เรียนจบโท คณะบริหารธุรกิจ ลูกชายคนเดียวของตระกลู โชคหิรัญ เจ้าของธุรกิจเครื่องประดับ จิวเวอร์รี่ อัญมณี ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ เป็นที่หมายปองของสาวๆ แต่เขาก็ไม่เคยสนใจเลย เพราะเขามีคนในใจอยู่แล้ว คนที่เขาไม่อาจลืมได้และจะต้องตาม หาเขาคนนั้นให้เจอ "โยชิ"  โยชิ หรือ โย ลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น อายุ 25 ปี ส่วนสูง 168 เซนติเมตร เรียนจบคณะมัณฑนศิลป์ ออกแบบเครื่องประดับ อัญมณี พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็กเขาอาศัยอยู่กับแม่ ในบ้านไม้เรือนไทย หลังไม่เล็กไม่ใหญ่ แถวชานเมือง หลังบ้านเป็นสวนส้มหลายสิบไร่ที่ผู้เป็นแม่ทิ้งไว้ให้ ก่อนสิ้นใจด้วยโรคร้าย "ถึงตินจะไม่มีพ่อ แต่ตินมีแม่อยู่นะคับ" น้อง ติน หรือ มาร์ติน ธรรมวัฒน์ อายุ 3 ขวบ น่าตาน่ารัก ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของ โย น้องตินเกิดจาก โย กับ ผู้ชายคนหนึ่ง ช่วงที่เขาไปฝึกงานเมื่อ 3 ปีก่อน " แม่ค๊าบ แม่ค๊าบ ทำไมพ่อถึงไม่อยู่กับตินพ่อไม่รักตินกับแม่ใช่ไหมค๊าบ " " ทำไมตินถึงคิดแบบนี้ล่ะลูกไม่ใช่นะลูก พ่อกับแม่รักตินนะคับ " **ขอบคุณภาพจาก Google** #บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาแต่อย่างใด ทุกอย่างคือการมโนของผู้แต่งเท่านั้น ฝากอ่าน ฝากติชม ฝากติดตามกันด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ# นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง ทุกการบรรยายในเรื่องไม่เป็นความจริง ตัวละคร และรูปภาพ เป็นเพียงบทบาทสมสุติของนักเขียนเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เขาไม่รู้ผมเองก็ไม่รู้ เราแค่สนุก มันคือความไม่ตั้งใจ จะแปลกอะไรถ้าผมจะทำตัวให้เป็นเหมือนเดิม แค่ผมไม่พูดเรื่องก็ยังเหมือนเดิม...เด็กไม่สมควรเกิดออกมา!! ปลดล็อกแอปธัญวลัย (แอนดรอยด์) เนื่องจากเหตุผลทางเทคนิคบางประการ ทำให้ผู้ใช้งานแอปธัญวลัยบนแอนดรอยด์ต้องทำการยืนยันเพื่อปลดล็อกระบบทั้งหมดของแอปก่อน จึงจะสามารถใช้งานแอปได้เหมือนเดิม อาจารย์ ชลธร สิริวิมลกุล (ชล) เป็นอาจารย์อยู่ที่มหาลัยXXX จริงๆผมไม่ได้อยากเป็นหรอก อาจงอาจารย์งี้! เบื่ออออ! ต้องมานั้งสอนเด็กที่ไม่อยากจะเรียน....ต้องมานั่งรอให้มันเข้าเรียน ผมนี่ล่ะเซ็งสึดๆเลย🤔 นาย ชลทัศณ์ อณุรัตณ์เมษาวรรณ์ (บาร์เบียร์) ตอนนี้ผมเรียนบัญชีบริหารระหว่างประเทศอยู่ปี2 ที่มหาลัยXXX เรียนเเม่งโครตเหนื่อยเลย! เเต่ก็นะยังไงก็ต้องเรียนอยู่ดี เพื่อทุกคนที่บ้าน! เเต่เเล้ว.....โชคชะตาก็เล่นตลกทำให้เราสองคนบรรดาลมาเจอกันในฐานะอาจาร์ยกับนักศึกษา.....