม (แม้ว่าอาจจะยากเข้าใจสักหน่อย) เหล่านี้แล้วรวมๆ ได้ว่าเราชอบมากเลยล่ะค่ะ แต่แหม่ แม้จะชอบหลายส่วนแต่ก็มีส่วนหนึ่งที่ทำให้เราเกิดความรู้สึกว่ามันจะตัดฉับเกินไปสักหน่อยนั่นคือ ตอนจบ ... มันจะฉับไวไปไหนหนอ เร็วปานสายฟ้าฟาดจริง ๆ คนอ่านกำลังอ่านดีๆ โอ้ย จบเสียแล้ว ไม่ไหวอ่ะยืดสักสองหน้ากระดาษหรือบทหนึ่งก็ยังดีมั้ง เพราะจะว่าไปบางอย่างเราว่ามาๆ ก็ดี หายๆ ก็หายไปอย่างงงวยก็มีนะตรงนี้มันอาจจะดูห้วนไปสักนิด แต่เอาเป็นว่าโดยรวมแล้วให้ผ่านและเข้าไปสู่หนังสือในดวงใจอีกเล่มเลยล่ะค่ะ read-chinese-book 46 reviews July 21, 2018 รีวิวรวบยอดเล่ม 1-2 (ระวังสปอย) เคยดูซีรีส์นิดหน่อยแต่เห็นทามไลน์กว้างมากเพราะแบ่งเป็น 3 ภพตามชื่อเรื่อง ดูไปดูมาแล้วค่อนข้างงง เลยคิดว่าลองหยิบหนังสือมาอ่านให้จบก่อนน่าจะดี เห็นดังในวงกว้างและคนชอบเยอะ กลายเป็นอ่านแล้วผิดหวัง เพราะคิดว่าจะสนุ���เลิศเลอเหมือนที่คนอวยกัน จริงๆ แล้วตัวพล็อตไม่ได้ซับซ้อนขนาดนั้น ระยะเวลาที่เกิดขึ้นห่างกันเป็นหมื่นแสนปี แต่เหตุการณ์และรายละเอียดกลับน้อยกว่าที่ควร ที่เนื้อหาดูยาวอาจเพราะคนเขียนชอบใช้สำบัดสำนวนเวิ่นเว้อมากกว่า สิ่งที่เป็นจุดเด่นของนิยาย ทำให้แตกต่างจากเรื่องอื่นคือคนเขียนยัดแนวคิดเรื่องพุทธศาสนา จัดเต็มรายละเอียดการสร้างโลก ภพภูมิและดินแดนต่างๆ อย่างอลังการงานสร้าง เน้นจำนวนมหาศาลเป็นหลัก ถ้าชอบแนวเซียนแบบเว่อร์ๆ หน่อยก็คงจะถูกจริตไม่ใช่น้อย แต่เราเองกลับชอบแนวเทพเซียนที่คงความลึกลับ สูงส่ง จับต้องได้ยากกว่านี้ พอเปิดเผยหมดเปลือกเลยไม่ค่อยมีอารมณ์ร่วมอยากอ่านต่อ เพราะเอาเวลาไปถูก overwhelmed ด้วยชื่อ/ยศเรียกแทนตัวที่มากล้นจนจำไม่หมดแทน ที่แปลกคือใช้บุรุษที่หนึ่งในการบรรยายความคิดของนางเอก เหมือนอ่านบันทึกประจำวันที่บรรยายถึงเรื่องราวต่างๆ มากกว่าสถานการณ์ตรงหน้า ณ ขณะนั้น บรรยากาศราบเรียบเอื่อยเฉื่อยผิดจากโทนเรื่องที่ควรจะเข้มข้น ความตื่นเต้นน่าสนใจจึงลดน้อยลงมาก (สำหรับเรา) มีการย้อนความสลับกับอดีตและปัจจุบันเป็นระยะ เปิดเรื่องมาได้กลิ่นอายชอกช้ำระกำทรวงของความรักอยู่รางๆ แต่เมื่อพลิกไปไม่กี่หน้าก็เปลี่ยนเหตุการณ์และมุมมองการเล่าของตัวละครไป สร้างความสับสนพอสมควร กว่าจะเข้าใจก็เข้าสู่เล่มสอง (เกือบจบ) แล้ว ทั้งยังจบได้เหมือนตัดจบแบบห้วนๆ อีก ในด้านของตัวละครหลัก ไม่ได้ชอบนางเอกเป็นพิเศษแต่ก็ไม่ได้เกลียด รู้สึกว่านางเปิ่นๆ มึนๆ ไปตลอดเรื่อง นิสัยบางช่วงขึ้นๆ ลงๆ เอาแน่เอานอนลำบาก แต่เราชอบความเด็ดขาด วิธีการเอาคืนคนที่เคยทำร้ายนางนะ เพราะถ้าเป็นเราก็คงทำแบบนั้นเหมือนกัน ไม่ใช่ยอมปล่อยให้ตัวเองถูกทำร้ายอยู่ฝ่ายเดียว พอถึงจุดเดือดทนไม่ไหวก็ต้องลุกขึ้นมาสู้กลับบ้าง ส่วนพระเอกที่ขึ้นชื่อว่าเป็นขวัญใจคนอ่าน อุปนิสัยเงียบขรึม แอบเจ้าเล่ห์ เจ้าแผนการหน่อยๆ ไม่ใช่แนวที่เราชอบ อ่านแล้วเฉยมาก ไม่รู้สึกว่ามีเสน่ห์ดึงดูดอะไรนัก ใจจริงไม่อยากให้ลงเอยกับนางเอกด้วยซ้ำ เยี่ยหัวคิดว่าทำดีที่สุดแล้วในการปกป้องซู่ซู่ แต่เรากลับคิดว่ามันเป็นการช่วยเหลือเมียแบบผิดๆ มากกว่า ไม่ปล่อยให้เมียตายจริง แต่ก็ทำร้ายร่างกายและจิตใจด้วยการควักลูกตานางไปให้ผู้หญิงคนอื่นที่เป็นฝ่ายทำร��ายเมียตัวเองแท้ๆ โดยปราศจากคำอธิบายให้นางเข้าใจ เป็นถึงไท่จื่อ อายุไม่น้อยแล้ว ศึกษาหลักธรรมมาก็เยอะ แต่กลับไม่ตระหนัก ไม่คิดถึงหัวอกคนเป็นเมียสักนิดเลยหรือ? ก็สมควรแล้วล่ะที่จะต้องทนเลี้ยงลูกเป็นซิงเกิ้ลแด๊ดไปคนเดียวอยู่หลายร้อยปี ชาติภพต่อมาต้องผ่านด่านเคราะห์ ลำบากเจ็บตัวอยู่หลายครั้งกว่าจะลงเอยกันด้วยดี แต่กระนั้นการเสียสละตนเองเพื่อชดใช้ความผิด ก็ยังดูเป็นการไถ่โทษที่ออกจะขอไปทีอยู่ คล้ายจะบีบให้นางเอกที่เมื่อรู้ความจริงแล้วโกรธตน ต้องเสียใจและให้อภัยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ด้วยการตายต่อหน้าต่อตานางเสียเลย แน่นอนว่าคนเป็นเมียต้องยอมให้อภัยอยู่แล้ว ก็เพราะความรักน่ะนะ... สำหรับตัวละครอื่นขอไม่กล่าวถึงละกัน ไม่ได้ผูกพันหรือมีบทบาทโดดเด่นมากนัก น่าสนใจคือเรื่องของอาจารย์นางเอก กับคู่ตงหัว - เฟิ่งจิ่ว กำลังอ่านลิขิตเหนือเขนยอยู่พอดี ส่วนตัวมองว่าพื้นที่กระดาษสำหรับเชิงอรรถรสเยอะเกินไป ถ้าไม่ทับศัพท์เยอะหรือใส่ภาพเกินความจำเป็นเท่านี้ เปลี่ยนมาอธิบายตรงท้ายหน้าเหมือนทั่วไปๆ ก็คงประหยัดกระดาษและราคาหนังสือได้เยอะทีเดียว มีหลายช่วงที่เหมือนจะใช้คำฟุ่มเฟือยยืดเยื้อ ไม่ค่อยเว้นช่วงให้หยุดพักหายใจไปหน่อย แต่ต้องขอชื่นชมผู้แปลที่แปลออกมาได้อย่างสละลวย ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังอ่านนิยายจีนจริงๆ มีการอธิบายปรัชญาหลักธรรม คำสอนตำนานต่างๆ ที่สอดแทรกในเรื่องให้คนอ่านเข้าใจอย่างละเอียดยิบ 21/07/18 - เห็นว่าคนแต่งสามชาติฯ ไปลอกนิยายวายเรื่องหนึ่งมา เป็นประเด็นร้อนพอสมควร เข้าไปเทียบกันก็พอจะเชื่อได้เลยว่าลอก คล้ายคลึงกันหลายส่วน ทั้งเรื่องของหลักธรรมและศาสนาอันเข้มข้น ผิดกับตัวพล็อตที่กลวงอ่อน ไร้ความสลับซับซ้อน ขัดกับรายละเอียดเจาะลึกที่กล่าวไปเบื้องต้น ด้วยความที่เรารังเกียจนักเขียนไม่มีหัวคิด ขาดมโนธรรมสามัญสำนึก