อนุสัญญา ว่า ด้วย ความหลากหลายทางชีวภาพ รี โอ เด จา เน โร 5 มิถุนายน 1992

อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ ( CBD ) อย่างไม่เป็นทางการเป็นอนุสัญญาความหลากหลายทางชีวภาพเป็นสนธิสัญญาพหุภาคีการประชุมนี้มีเป้าหมายหลักสามประการ: การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ (หรือความหลากหลายทางชีวภาพ ); การใช้ส่วนประกอบอย่างยั่งยืน และธรรมและเสมอภาคการแบ่งปันผลประโยชน์ที่เกิดจากทรัพยากรพันธุกรรมมีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนากลยุทธ์แห่งชาติเพื่อการอนุรักษ์และการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนของความหลากหลายทางชีวภาพและมันมักจะถูกมองว่าเป็นเอกสารสำคัญเกี่ยวกับการพัฒนาที่ยั่งยืน

ประเภท	ข้อตกลงด้านสิ่งแวดล้อมพหุภาคี
บริบท	สิ่งแวดล้อม , การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ
ร่าง	22 พฤษภาคม 2535
ลงชื่อ	5 มิถุนายน 2535-4 มิถุนายน 2536
สถานที่	ริโอเดจาเนโรบราซิล นิวยอร์กสหรัฐอเมริกา
มีประสิทธิภาพ	29 ธันวาคม 2536
เงื่อนไข	การให้สัตยาบันโดย 30 รัฐ
ภาคี	196 รัฐ ประเทศสมาชิกสหประชาชาติทั้งหมดยกเว้นสหรัฐอเมริกา  หมู่เกาะคุก  สหภาพยุโรป  นีอูเอ  รัฐปาเลสไตน์
ฝาก	เลขาธิการสหประชาชาติ
ภาษา	อาหรับ ชาวจีน ภาษาอังกฤษ ฝรั่งเศส รัสเซีย สเปน
อนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพที่Wikisource

การประชุมดังกล่าวเปิดให้ลงนามในการประชุมสุดยอดโลกที่เมืองริโอเดจาเนโรเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2535 และมีผลบังคับใช้ในวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2536 โดยมีข้อตกลงเพิ่มเติมสองฉบับคือพิธีสารการ์ตาเฮนาและพิธีสารนาโกย่า

พิธีสาร Cartagena ว่าด้วยความปลอดภัยทางชีวภาพของอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพเป็นสนธิสัญญาระหว่างประเทศที่ควบคุมการเคลื่อนไหวของสิ่งมีชีวิตดัดแปลงสิ่งมีชีวิต (LMOs) อันเป็นผลมาจากเทคโนโลยีชีวภาพสมัยใหม่จากประเทศหนึ่งไปยังอีกประเทศหนึ่ง ได้รับการรับรองเมื่อวันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2543 เป็นข้อตกลงเพิ่มเติมสำหรับ CBD และมีผลบังคับใช้ในวันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2546

พิธีสารนาโกย่าว่าด้วยการเข้าถึงทรัพยากรพันธุกรรมและการแบ่งปันผลประโยชน์ที่เป็นธรรมและเท่าเทียมกันที่เกิดจากการใช้ประโยชน์ (ABS) ต่ออนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพเป็นอีกหนึ่งข้อตกลงเพิ่มเติมสำหรับ CBD มีกรอบทางกฎหมายที่โปร่งใสสำหรับการดำเนินการอย่างมีประสิทธิผลตามหนึ่งในสามวัตถุประสงค์ของ CBD นั่นคือการแบ่งปันผลประโยชน์ที่เกิดจากการใช้ทรัพยากรพันธุกรรมอย่างยุติธรรมและเท่าเทียมกัน พิธีสารนาโกย่าได้รับการรับรองเมื่อวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2553 ในนาโกย่าประเทศญี่ปุ่นและมีผลบังคับใช้ในวันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2557

2010 ยังเป็นปีสากลแห่งความหลากหลายทางชีวภาพและสำนักเลขาธิการ CBD เป็นจุดโฟกัส ตามคำแนะนำของผู้ลงนาม CBD ที่นาโกย่าสหประชาชาติประกาศ 2011-2020 เป็นทศวรรษแห่งสหประชาชาติในความหลากหลายทางชีวภาพในเดือนธันวาคม 2010 การประชุมของแผนกลยุทธ์ความหลากหลายทางชีวภาพ 2011-2020ที่สร้างขึ้นในปี 2010 รวมถึงเป้าหมายไอจิความหลากหลายทางชีวภาพ

การประชุมของภาคีในการประชุมนี้เรียกว่า Conferences of the Parties (COP) โดยการประชุมครั้งแรก (COP 1) จัดขึ้นที่เมืองNassau ประเทศบาฮามาสในปี 1994 และการประชุมครั้งล่าสุด (COP 14) ซึ่งจัดขึ้นที่เมืองSharm El-Sheikh , อียิปต์.

แนวคิดของการประชุมระหว่างประเทศเกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพเกิดขึ้นที่คณะทำงาน Ad Hoc ของโครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ (UNEP) Ad Hoc ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2531 ในปีต่อมามีการจัดตั้งคณะทำงาน Ad Hoc ของผู้เชี่ยวชาญด้านเทคนิคและกฎหมาย สำหรับการร่างข้อความทางกฎหมายที่กล่าวถึงการอนุรักษ์และการใช้ความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยั่งยืนตลอดจนการแบ่งปันผลประโยชน์ที่เกิดจากการใช้ประโยชน์กับรัฐอธิปไตยและชุมชนท้องถิ่น ในปี 1991 มีการจัดตั้งคณะกรรมการเจรจาระหว่างรัฐบาลโดยมอบหมายให้สรุปเนื้อหาของการประชุม [1]

ประชุมสำหรับการยอมรับของข้อความที่ตกลงกันของอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพที่จัดขึ้นในกรุงไนโรบีประเทศเคนยาในปี 1992 และข้อสรุปที่ถูกกลั่นในไนโรบีพระราชบัญญัติรอบชิงชนะเลิศ [2]ข้อความของการประชุมได้เปิดให้ลงนามเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2535 ที่การประชุมสหประชาชาติว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา (การประชุมสุดยอดโลกของริโอ ") เมื่อถึงวันที่ปิด 4 มิถุนายน 1993 การประชุมได้รับ 168 ลายเซ็น มีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2536 [1]