เเล้วอาจารย์กับนักศึกษาจะรักกันได้อย่างไร.... ผมชื่อ ทอส เป็นลูกเจ้าของโรงแรมหรูระดับ4ดาวที่มี สาขา4แห่งในประเทศ ผมเรียนจบบริหาร ที่มหาลัยรัฐแห่งหนึ่ง เป็นเดือนคณะและเป็นเดือนของมหาลัย ชีวิตผมในช่วงวัยรุ่นที่ผ่านมาก็ปกติทั่วไป เรียนหนังสือ มีแฟนเป็นดาวของคณะสถาปัตยกรรม ผมค่อนข้างพอใจในหน้าตาและรูปร่างของตัวเอง ก็อาจจะมีเสเพบ้างตามวัย พอเรียนจบผมก็เข้ามาดูแลกิจการของบ้านทันที แทนพ่อที่ออกไปเปิดโรงแรมที่ต่างประเทศ ผมก็แค่ลูกคนมีอันจะกินทั่วๆไป ใช้เงินเที่ยวกลางคืน แข่งรถ ฟันหญิง ใครจะไปคิดครับ ว่าจู่ๆผมจะมามีลูก แถมยังโตขนาดนี้ วันนั้นเป็นวันที่แฟนผมซึ่งเป็นดาวของคณะสถาปัตชวนให้ไปงานเลี้ยงส่งรุ่นน้องของตัวเอง ซึ่งวันนั้นเองผมเองก็เบื่อๆก็ไปงาน เป็นงานแบบเด็กมหาลัยทั่วไป เลี้ยงที่ร้านเหล้าร้านหนึ่งแถวๆหลังมอ ไม่ใช่ตามผับหรูอะไร เป็นร้านเหล้าทั่วๆไป ที่มีของดีขึ้นชื่อ แอนกอฮอร์ ราคาถูก ที่ถูกเรียกว่า 40 ดีกรี และยาดองเป็นเหมือนเครื่องดื่มประจำงาน ตามแบบชีวิตเด็กสถาปัต ไม่ใช่ไวน์หรือเตกีล่า ถึงแม้ราคาถูกกว่า แต่รสชาติบาดคอ ผมเองที่เป็นคนคอแข็งอยู่พอสมควร พอเจอไปขวดเดียวก็มึนแทบเดินไม่ตรง น้องรหัสของแฟนผมเมามาก ไม่รู้ไอ้เด็กคออ่อนขนาดนี้มันกินได้สักเท่าไหร่ ผมและแฟนอาสาไปส่งที่บ้าน ผมไปส่งแฟนก่อน เพราะเป็นทางผ่านจะได้ไม่วกรถกลับมาอีกเสียเวลา เพราะว่านี่ก็ปาเข้าไปเกือบตี2 ผมส่งเขาเสร็จก็ขับเตรียมไปส่งไอ้เด็กขี้เมาที่ตอนนี้หลับไม่รู้เรื่องอยู่เบาะหลัง ได้ที่อยู่มาก็พอจะรู้ว่ามันเองเช่าคอนโดอยู่กับเพื่อนที่เรียนอีกมหาลัย แต่เพราะจู่ๆเหมือน ฤทธิ์ที่แท้จริงของยาดองเพิ่งจะมีผล ยิ่งขับผมยิ่งเมาแล้วก็เริ่มตาลาย จนผมตัดสินใจเข้าไปจอดพักที่โรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่ง ผมกะว่าจะนอนแต่ก็ไม่ลืมให้เด็กของโรงแรม มาช่วยแบกไอ้เด็กนี่เข้าห้องด้วย ไม่รู้ว่าหลับไปนานไหม แต่รู้ตัวอีกทีผมก็ได้ยินเสียงครางฮือ ของไอ้เด็กข้างๆ อาจเป็นเพราะฤทธิ์แอนกอฮอผมมีอารมณ์ และมันก็ด้วย จู่ๆภายใต้ความมืดเราก็พุ่งใส่กันเหมือนตายอดตายยาก ผมจำรายละเอียดได้ไม่มากนัก รู้แค่ว่ามันดีสุดๆ ที่กว่าผู้หญิงทุกคนที่ผมเคยมา ผมตื่นขึ้นมาเกือบเที่ยงของอีกวันเพราะเลขาโทรตาม ไอ้เด็กนั้นยังหลับอยู่ เตียงนอนมีคราบต่างๆมากมายซะจนไม่หน้าเชื่อว่าคนเราจะมีเซ็กซ์และเสร็จติดๆกันได้ขนาดนั้น ผมเข้าไปอาบน้ำกะว่าจะพาไอ้เด็กนี่ไปส่งบ้าน ผมยอมรับเลยว่าผมเริ่มสนใจมันมาก และกำลังวางแผนเพื่อให้ได้มันมาอยู่เหมือนกัน แต่หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จออกมาก็เจอแต่เตียงว่างเปล่า ไร้ซึ่งคนที่ควรจะนอนอยู่ ผมไม่เอ๊ะใจอะไรเพราะคิดว่ามันเองก็ดูแมนๆคงตกใจไม่น้อยที่ตื่นขึ้นมาแล้วเจออะไรแบบนี้ แถมมันเองยังเป็นคนอยู่ข้างล่างอีก