ลอกผลงานคนอื่นได้อย่างไม่มียางอายที่สุด เลยเข้ามาลดจากสามดาวเหลือแค่ดาวเดียวละกัน ถ้าให้ 0 ดาวได้คงจะให้ไปล่ะ review-list 10 reviews November 12, 2017 ในเล่มสองนี้ เรื่องราวต่างๆก็จะคลี่คลายลงอย่างลงตัว แต่การอ่านเล่มนี้ไม่ได้รู้สึกอ่านยากหรือติดขัดอะไรมากมาย หรือเพราะชินจากเล่มหนึ่งแล้วก็ไม่รู้ โดยรวมคิดว่าเล่มนี้เรื่องราวต่างๆออกจะดำเนินไปอย่างเอื่อยเฉื่อยสักหน่อย พระเอกเรื่องนี้คือดีงามพระรามแปด ความรักของคุณพี่ที่มีให้ป๋ายเฉี่ยนคือไม่รู้จะเปรียบกับอะไร ส่วนนางเอกเรื่องนี้เองก็ดีงาม ไม่ได้อ่อนแอและไม่ได้น่าลำคาน แม้จะทึ่มซื่อไปสักหน่อยก็ตาม ให้4 ดาว หัก 1 ดาว ตรงความยืดเยื้อของเนื้อเรื่อง 165 reviews3 followers April 17, 2018 โอ้ย แอบสงสารพระเอกอ่ะ โถ่ อะไรจะเคราะห์หนาขนาดนี้นะพวกเทพเซียน เดี๋ยวก็มีเคราะห์นั่นนี่ให้ผ่านกันมากมายหลายด่าน ไม่ง่ายเลย ตอนเล่มแรกเราอ่านค่อนข้างช้าทั้งๆ ที่หนังสือไม่ได้หนามาก (ไม่นับเชิงอรรถ) เพราะไม่ชินสำนวน แต่เล่มนี้ไปไว ชอบที่นิยายไม่ยืดเยื้อนัก อาจจะบรรยายเยอะ แต่รู้สึกว่าเออการบรรยายทุกอย่างมันก็เป็นการเล่าเรื่องราวที่ทำให้เห็นชีวิตของตัวเอก ซึ่งก็คือนางเอก ส่วนใหญ่ใช้ภาษาสวยมากด้วย นี่ต้องรีบอ่านเรื่องต่อไปของเซ็ตเลยจริงๆ ติดใจแล้ว chinese will-definitely-reread 267 reviews12 followers February 24, 2020 คนเขียนรีบหรือ? รู้สึกว่าเนื้อเรื่องมันตัดจบแบบ ไม่โอเคเบย คือ อยากให้มีตอนพระนางปรับความเข้าใจ แล้วหวานกันหน่อยได้มั๊ย พลีสๆๆๆๆๆ . มันเหมือนความรักที่โคตรจะมีอุปสรรค พอผ่านทุกอย่างมาก็ บาย จบ ลาก่อย ถ้ามีเขียนตอนพิเศษ จะฟินและ Completeกว่านี้น้าา 347 reviews May 31, 2017 จบแล้ววว เดี๋ยวซิ อย่าเพิ่งจบ ไม่สวีทกันหน่อยเหรอ ไม่นะ นี่คือความรู้สึกตอนอ่านจบ เงิบไปเบาๆ cn-novel 3 reviews April 22, 2019 This entire review has been hidden because of spoilers. 21 reviews February 2, 2023 รักหวานกรุบ เคล้าดราม่านิดๆ มีช่วงนึงรู้สึกว่า เอ้ะ ทำไมอยู่ดีๆก็หักไปมุมนั้น นางเอกรู้สึกยังงี้ พระเอกรู้สึกยังงี้ไปเลยเหมือนกัน มันมีความฉับๆนิดหน่อย แต่ข้อดีก็คือรู้สึกดำเนินเรื่องเร็วดี This entire review has been hidden because of spoilers. 