อนุสัญญานี้ได้รับการยอมรับเป็นครั้งแรกในกฎหมายระหว่างประเทศว่าการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพเป็น "ข้อกังวลร่วมกันของมนุษยชาติ" และเป็นส่วนสำคัญของกระบวนการพัฒนา ข้อตกลงดังกล่าวครอบคลุมทุกระบบนิเวศ , สายพันธุ์และทรัพยากรพันธุกรรม เป็นการเชื่อมโยงความพยายามในการอนุรักษ์แบบดั้งเดิมกับเป้าหมายทางเศรษฐกิจในการใช้ทรัพยากรชีวภาพอย่างยั่งยืน กำหนดหลักการสำหรับการแบ่งปันผลประโยชน์ที่เกิดจากการใช้ทรัพยากรพันธุกรรมอย่างยุติธรรมและเท่าเทียมโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่กำหนดไว้สำหรับการใช้งานเชิงพาณิชย์ [3]นอกจากนี้ยังครอบคลุมสาขาเทคโนโลยีชีวภาพที่ขยายตัวอย่างรวดเร็วผ่านพิธีสาร Cartagena ว่าด้วยความปลอดภัยทางชีวภาพการพัฒนาและถ่ายทอดเทคโนโลยีการแบ่งปันผลประโยชน์และปัญหาด้านความปลอดภัยทางชีวภาพ ที่สำคัญอนุสัญญานี้มีผลผูกพันทางกฎหมาย ประเทศที่เข้าร่วม ('ภาคี') มีหน้าที่ต้องดำเนินการตามบทบัญญัติของตน

การประชุมจะแจ้งเตือนการตัดสินใจว่าทรัพยากรธรรมชาติไม่ได้ไม่มีที่สิ้นสุดและชุดออกปรัชญาของใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนในขณะที่ความพยายามในการอนุรักษ์ที่ผ่านมามุ่งเป้าไปที่การปกป้องสิ่งมีชีวิตและถิ่นที่อยู่โดยเฉพาะอนุสัญญารับรองว่าต้องใช้ระบบนิเวศพันธุ์และยีนเพื่อประโยชน์ของมนุษย์ อย่างไรก็ตามควรทำด้วยวิธีและในอัตราที่ไม่นำไปสู่การลดลงของความหลากหลายทางชีวภาพในระยะยาว

การประชุมยังเสนอแนวทางสำหรับผู้มีอำนาจตัดสินใจตามหลักการป้องกันซึ่งเรียกร้องว่าในกรณีที่มีการคุกคามของการลดลงอย่างมีนัยสำคัญหรือการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพการขาดความแน่นอนทางวิทยาศาสตร์อย่างเต็มที่ไม่ควรใช้เป็นเหตุผลในการเลื่อนมาตรการเพื่อหลีกเลี่ยงหรือลดขนาดดังกล่าว ภัยคุกคาม การประชุมรับทราบว่าการลงทุนที่สำคัญจะต้องมีการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพอย่างไรก็ตามมีข้อโต้แย้งว่าการอนุรักษ์จะทำให้เราได้รับผลประโยชน์ทางสิ่งแวดล้อมเศรษฐกิจและสังคมอย่างมีนัยสำคัญในทางกลับกัน

อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพของปี 2010 ห้ามบางรูปแบบของgeoengineering

ปัจจุบัน[ เมื่อไหร่? ]รักษาการเลขาธิการบริหารคือ Elizabeth Maruma Mrema ซึ่งเข้ารับตำแหน่งนี้เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม 2019

เลขานุการผู้บริหารคนก่อน ได้แก่ :

Cristiana Pașca Palmer (2017–2019), Braulio Ferreira de Souza Dias (2012–2017), Ahmed Djoghlaf (2006–2012), Hamdallah Zedan (1998–2005), Calestous Juma (1995–1998) และAngela Cropper (1993– พ.ศ. 2538)

บางประเด็นที่ต้องจัดการภายใต้อนุสัญญานี้ ได้แก่ : [4]

• วัดแรงจูงใจในการอนุรักษ์และการใช้ความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยั่งยืน
• การเข้าถึงทรัพยากรพันธุกรรมและความรู้แบบดั้งเดิมที่มีการควบคุมซึ่งรวมถึงความยินยอมที่ได้รับแจ้งล่วงหน้าของฝ่ายที่จัดหาทรัพยากร
• การแบ่งปันผลของการวิจัยและพัฒนาอย่างเป็นธรรมและเท่าเทียมกันและผลประโยชน์ที่เกิดจากการใช้ประโยชน์ทรัพยากรพันธุกรรมในเชิงพาณิชย์และอื่น ๆโดยมีภาคีผู้ทำสัญญาจัดหาทรัพยากรดังกล่าว (รัฐบาลและ / หรือชุมชนท้องถิ่นที่ให้ความรู้ดั้งเดิมหรือทรัพยากรความหลากหลายทางชีวภาพ ใช้).
• การเข้าถึงและถ่ายทอดเทคโนโลยีรวมถึงเทคโนโลยีชีวภาพให้กับรัฐบาลและ / หรือชุมชนท้องถิ่นที่ให้ความรู้ดั้งเดิมและ / หรือทรัพยากรความหลากหลายทางชีวภาพ
• ความร่วมมือทางเทคนิคและวิทยาศาสตร์
• การประสานงานของไดเรกทอรีทั่วโลกของความเชี่ยวชาญด้านอนุกรมวิธาน (Global Taxonomy Initiative)
• การประเมินผลกระทบ.
• การศึกษาและการรับรู้ของประชาชน.
• การจัดหาทรัพยากรทางการเงิน
• การรายงานระดับชาติเกี่ยวกับความพยายามในการปฏิบัติตามข้อผูกพันตามสนธิสัญญา

การประชุมของภาคี (COP)

หน่วยงานที่กำกับดูแลของการประชุมคือที่ประชุมภาคี (COP) ซึ่งประกอบด้วยรัฐบาลทั้งหมด (และองค์กรการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาค) ที่ให้สัตยาบันสนธิสัญญา ผู้มีอำนาจสูงสุดนี้จะทบทวนความคืบหน้าภายใต้อนุสัญญาระบุลำดับความสำคัญใหม่และกำหนดแผนการทำงานสำหรับสมาชิก COP ยังสามารถแก้ไขอนุสัญญาสร้างหน่วยงานที่ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญตรวจสอบรายงานความคืบหน้าของประเทศสมาชิกและทำงานร่วมกับองค์กรและข้อตกลงระหว่างประเทศอื่น ๆ

การประชุมของภาคีใช้ความเชี่ยวชาญและการสนับสนุนจากหน่วยงานอื่น ๆ ที่กำหนดโดยอนุสัญญานี้ นอกจากคณะกรรมการหรือกลไกที่จัดตั้งขึ้นโดยเฉพาะกิจแล้วอวัยวะหลัก ได้แก่ :

