ภาษาไทยมีส่วนที่เป็นเนื้อหาสาระ ได้แก่ กฎเกณฑ์ทางภาษา ซึ่งผู้ใช้ภาษาจะต้องรู้และใช้ภาษาให้ถูกต้อง นอกจากนั้น วรรณคดีและวรรณกรรม ตลอดจนบทร้องเล่นของเด็ก เพลงกล่อมเด็ก ปริศนาคำทาย เพลงพื้นบ้าน วรรณกรรมพื้นบ้าน เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรม ซึ่งมีคุณค่าต่อการเรียนภาษาไทยจึงต้องเรียนวรรณคดีวรรณกรรม ภูมิปัญญาทางภาษา ที่ถ่ายทอดความรู้สึก นึกคิด ค่านิยม ขนบธรรมเนียมประเพณี เรื่องราวของสังคมในอดีต และความงดงามของภาษา ในบทประพันธ์ทั้งร้อยแก้ว ร้อยกรองประเภทต่างๆ เพื่อให้เกิดความซาบซึ้ง ความภูมิใจในสิ่งที่บรรพบุรุษได้สั่งสมและสืบทอดมาจนถึงปัจจุบัน หน่วยที่ 8 เรียงร้อยความคิดพินิจภาษา หน่วยที่ 9 ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน หน่วยที่ 10 โคลงโลกนิติข้อคิดสอนใจ หน่วยที่ 11 ผู้รู้ดีเป็นผู้เจริญ หน่วยที่ 12 ตามรอยเจ้าฟ้านักอ่าน หน่วยที่ 13 ด้วยไทยล้วนหมายรักสามัคคี หน่วยที่ 14 วินิจคุณค่าภาษาพาเพลิน หน่วยที่ 8 เรียงร้อยความคิดพินิจภาษา (Rerun) |