164 reviews8 followers March 10, 2023 จะหน่วงไปไหนนนน คือน้ำตาซึมหลายฉาก แต่ก็ประทับใจมากๆ 19 reviews1 follower May 10, 2017 สนุก จบห้วนแต่ถือว่าครบถ้วนแล้ว ฉากแก้แค้นมี แต่คนเขียนไม่ได้เน้น ไปเน้นที่การอภัยมากกว่า ฉากรักมี แต่เน้นที่การครองรักมากกว่า ปมปริศนาทั้งหลายคลี่คลาย บทเรียนแห่งความรัก การให้อภัย เวรกรรม ชะตาฟ้าลิขิตมีครบ ชะตาชีวิตมนุษย์กำหนดโดยเทพ ชะตาชีวิตเทพกำหนดโดยลิขิตสวรรค์ ทุกสรรพสิ่งอยู่ภายใต้กรรมกำหนด 443 reviews28 followers December 25, 2020 อ่านเหมือนไม่ได้อ่าน ถามว่าอาสามคือใคร ไปเจอในซีรีส์ คนนี้มีบทบาทด้วยหรอเนี่ย ? เห็นคนอื่นคุยกั��ถึงตลคนี้ มารดามันเถอะ จำไม่ได้เลย รวมถึงรายละเอียดอื่นๆ อีก ยิ่งไปดูแบบซีรีส์นี่งงหนักกว่าเดิม เพราะเขาปรับบทอีก อาเมน สุดท้ายยังคงจะขอเก็บแค่คินเดิลอิ้งกับฉบับภาษาจีนพอ ฉ.ไทย ยืมอ่านเอา เพราะ 1. ตอนสุดท้ายของทั้งป่าท้อ และ ลิขิตเหนือเขนย นักเขียนหาทางลงแบบเดียวกันเลย 2. ประเด็นลอก 3. ระดับภาษา สำนวน เราชอบของกูกูนักแปลท่านนี้ แต่เนื้อเรื่องที่พอมาอยู่ในราคาแปลไทยนี้ มันแพงเกินไป (จำได้ว่าอ่านจบแล้วได้แต่บอกว่า นิยายดูดีกว่าเดิมเพราะคนแปล)องุ่นเปรี้ยวนั่นแหละ แต้มบุญไม่ถึงจะเอื้อมซื้อ 4. เรื่อง การที่มีแต่ผญมาชอบพระเอกแล้วแปลงร่างเป็นตัวร้าย ไม่อิน (ในเรื่องเราไม่ชอบเหนียงชินของเยี่ยหัวกับเทียนจวินมากกว่าซู่จิ่นซะอีก) 5. นางเอกทิ้งลูก สองรอบ ตอนแรกคาใจ จากนั้นไปถกกับคนอื่น โอเครับได้ แต่พอมานั่งคิดอีกรอบไม่โอเคอะ ทั้งซีรีส์ทั้งนิยาย ขอยกข้อความของคุณhamter428มาละกัน 'As a person, a woman, a lover, sure. But not as a mother IMO' 'I didn’t ask for her to be amazing, just to have more emotional attachment to her kid. Like… she doesn’t have to take him to Disneyland or anything, just be more glad to see him, and more reluctant to let him go.' 'In both the book and the drama she views him with curiosity, and treats him like someone else’s kid that she’s babysitting. She thinks he’s cute, and treats him well, but you can tell how awkward she is around him (see mortal realm playdate dinner) That’s understandable before she got her memories back. But afterwards, she should really be more attached to him. Like, why is she sitting at YH’s “grave” to be with his buried belongings when there’s a son who inherited his and her genes. Maybe she feels bad she took his father away from him. Maybe she doesn’t want to rub her depression onto the kid. We can make up any number of reasons but when it’s not said or even inferred, then we are at best making it