สำนักเลขาธิการ CBD

ลุมพินีเลขาธิการซึ่งตั้งอยู่ในมอนทรีออควิเบก, แคนาดา, UNEP ดำเนินงานภายใต้การโครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ หน้าที่หลักคือจัดการประชุมร่างเอกสารช่วยเหลือรัฐบาลสมาชิกในการดำเนินงานตามแผนงานประสานงานกับองค์กรระหว่างประเทศอื่น ๆ และรวบรวมและเผยแพร่ข้อมูล

บริษัท ย่อยสำหรับคำแนะนำทางวิทยาศาสตร์เทคนิคและเทคโนโลยี (SBSTTA)

SBSTTA เป็นคณะกรรมการที่ประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญจากรัฐบาลสมาชิกที่มีความสามารถในสาขาที่เกี่ยวข้อง มีบทบาทสำคัญในการให้คำแนะนำแก่ COP เกี่ยวกับประเด็นทางวิทยาศาสตร์และทางเทคนิค จัดให้มีการประเมินสถานะของความหลากหลายทางชีวภาพและมาตรการต่างๆที่ดำเนินการตามอนุสัญญาและยังให้ข้อเสนอแนะต่อที่ประชุมภาคีซึ่งอาจได้รับการรับรองทั้งหมดบางส่วนหรือในรูปแบบที่แก้ไขโดย COPs ณ ปี 2020SBSTTA พบกัน 23 ครั้งโดยจะมีการประชุมครั้งที่ 24 ที่แคนาดาในปี 2564 [5]

บริษัท ย่อยในการดำเนินการ (SBI)

ในปี 2014 ที่ประชุมภาคีของอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพได้จัดตั้ง Subsidiary Body on Implementation (SBI) เพื่อแทนที่ Ad Hoc Open-ended Working Group on Review of Implementation of the Convention หน้าที่สี่ประการและประเด็นหลักในการทำงานของ SBI ได้แก่ (ก) การทบทวนความคืบหน้าในการนำไปใช้งาน; (b) การดำเนินการเชิงกลยุทธ์เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการดำเนินการ (c) วิธีการเสริมสร้างความเข้มแข็งในการนำไปปฏิบัติ และ (ง) การดำเนินงานของอนุสัญญาและพิธีสาร การประชุมครั้งแรกของ SBI จัดขึ้นเมื่อวันที่ 2–6 พฤษภาคม 2559 และการประชุมครั้งที่สองจัดขึ้นในวันที่ 9–13 กรกฎาคม พ.ศ. 2561 ทั้งที่เมืองมอนทรีออลประเทศแคนาดา การประชุม SBI ครั้งที่สามจะจัดขึ้นในวันที่ 25–29 พฤษภาคม 2020 ที่เมืองมอนทรีออลประเทศแคนาดา [ ต้องการอัปเดต ]สำนักการประชุมภาคีทำหน้าที่เป็นสำนัก SBI เก้าอี้ปัจจุบันของ SBI นางสาว Charlotta Sörqvistของสวีเดน

  ภาคีอนุสัญญา

  ลงนาม แต่ไม่ได้ให้สัตยาบัน

  ไม่ลงนาม

ในฐานะของปี 2016 การประชุมมี 196 บุคคลซึ่งรวมถึง 195 รัฐและสหภาพยุโรป [6]รัฐสมาชิกสหประชาชาติทั้งหมดยกเว้นสหรัฐอเมริกาได้ให้สัตยาบันสนธิสัญญาดังกล่าว รัฐไม่ใช่สมาชิกสหประชาชาติที่ได้ให้สัตยาบันเป็นหมู่เกาะคุก , นีอูเอและรัฐปาเลสไตน์ Holy Seeและรัฐที่มีการรับรู้ จำกัดไม่ใช่บุคคลที่ สหรัฐฯได้ลงนาม แต่ไม่ได้ให้สัตยาบันสนธิสัญญา[7]และไม่ได้ประกาศแผนการที่จะให้สัตยาบัน

สหภาพยุโรปได้จัดทำพิธีสาร Cartagena (ดูด้านล่าง) ในปี 2000 เพื่อปรับปรุงกฎระเบียบด้านความปลอดภัยทางชีวภาพและเผยแพร่ "หลักการป้องกัน" เหนือ "หลักการวิทยาศาสตร์เสียง" ที่ได้รับการปกป้องโดยสหรัฐอเมริกา ในขณะที่ผลกระทบของพิธีสาร Cartagena ต่อกฎระเบียบภายในประเทศมีมากผลกระทบต่อกฎหมายการค้าระหว่างประเทศยังคงไม่แน่นอน ในปี 2549 องค์การการค้าโลก (WTO) ได้ตัดสินว่าสหภาพยุโรปได้ละเมิดกฎหมายการค้าระหว่างประเทศระหว่างปี 2542 ถึง พ.ศ. 2546 โดยกำหนดเลื่อนการชำระหนี้ในการอนุมัติการนำเข้าสิ่งมีชีวิตดัดแปลงพันธุกรรม (จีเอ็มโอ) อย่างไรก็ตามคณะกรรมการได้ "ตัดสินใจที่จะไม่ตัดสินใจ" ด้วยการไม่ทำให้กฎระเบียบด้านความปลอดภัยทางชีวภาพที่เข้มงวดของยุโรปเป็นโมฆะ [8]

การดำเนินการโดยภาคีของอนุสัญญาสามารถทำได้โดยใช้สองวิธี:

ยุทธศาสตร์และแผนปฏิบัติการด้านความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติ (NBSAP)

ยุทธศาสตร์และแผนปฏิบัติการด้านความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติ ( NBSAP ) เป็นเครื่องมือหลักในการปฏิบัติตามอนุสัญญาในระดับชาติ อนุสัญญากำหนดให้ประเทศต่างๆจัดทำยุทธศาสตร์ความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติและเพื่อให้แน่ใจว่ากลยุทธ์นี้รวมอยู่ในการวางแผนสำหรับกิจกรรมในทุกภาคส่วนที่ความหลากหลายอาจได้รับผลกระทบ เมื่อต้นปี 2555 ภาคี 173 ประเทศได้พัฒนา NBSAP [9]

สหราชอาณาจักรนิวซีแลนด์และแทนซาเนียดำเนินการตอบสนองอย่างละเอียดเพื่ออนุรักษ์สิ่งมีชีวิตแต่ละชนิดและถิ่นที่อยู่เฉพาะ สหรัฐอเมริกาซึ่งเป็นผู้ลงนามซึ่งยังไม่ได้ให้สัตยาบันสนธิสัญญาภายในปี 2010 [10] ได้จัดทำโครงการดำเนินการอย่างละเอียดถี่ถ้วนที่สุดโปรแกรมหนึ่งผ่านโครงการฟื้นฟูสายพันธุ์และกลไกอื่น ๆ ที่มีมายาวนานในสหรัฐอเมริกาเพื่อการอนุรักษ์สายพันธุ์ [ ต้องการอ้างอิง ]