up.' ไปตัดสินคนอื่นทำไมเนี่ยตอนนั้น chinese-novels v-heroes 222 reviews27 followers February 19, 2017 ยิ่งอ่านก็ยิ่งสนุกค่ะ รู้สึกว่าความรักของ"เยี่ยหัว"ชนะเลิศ!! เอามงไป 555 ทั้งรักเดียวใจเดียว ทำเพื่อนางเอกครั้งแล้วครั้งเล่า (บางครั้งก็เศร้าแทนเยี่ยหัวนะ) เบื้องหลังซู่จิ่นที่ว่าร้าย มีเทียนจวินที่ร้ายกว่า!! ตอนแรกกังวัลเรื่องภาษานิดหน่อย เพราะมีคนบอกว่าอ่านยาก คุณหลินมักใช้ทับศัพท์ไปเลย อ่านๆไปก็คุ้นนะ รู้สึกได้อรรถรสดีด้วย อย่างคำที่ป๋ายเฉี่ยนแทนตัวเองว่า"เปิ่นซ่างเสิน"อย่างนั้นอย่างนี้ เราว่ามีเสน่ห์ดีค่ะ 230 reviews21 followers November 25, 2021 《三生三世》系列是以遠古時代的諸神與鬼族之間為背景的羅曼史小說，《十里桃花》描寫的是女主角青丘上神白淺與男主角天界儲君夜華之間糾葛又交錯的情緣。 故事從夜華與凡間的女子素素相識相戀，卻因天族處處不容這名凡人造成的悲戀開始。遇上這場情劫使得兩人的緣分最後以撕裂收尾。正當素素因絕望至底，選擇奮不顧身跳下誅仙台也不願再待在天界後。這一跳，才讓她發現自己是化為凡人來經歷情劫的上神，然而在天界的傷太苦，導致做回上神的她不願再回想這段過往，選擇忘記這段記憶，導致夜華再見到身為上神的白淺時，兩人便在記憶不對等的情況下，再度重新磨合此次的緣。 本書感謝皇冠出版社的邀請，得以讓我有試讀平時鮮少閱讀的類型——羅曼史小說。不得不提，以古典或神話為底的作品總是讓我得放慢閱讀的步調，並花上額外的時間來理解語句及故事的設定。而這次讀《三生三世十里桃花》的經驗也花上了不少時間在習慣用字遣詞、敘述方式及梳理複雜的人物關係，讓我重新體悟到羅曼史小說的風格真的是我極少涉略的領域。看完本作後稍微看了一些資料，注意到這部作品在其他作品之間似乎有些影響，但也有些爭議之處，雖然還沒有進一步深入了解整個過程，但可說這次的閱讀是我看羅曼史小說的初體驗了，先略寫對於這部作品的閱讀小感。 （以下個人讀後感，微雷） 本作上冊打著虐戀的名，但對我而言最虐的部分，可能就屬白淺化為凡人素素與夜華在九重天上的那段。後續兩人之間的互動，則是因著背負這樣的過往，造成一些男主知、讀者知、女主以直覺時不時不自覺發言做死自己，加上愛的結晶——小糯米糰子（兩人的孩子）天真亂入融合著歡樂氛圍，讓故事整體讀起來沒有太多沈重的感覺。 但前幾章的敘述方式，讓我剛開始實在有點抓不準時間軸與人物之間的關係，當我還在在意前傳的故事時，進入白淺回想過往化為男兒身司音的修煉過���，情緒一時之間不是很能對得上。加上諸神的設定對我十分陌生，有點抓不準神仙之間的修為以及他們的歲數大概應表現出怎樣的氣度與能力？總是在白淺表示自己十四萬歲對於五萬歲的夜華來說，是奶奶配孫子的等級時覺得有點違和，大概到接近上冊後半我才稍微習慣整體的故事設定。 故事中神明平時做的事情，則是給我一種莫名的恬淡感，娛樂不外乎是飲酒、八卦、嗑瓜子、看看書之類的，吃的東西感覺也很類似人在吃的東西，常常讓我在想為什麼這個故事要以神鬼為設定。但後來想想，以鬼神為底，就可以讓一些不可能發生在人間的戀愛要素，變成一種可行的架構（例如轉世、主角自己性別轉換出其他ＣＰ、超長時間的等待、死而復生etc.）。所有設定裡面，我特別喜歡的是神仙會下凡歷劫的設定，主動想要下凡去參生的東華帝君讓我對這個角色有更多好奇，但在本作裡面提到的篇章，比較難看出他作為東華帝君的個性。而本作目前看下來最喜歡的角色，大概是整個故事裡面讓我感覺最沈穩的師傅墨淵了。 白淺與夜華之間終於互相喜歡後，故事馬上就進入各種轉折，兩人愛的結晶——小糯米糰子的戲份也一路銳減到番外才出現。白淺無論是領悟自己的愛、又或找回了遺忘的記憶，這些轉折一直都沒有與夜華好好談談，兩個人也僅是偶而交集又交錯。最後我不太滿意的部分是，白淺找回記憶後，其實有一些對於夜華在她還是素素時的作為產生的負面情感，但因為突如其來的事件，導致夜華負重傷致殘，讓白淺的情緒瞬間轉至害怕失去夜華的痛苦。最後夜華得以未消失並醒來，讓這一切收尾在兩人可以繼續相愛沒有死別的遺憾，突然就圓了這個過去一世留下的虐情債。這樣的收尾讓我覺得，要不是因為出了大事，這份戀曲恐怕還要再因為兩個人的互動模式繞上不知道幾回。個人認為即使是鬼神，也很需要好好溝通一下呀。 |
ป าท อสามชาต สามภพ ม แล วจบแล ว
กระทู้ที่เกี่ยวข้อง
ลิขสิทธิ์ © 2024 ihoctot Inc.