สิงคโปร์จัดตั้งรายละเอียดของแผนกลยุทธ์ความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติและการดำเนินการ [11]ความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติศูนย์ของสิงคโปร์เป็นตัวแทนของสิงคโปร์ในอนุสัญญาความหลากหลายทางชีวภาพ [12]

รายงานแห่งชาติ

ตามมาตรา 26 ของอนุสัญญาภาคีจัดทำรายงานระดับชาติเกี่ยวกับสถานะของการดำเนินการตามอนุสัญญา

พิธีสาร Cartagena (2000)

พิธีสาร Cartagena ว่าด้วยความปลอดภัยทางชีวภาพหรือที่เรียกว่าพิธีสารความปลอดภัยทางชีวภาพได้รับการรับรองในเดือนมกราคม พ.ศ. 2543 หลังจากที่คณะทำงานเฉพาะกิจด้านความปลอดภัยทางชีวภาพของ CBD เปิดประชุมพบกัน 6 ครั้งระหว่างเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2539 ถึงเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2542 คณะทำงานได้ส่งร่างข้อความของ พิธีสารเพื่อการพิจารณาของที่ประชุมภาคีในการประชุมวิสามัญครั้งแรกซึ่งจัดขึ้นเพื่อจุดประสงค์ที่ชัดเจนในการนำระเบียบการว่าด้วยความปลอดภัยทางชีวภาพมาใช้กับอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ หลังจากเกิดความล่าช้าเล็กน้อยในที่สุดพิธีสาร Cartagena ก็ได้รับการรับรองเมื่อวันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2543 [13]พิธีสารความปลอดภัยทางชีวภาพพยายามที่จะปกป้องความหลากหลายทางชีวภาพจากความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจากสิ่งมีชีวิตดัดแปลงที่เป็นผลมาจากเทคโนโลยีชีวภาพสมัยใหม่ [14] [15]

พิธีสารความปลอดภัยทางชีวภาพระบุชัดเจนว่าผลิตภัณฑ์จากเทคโนโลยีใหม่ ๆ ต้องตั้งอยู่บนหลักการป้องกันและอนุญาตให้ประเทศกำลังพัฒนาสร้างความสมดุลด้านสาธารณสุขกับผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ ตัวอย่างเช่นจะอนุญาตให้ประเทศต่างๆห้ามนำเข้าสิ่งมีชีวิตดัดแปลงพันธุกรรมหากพวกเขารู้สึกว่าไม่มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์เพียงพอว่าผลิตภัณฑ์นั้นปลอดภัยและกำหนดให้ผู้ส่งออกต้องติดฉลากการจัดส่งที่มีสินค้าดัดแปลงพันธุกรรมเช่นข้าวโพดหรือฝ้าย [14]

จำนวนที่ต้องการของ 50 ตราสารแห่งการให้สัตยาบัน / ภาคยานุวัติ / การอนุมัติ / การยอมรับโดยประเทศต่างๆได้มาถึงในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2546 ตามบทบัญญัติของมาตรา 37 พิธีสารมีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2546 [16]

ยุทธศาสตร์ระดับโลกเพื่อการอนุรักษ์พันธุ์พืช (2545)

ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2545 ภาคีต่างๆของ UN CBD ได้นำข้อเสนอแนะของปฏิญญากรานคานาเรียที่เรียกร้องให้มียุทธศาสตร์การอนุรักษ์พืชโลกและนำแผน 16 จุดเพื่อชะลออัตราการสูญพันธุ์ของพืชทั่วโลกภายในปี 2010

พิธีสารนาโกย่า (2010)

นาโกย่าพิธีสารว่าด้วยการเข้าถึงทรัพยากรพันธุกรรมและธรรมและเสมอภาคการแบ่งปันผลประโยชน์ที่เกิดจากการใช้ประโยชน์ของพวกเขาเพื่ออนุสัญญาความหลากหลายทางชีวภาพเป็นลูกบุญธรรม 29 ตุลาคม 2010 ในนาโกย่าจังหวัดไอจิประเทศญี่ปุ่นที่ประชุมในสิบของการประชุมของภาคี , [17]และมีผลบังคับใช้ในวันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2557 [18]พิธีสารนี้เป็นข้อตกลงเพิ่มเติมของอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพและให้กรอบทางกฎหมายที่โปร่งใสสำหรับการดำเนินการอย่างมีประสิทธิผลตามหนึ่งในสามวัตถุประสงค์ของ CBD: การแบ่งปันผลประโยชน์ที่เกิดจากการใช้ทรัพยากรพันธุกรรมอย่างยุติธรรมและเท่าเทียมกัน จึงมีส่วนช่วยในการอนุรักษ์และใช้ประโยชน์จากความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยั่งยืน [17] [19]

แผนยุทธศาสตร์ความหลากหลายทางชีวภาพ พ.ศ. 2554-2563

นอกจากนี้ในการประชุมครั้งที่ 10 ของการประชุมภาคีซึ่งจัดขึ้นระหว่างวันที่ 18 ถึง 29 ตุลาคม พ.ศ. 2553 ในเมืองนาโกย่า[20] ได้มีการตกลงและเผยแพร่แผนยุทธศาสตร์ที่ปรับปรุงและปรับปรุงใหม่สำหรับความหลากหลายทางชีวภาพ พ.ศ. 2554-2563 เอกสารฉบับนี้ประกอบด้วย " เป้าหมายความหลากหลายทางชีวภาพของไอจิ " ซึ่งประกอบด้วยเป้าหมาย 20 เป้าหมายซึ่งกล่าวถึงเป้าหมายเชิงกลยุทธ์แต่ละประการที่กำหนดไว้ในแผนยุทธศาสตร์ แผนกลยุทธ์รวมถึงเป้าหมายเชิงกลยุทธ์ต่อไปนี้: [21] [22]

• เป้าหมายเชิงกลยุทธ์ A: จัดการกับสาเหตุพื้นฐานของการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพโดยการให้ความสำคัญกับความหลากหลายทางชีวภาพทั่วทั้งรัฐบาลและสังคม
• เป้าหมายเชิงกลยุทธ์ B: ลดแรงกดดันโดยตรงเกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพและส่งเสริมการใช้อย่างยั่งยืน
• เป้าหมายเชิงกลยุทธ์ C: เพื่อปรับปรุงสถานะของความหลากหลายทางชีวภาพโดยการปกป้องระบบนิเวศสายพันธุ์และความหลากหลายทางพันธุกรรม
• เป้าหมายเชิงกลยุทธ์ D: เพิ่มผลประโยชน์ให้กับทุกคนจากบริการความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศ
• เป้าหมายเชิงกลยุทธ์ E: เพิ่มประสิทธิภาพการดำเนินการโดยการวางแผนแบบมีส่วนร่วมการจัดการความรู้และการเสริมสร้างขีดความสามารถ

มีการวิพากษ์วิจารณ์ต่อ CBD ว่าอนุสัญญาดังกล่าวอ่อนแอลงในการดำเนินการเนื่องจากการต่อต้านของประเทศตะวันตกต่อการดำเนินการตามบทบัญญัติ Pro-South ของอนุสัญญา [23] CBD ยังถือได้ว่าเป็นกรณีของสนธิสัญญาอย่างหนักที่อ่อนลงในวิถีการดำเนินการ [24]ข้อโต้แย้งในการบังคับใช้สนธิสัญญาในฐานะตราสารพหุภาคีที่มีผลผูกพันทางกฎหมายกับที่ประชุมภาคีเพื่อตรวจสอบการละเมิดและการไม่ปฏิบัติตามก็กำลังได้รับความเข้มแข็งเช่นกัน [25]

แม้ว่าการประชุมจะระบุไว้อย่างชัดเจนว่าสิ่งมีชีวิตทุกรูปแบบอยู่ภายใต้บทบัญญัติของมัน แต่[26]การตรวจสอบรายงานและยุทธศาสตร์ความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติและแผนปฏิบัติการที่ส่งโดยประเทศที่เข้าร่วมแสดงให้เห็นว่าในทางปฏิบัติจะไม่เกิดขึ้น รายงานในห้าของสหภาพยุโรปเช่นทำให้การอ้างอิงบ่อยสัตว์ (โดยเฉพาะปลา) และพืช แต่ไม่ได้พูดถึงเชื้อแบคทีเรีย , เชื้อราหรือprotistsที่ทั้งหมด [27]สมาคมระหว่างประเทศเพื่อการอนุรักษ์เชื้อราได้ประเมินเอกสาร CBD เหล่านี้มากกว่า 100 ฉบับสำหรับความครอบคลุมของเชื้อราโดยใช้เกณฑ์ที่กำหนดไว้เพื่อวางแต่ละประเภทในหนึ่งในหกประเภท ไม่มีเอกสารใดที่ได้รับการประเมินว่าดีหรือเพียงพอน้อยกว่า 10% ที่เกือบเพียงพอหรือไม่ดีและส่วนที่เหลือมีข้อบกพร่องบกพร่องอย่างร้ายแรงหรือบกพร่องทั้งหมด [28]

นักวิทยาศาสตร์ที่ทำงานกับความหลากหลายทางชีวภาพและการวิจัยทางการแพทย์กำลังแสดงความกลัวว่าพิธีสารนาโกย่าต่อต้านและจะขัดขวางความพยายามในการป้องกันและอนุรักษ์โรค[29]และการคุกคามจากการจำคุกของนักวิทยาศาสตร์จะส่งผลกระทบต่อการวิจัย [30]นักวิจัยและสถาบันที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์เช่นพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติกลัวว่าการเก็บรวบรวมข้อมูลอ้างอิงทางชีววิทยาและการแลกเปลี่ยนวัสดุระหว่างสถาบันจะกลายเป็นเรื่องยาก[31]และนักวิจัยทางการแพทย์ได้แสดงความตกใจว่ามีแผนจะขยายโปรโตคอลเพื่อทำให้การแบ่งปันต่อสาธารณะเป็นเรื่องผิดกฎหมาย ข้อมูลทางพันธุกรรมเช่นผ่านGenBank [32]

William Yancey Brownเมื่อร่วมกับ Brookings Institution ได้เสนอว่าอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพควรรวมถึงการเก็บรักษาจีโนมที่สมบูรณ์และเซลล์ที่มีชีวิตสำหรับสิ่งมีชีวิตที่รู้จักกันทุกชนิดและสำหรับสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่เมื่อมีการค้นพบ [33]

การประชุมของภาคี (COP) จัดขึ้นเป็นประจำทุกปีเป็นเวลาสามปีหลังจากปี พ.ศ. 2537 และจากนั้นเป็นปีที่มีเลขคู่ทุกสองปี

2537 COP 1

การประชุมสามัญครั้งแรกของฝ่ายในการประชุมที่เกิดขึ้นในเดือนพฤศจิกายนและธันวาคมปี 1994 ในแนสซอบาฮามาส [34]

2538 COP 2

ที่ประชุมสามัญสองฝ่ายในการประชุมที่เกิดขึ้นในเดือนพฤศจิกายนปี 1995 ในจาการ์ตา , อินโดนีเซีย [35]

2539 ตำรวจ 3

การประชุมสามัญที่สามของฝ่ายในการประชุมที่เกิดขึ้นในเดือนพฤศจิกายนปี 1996 ในบัวโนสไอเรส , อาร์เจนตินา [36]

2541 COP 4

การประชุมสามัญที่สี่ของฝ่ายในการประชุมที่เกิดขึ้นในเดือนพฤษภาคมปี 1998 ในบราติสลาวา , สโลวาเกีย [37]

1999 EX-COP 1 (Cartagena)

ที่ประชุมวิสามัญผู้ถือหุ้นครั้งแรกของการประชุมของภาคีที่เกิดขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์ปี 1999 ในโคลอมเบีย [38]การประชุมหลายครั้งนำไปสู่การยอมรับพิธีสารคาร์ตาเฮนาว่าด้วยความปลอดภัยทางชีวภาพในเดือนมกราคม พ.ศ. 2543 ซึ่งมีผลบังคับใช้ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2546 [13]

2000 COP 5

การประชุมสามัญที่ห้าของฝ่ายในการประชุมที่เกิดขึ้นในเดือนพฤษภาคม 2000 ในไนโรบี , เคนยา [39]

2545 COP 6

การประชุมสามัญที่หกของฝ่ายในการประชุมที่เกิดขึ้นในเดือนเมษายนปี 2002 ในกรุงเฮก , เนเธอร์แลนด์ [40]

2004 COP 7

การประชุมสามัญที่เจ็ดของฝ่ายในการประชุมที่เกิดขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์ 2004 ในกัวลาลัมเปอร์ , มาเลเซีย [41]

ตำรวจ 2549 8

การประชุมสามัญครั้งที่แปดของภาคีในการประชุมนี้จัดขึ้นในเดือนมีนาคม 2549 ที่เมืองกูรีตีบาประเทศบราซิล [42]

ตำรวจ 2551 9

การประชุมสามัญที่เก้าของฝ่ายในการประชุมที่เกิดขึ้นในเดือนพฤษภาคม 2008 ในบอนน์ , เยอรมนี [43]

2010 COP 10 (นาโกย่า)

ที่ประชุมสามัญสิบของฝ่ายในการประชุมที่เกิดขึ้นในเดือนตุลาคม 2010 ในนาโกย่า , ญี่ปุ่น [44]ในการประชุมครั้งนี้มีการให้สัตยาบันพิธีสารนาโกย่า

2010 เป็นปีสากลแห่งความหลากหลายทางชีวภาพและสำนักเลขาธิการ CBD เป็นจุดโฟกัส ตามคำแนะนำของผู้ลงนาม CBD ในช่วง COP 10 ที่นาโกย่าสหประชาชาติเมื่อวันที่ 22 เดือนธันวาคม 2010, ประกาศ 2011-2020 เป็นทศวรรษแห่งสหประชาชาติในความหลากหลายทางชีวภาพ

2012 COP 11

นำไปสู่การประชุม Conference of the Parties (COP 11) เกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพในไฮเดอราบัดประเทศอินเดียปี 2012 การเตรียมการสำหรับมุมมองโลกกว้างเกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพได้เริ่มขึ้นโดยเกี่ยวข้องกับพันธมิตรเก่าและใหม่และสร้างประสบการณ์จากมุมมองโลกกว้างในระดับโลก ภาวะโลกร้อน [45]

2014 COP 12

ภายใต้หัวข้อ "ความหลากหลายทางชีวภาพเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน" ผู้แทนหลายพันคนของรัฐบาลองค์กรพัฒนาเอกชนชนพื้นเมืองนักวิทยาศาสตร์และภาคเอกชนรวมตัวกันที่พย็องชังสาธารณรัฐเกาหลีในเดือนตุลาคม 2014 สำหรับการประชุมครั้งที่ 12 ของการประชุมภาคีอนุสัญญา เรื่องความหลากหลายทางชีวภาพ (COP 12) [46]

ตั้งแต่วันที่ 6–17 ตุลาคม 2557 ภาคีได้หารือเกี่ยวกับการดำเนินการตามแผนยุทธศาสตร์สำหรับความหลากหลายทางชีวภาพ พ.ศ. 2554-2563 และเป้าหมายความหลากหลายทางชีวภาพของไอจิซึ่งจะบรรลุผลภายในสิ้นทศวรรษนี้ ผลของ Global Biodiversity Outlook 4 ซึ่งเป็นรายงานการประเมินระดับเรือธงของ CBD แจ้งการอภิปราย

การประชุมดังกล่าวได้ให้การประเมินผลระยะกลางถึงโครงการริเริ่มทศวรรษแห่งความหลากหลายทางชีวภาพของสหประชาชาติ (พ.ศ. 2554–2563) ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมการอนุรักษ์และการใช้ประโยชน์จากธรรมชาติอย่างยั่งยืน การประชุมมีการตัดสินใจทั้งหมด 35 ครั้ง[47]รวมถึงการตัดสินใจเกี่ยวกับ "การพิจารณาเรื่องเพศกระแสหลัก" เพื่อรวมมุมมองเรื่องเพศเข้ากับการวิเคราะห์ความหลากหลายทางชีวภาพ

ในตอนท้ายของการประชุมที่ประชุมได้นำ "แผนที่ถนนพย็องชัง" ซึ่งกล่าวถึงแนวทางต่างๆในการบรรลุความหลากหลายทางชีวภาพผ่านความร่วมมือด้านเทคโนโลยีการระดมทุนและการเสริมสร้างขีดความสามารถของประเทศกำลังพัฒนา [48]

2016 COP 13

การประชุมสามัญครั้งที่สิบสามของภาคีในการประชุมนี้จัดขึ้นระหว่างวันที่ 2 ถึง 17 ธันวาคม 2559 ที่เมืองแคนคูนประเทศเม็กซิโก

2018 COP 14

การประชุมสมัยสามัญครั้งที่ 14 ของภาคีในการประชุมนี้จัดขึ้นในวันที่ 17–29 พฤศจิกายน 2018 ที่เมืองชาร์มเอล - ชีคประเทศอียิปต์ [49]การประชุมความหลากหลายทางชีวภาพของสหประชาชาติประจำปี 2561 ปิดฉากลงเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 โดยมีข้อตกลงระหว่างประเทศในวงกว้างในการย้อนกลับการทำลายธรรมชาติและการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพที่คุกคามสิ่งมีชีวิตทุกรูปแบบบนโลก ภาคีได้นำแนวทางสมัครใจมาใช้ในการออกแบบและการดำเนินการตามแนวทางที่อิงระบบนิเวศอย่างมีประสิทธิผลในการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติ [50] [51]รัฐบาลยังตกลงที่จะเร่งดำเนินการเพื่อให้บรรลุเป้าหมายความหลากหลายทางชีวภาพของไอจิซึ่งตกลงกันในปี 2010 จนถึงปี 2020 การทำงานเพื่อบรรลุเป้าหมายเหล่านี้จะเกิดขึ้นในระดับโลกระดับภูมิภาคระดับประเทศและระดับอนุชาติ

2021 COP 15

การประชุมครั้งที่ 15 ของบุคคลที่เกิดจากการใช้สถานที่ในไตรมาสที่สองของ 2021 ในคุนหมิ, จีน [52]มีจุดมุ่งหมายว่าการประชุม "จะนำกรอบความหลากหลายทางชีวภาพระดับโลกหลังปี 2020 มาใช้เป็นก้าวสำคัญสู่วิสัยทัศน์ปี 2050 ในเรื่อง 'การอยู่ร่วมกับธรรมชาติ' [53]

1. ^ ข "ประวัติศาสตร์ของอนุสัญญา" สำนักเลขาธิการอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ (SCBD) . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ14 พฤศจิกายน 2559 .
2. ^ พระราชบัญญัติสุดท้ายของการประชุมไนโรบีสำหรับการนำข้อความที่ตกลงกันไว้ของอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพที่ เก็บถาวรเมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 2015 ที่ Wayback Machine , Heinrich, M. (2002) คู่มืออนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ: แก้ไขโดยสำนักเลขาธิการอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ, Earthscan, ลอนดอน, 2544 ไอ 9781853837371
3. ^ Louafi, Sélimและ Jean-Frédéric Morin, การกำกับดูแลความหลากหลายทางชีวภาพระหว่างประเทศ: เกี่ยวข้องกับผู้ใช้ทรัพยากรพันธุกรรมทั้งหมด, IDDRI, 2004, https://www.academia.edu/3809935/Louafi_S._and_J-F_Morin_2004_International_Governance_of_biodiversity_Involving_Ralles_debiodiversity_Involving_Rallin_2004_International_G
4. ^ "วิธีอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพส่งเสริมธรรมชาติและมนุษย์เป็นอยู่ที่ดี" (PDF)www.cbd.int . สำนักเลขาธิการอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ. 2000 สืบค้นเมื่อ15 กรกฎาคม 2563 .
5. ^ "ร่างกายย่อยในทางวิทยาศาสตร์ทางเทคนิคและการแนะนำเทคโนโลยี (SBSTTA)" อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ. สืบค้นเมื่อ18 กันยายน 2563 .
6. ^ "รายชื่อภาคี CBD" . สืบค้นเมื่อ 24 มกราคม 2554 . สืบค้นเมื่อ22 กันยายน 2552 .
7. ^ Hazarika, Sanjoy (23 เมษายน 1995). "อินเดียกดดันให้สหรัฐฯผ่านสนธิสัญญาไบโอติก" นิวยอร์กไทม์สหน้า 1.13.
8. ^ ชไนเดอร์, คริสติน่าเจ.; Urpelainen, Johannes (มีนาคม 2013). "ความขัดแย้งในการกระจายระหว่างรัฐที่มีอำนาจและการให้สัตยาบันสนธิสัญญาระหว่างประเทศ". การศึกษานานาชาติไตรมาส57 (1): 13–27. ดอย : 10.1111 / isqu.12024 . S2CID  154699328 .
9. ^ “ ยุทธศาสตร์และแผนปฏิบัติการด้านความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติ (NBSAPs)” . สืบค้นเมื่อ 18 มีนาคม 2555 . สืบค้นเมื่อ18 มีนาคม 2555 .
10. ^ วัตต์โจนาธาน (27 ตุลาคม 2553). "แฮร์ริสันฟอร์ดเรียกร้องให้สหรัฐจะให้สัตยาบันสนธิสัญญาเกี่ยวกับการอนุรักษ์" เดอะการ์เดียน . ลอนดอน. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 5 มิถุนายน 2559 . สืบค้นเมื่อ11 ธันวาคม 2559 .
11. ^ (PDF)6 มิถุนายน 2013 https://web.archive.org/web/20130606095712/http://www.nparks.gov.sg/cms/docs/nbc/NPark-booklet-final-4sep.pdf สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 6 มิถุนายน 2556.
12. ^ "404 - สิงคโปร์การ์เด้นช่างภาพของการแข่งขันถ่ายภาพปี (SGPY)" 19 มกราคม 2015 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 19 มกราคม 2015
13. ^ ก ข "เกี่ยวกับพิธีสาร" . อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ. สืบค้นเมื่อ17 กันยายน 2563 .
14. ^ ก ข "การ์ตาเฮพิธีสารความปลอดภัยทางชีวภาพของอนุสัญญาความหลากหลายทางชีวภาพ" (PDF)www.cbd.int . สำนักเลขาธิการอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ. 2000 สืบค้นเมื่อ15 กรกฎาคม 2563 .
15. ^ "คัดลอกเก็บ" สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 7 ธันวาคม 2018 . สืบค้นเมื่อ13 ธันวาคม 2561 .CS1 maint: สำเนาที่เก็บถาวรเป็นหัวเรื่อง ( ลิงค์ )
16. ^ "คัดลอกเก็บ" สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 5 มีนาคม 2557 . สืบค้นเมื่อ15 กรกฎาคม 2563 .CS1 maint: สำเนาที่เก็บถาวรเป็นหัวเรื่อง ( ลิงค์ ).
17. ^ ก ข “ พิธีสารนาโกย่า” . สืบค้นเมื่อ 21 พฤษภาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ31 พฤษภาคม 2554 .
18. ^ "ข้อความของพิธีสารนาโกย่า" . cbd.int . อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ. สืบค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2554 . สืบค้นเมื่อ16 มกราคม 2555 .
19. ^ "คัดลอกเก็บ" สืบค้นเมื่อ 29 พฤศจิกายน 2018 . สืบค้นเมื่อ13 ธันวาคม 2561 .CS1 maint: สำเนาที่เก็บถาวรเป็นหัวเรื่อง ( ลิงค์ )
20. ^ "แผนยุทธศาสตร์สำหรับความหลากหลายทางชีวภาพ พ.ศ. 2554-2563 รวมถึงเป้าหมายความหลากหลายทางชีวภาพของไอจิ" . อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ . 21 มกราคม 2020 สืบค้นเมื่อ17 กันยายน 2563 .
21. ^ “ เป้าหมายความหลากหลายทางชีวภาพของไอจิ” . อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ . 11 พฤษภาคม 2561 . สืบค้นเมื่อ17 กันยายน 2563 .โบรชัวร์ที่นี่ หมายเหตุเกี่ยวกับลิขสิทธิ์มีให้ที่นี่ : "ข้อความข้อมูลและเอกสารที่เป็นทางการทั้งหมดเป็นสาธารณสมบัติและสามารถดาวน์โหลดคัดลอกและพิมพ์ได้อย่างอิสระหากไม่มีการเปลี่ยนแปลงเนื้อหาและรับทราบแหล่งที่มา"
22. ^ "แผนยุทธศาสตร์สำหรับความหลากหลายทางชีวภาพ พ.ศ. 2554-2563 รวมถึงเป้าหมายความหลากหลายทางชีวภาพของไอจิ" . อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ . 21 มกราคม 2020 สืบค้นเมื่อ17 กันยายน 2563 .
23. ^ Faizi, S (2004) Unmaking ของสนธิสัญญา ความหลากหลายทางชีวภาพ 5 (3) 2547
24. ^ Harrop จวร์ต & Pritchard ไดอาน่า (2554). Hard Instrument Goes Soft: ผลกระทบของอนุสัญญาว่าด้วยวิถีปัจจุบันของความหลากหลายทางชีวภาพ มิติด้านการเปลี่ยนแปลงของมนุษย์และนโยบายสิ่งแวดล้อมโลก - การเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมทั่วโลก 21. 474-480. 10.1016 / j.gloenvcha.2011.01.014
25. ^ Faizi, S (2012) CBD: ให้ความสำคัญกับการบังคับใช้ วงเล็บเหลี่ยม ฉบับที่ 7. ตุลาคม 2555
26. ^ "ข้อความของ CBD" cbd.int. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2017 . สืบค้นเมื่อ7 พฤศจิกายน 2557 .
27. ^ "ห้ารายงานของสหภาพยุโรปอนุสัญญาความหลากหลายทางชีวภาพ. มิถุนายน 2014" (PDF) cbd.int. เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 3 กันยายน 2015 สืบค้นเมื่อ7 พฤศจิกายน 2557 .
28. ^ "คู่มือมิชลิเพื่อการอนุรักษ์เชื้อรา" . fungal-conservation.org. สืบค้นเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2558 . สืบค้นเมื่อ7 พฤศจิกายน 2557 .
29. ^ "เมื่อการรักษาฆ่า-CBD จำกัด การวิจัยความหลากหลายทางชีวภาพ" science.sciencemag.org . สืบค้นเมื่อ 28 พฤศจิกายน 2018 . สืบค้นเมื่อ28 พฤศจิกายน 2561 .
30. ^ "Biopiracy ขยับห้ามเทปสีแดงกลัว" สืบค้นเมื่อ 18 ตุลาคม 2560 . สืบค้นเมื่อ28 พฤศจิกายน 2561 .
31. ^ Watanabe, Myrna E. (1 มิถุนายน 2558). "นาโกย่าพิธีสารว่าด้วยการเข้าถึงและได้รับประโยชน์ SharingInternational สนธิสัญญาความท้าทายสำหรับคอลเลกชันทางชีวภาพ" ชีววิทยาศาสตร์ . 65 (6): 543–550 ดอย : 10.1093 / biosci / biv056 .
32. ^ "ภัยคุกคามที่จะร่วมกันทันเวลาของข้อมูลลำดับเชื้อโรค" science.sciencemag.org . สืบค้นเมื่อ 28 พฤศจิกายน 2018 . สืบค้นเมื่อ28 พฤศจิกายน 2561 .
33. ^ Brown, William Y. (3 สิงหาคม 2554). "ลงทุนในธนาคาร DNA สำหรับทุกสายพันธุ์" . ธรรมชาติ . 476 (7361): 399. ดอย : 10.1038 / 476399a . PMID  21866143
34. ^ “ เอกสารการประชุม” . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2558 . สืบค้นเมื่อ4 กุมภาพันธ์ 2558 .
35. ^ “ เอกสารการประชุม” . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2558 . สืบค้นเมื่อ4 กุมภาพันธ์ 2558 .
36. ^ “ เอกสารการประชุม” . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2558 . สืบค้นเมื่อ4 กุมภาพันธ์ 2558 .
37. ^ “ เอกสารการประชุม” . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2558 . สืบค้นเมื่อ4 กุมภาพันธ์ 2558 .
38. ^ "เอกสารการประชุม: การประชุมวิสามัญครั้งแรกของการประชุมภาคีของอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ 22-23 กุมภาพันธ์ 2542 - Cartagena, Colombia" . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2558 . สืบค้นเมื่อ4 กุมภาพันธ์ 2558 .
39. ^ “ เอกสารการประชุม” . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2558 . สืบค้นเมื่อ4 กุมภาพันธ์ 2558 .
40. ^ “ เอกสารการประชุม” . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2558 . สืบค้นเมื่อ4 กุมภาพันธ์ 2558 .
41. ^ “ เอกสารการประชุม” . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2558 . สืบค้นเมื่อ4 กุมภาพันธ์ 2558 .
42. ^ “ การประชุมสมัยสามัญครั้งที่แปดของการประชุมภาคีอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ (COP 8)” . สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2556 . สืบค้นเมื่อ12 ธันวาคม 2556 .
43. ^ "ยินดีต้อนรับสู่ COP 9" สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2558 . สืบค้นเมื่อ4 กุมภาพันธ์ 2558 .
44. ^ "ยินดีต้อนรับสู่ COP 10" สืบค้นเมื่อ 4 ธันวาคม 2553 . สืบค้นเมื่อ29 พฤศจิกายน 2553 .
45. ^ "มุมมองทั่วโลกเกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพ" . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน 2017 . สืบค้นเมื่อ19 ธันวาคม 2554 .
46. ^ http://www.cbd.int/cop2014 ; การออกอากาศทางเว็บ: "คัดลอกเก็บ" สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 6 ตุลาคม 2557 . สืบค้นเมื่อ6 ตุลาคม 2557 .CS1 maint: สำเนาที่เก็บถาวรเป็นหัวเรื่อง ( ลิงค์ )
47. ^ "การตัดสินใจของ COP" . www.cbd.int . สืบค้นเมื่อ29 พฤศจิกายน 2563 .
48. ^ (ที่มา http://www.cbd.int/doc/press/2014/pr-2014-10-06-cop-12-en.pdf )
49. ^ สำนักเลขาธิการ CBD "COP 14 - การประชุมครั้งที่สิบสี่ของการประชุมภาคีอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ" . การประชุมของภาคี (COP) สืบค้นเมื่อ8 เมษายน 2562 .
50. ^ CBD / COP / DEC / 14/5 30 พฤศจิกายน 2561
51. ^ แนวทางสมัครใจ
52. ^ "เอกสารประกอบการประชุม: การประชุมที่สิบห้าของการประชุมของภาคีอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพในไตรมาสที่สองของ 2021 - คุนหมิ, จีน" CBD . สืบค้นเมื่อ17 กันยายน 2563 .
53. ^ “ การเตรียมการสำหรับกรอบความหลากหลายทางชีวภาพหลังปี 2020” . CBD . สืบค้นเมื่อ17 กันยายน 2563 .

บทความนี้บางส่วนอ้างอิงจากรายการที่เกี่ยวข้องในCIA World Factbookณ ปี 2008 ฉบับ.

• Davis, K. 2008. คู่มือ CBD สำหรับสวนพฤกษศาสตร์ฉบับภาษาอังกฤษ , ฉบับภาษาอิตาลี Botanic Gardens Conservation International (BGCI)

มีสิ่งพิมพ์ที่ครอบคลุมหลายเรื่องเกี่ยวกับเรื่องนี้การอ้างอิงที่ระบุครอบคลุมประเด็นเล็ก ๆ เพียงด้านเดียว

• อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ (CBD)เว็บไซต์
• ข้อความของอนุสัญญาจากเว็บไซต์ CBD
• การให้สัตยาบันที่ผู้รับฝาก
• กรณีศึกษาเกี่ยวกับการปฏิบัติตามอนุสัญญาจากเว็บไซต์ BGCI พร้อมลิงก์ไปยังบทความที่เกี่ยวข้อง
• บันทึกเบื้องต้นโดย Laurence Boisson de Chazournes บันทึกประวัติขั้นตอนและสื่อโสตทัศน์เกี่ยวกับอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพในหอจดหมายเหตุประวัติศาสตร์ของหอสมุดโสตทัศนศึกษากฎหมายระหว่างประเทศแห่งสหประชาชาติ