ก็พอจะเข้าใจความรู้สึกก็ผู้ชายด้วยกัน ผมเข้าโรงแรมทำงานทุกอย่างปกติ จริงๆแล้วก็กะจะถามเรื่องไอ้เด็กนั้นจากแฟนของผมเหมือนกัน แต่เธอเองก็ดันไปฮ่องกงกะทันหัน ครั้นจะไปตามสืบก็ดูจะเป็นเรื่องที่เวอร์เกินไปสำหรับผมที่แค่สนใจมันเล็กๆก็ปล่อยไปไม่อะไร มารู้ตัวอีกทีก็ผ่านไปเกือบ2อาทิตย์ได้ยินชื่อมันจากแฟนตัวเองบ่อยๆ เพราะเพื่อนๆมันต่างพากันตามหาแต่ไม่เจอและติดต่อไม่ได้ “คืนนั้น ทอสไปส่งถึงไหมคะ เนี่ยตามหากันในวุ้นเลย”แฟนผมเริ่มถามพร้อมทำหน้าตากังวล “อืม คงกลับต่างจังหวัดหรือเปล่า เรียนจบแล้วนี่”ผมก็ตอบออกไปแบบไม่ใส่ใจ ถึงแม้ภายในใจลึกๆผมก็แอบกลัวมันจะไปฆ่าตัวตายเหมือนกัน ก็เลยให้เพื่อนที่เป็นตำรวจช่วยตามให้ก็พอว่ามันอยู่บ้านมันที่ต่างจังหวัด สบายดี ผมก็ไม่ได้ห่วงอะไรก็เลยไม่ได้สนใจมันต่อ เพราะไอ้ความรู้สึกสนใจเล็กๆของผมมันก็หายไปอย่างง่ายดายในเวลาไม่ถึงเดือน ผมทำงานของผมไป มีอยู่วันหนึ่งผมกับแฟนทะเลอะกัน เราเลิกกัน ผมเซ็งๆเลยไปสนามแข่งรถ รถคู่แข่งมาจอด เราตกลงวานเงินพนันที่สามหมื่น มีเด็กผู้หญิงท่าทางดีมากับคู่แข่งด้วย เธอใส่ชุดเดรสสีขาวลายสตอเบอร์รียาวคุมเข่า ดูยังไงก็ไม่ใช่ผู้หญิงแถวนี้ ผมแข่งและชนะ แต่อีกฝ่ายกับไม่มีเงินให้ ตามกฎก็ต้องแลกหญิง ถ้าไม่มีเงิน ผมได้แฟนมันมา เธอเอาแต่นั่งร้องไห้เงียบๆไม่ได้โวยวายอะไร ก็พอจะดูออกมาโดนหลอกมา “บ้านอยู่ที่ไหน”ผมถามขนาดขับรถออกจากสนาม “ฮือๆๆ ฉันอยู่กับพ่อแม่ ที่นั้นไม่สะดวกหรอก”เธอคงคิดว่าผมจะพาเธอไปทำอะไรที่บ้านตัวเองเลยพูดออกมาแบบนั้น “ที่ไหน จะไปส่ง”ผมพูดแค่นั้นเธอเองก็บอกจุดหมาย เราทั้งคู่เงียบ ผมมาส่งเธอที่บ้านตามที่เธอบอก แต่ไม่รู้เพราะความบังเอิญหรืออะไร เพราะบ้านที่เธอให้จอดรถ มันเป็นบ้านของผมเอง แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไร ให้เธอลงไป ผมเองก็ขับไปคอนโดแทน ก็คิดว่าเธอเองก็เป็นผู้หญิงที่ฉลาดพอตัว ที่ไม่ยอมให้ผมรู้จักบ้าน หลังจากนั้นเราก็บังเอิญเจอกันอีก เราเริ่มทำความรู้จัก พูดคุย ก็ไม่มีอะไรมาก เพราะโดยส่วนตัวผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากอยู่แล้ว มารู้ตัวอีกทีก็ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ แต่คำว่าแฟนก็ไม่เคยถูกยกมาใช้ เธอชื่อแนน บ้านของเธออยู่ในซอยถัดไปจากซอยบ้านผม กำลังเรียนเภสัช มีพี่ชายเป็นหมอ คุณพ่อเป็นอาจารย์หมออยู่ที่มหาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง มีแม่เป็นแม่บ้าน เธอเป็นผู้หญิงที่ผมคิดว่าโอเคเลยทีเดียว ทั้งหน้าตารูปร่าง นิสัย และฐานะทางบ้าน เลยทำให้ผมคุยกับเธอได้นานนับปี แต่คำว่าแฟนก็ยังไม่ถูกยกมาใช้ “พี่ทอส เอ่อ ชะ ชอบแนนไหมค่ะ”มันเป็นเดียวกันกับเมื่อปีที่แล้วที่เธอถูกนำมาเป็นของพนัน “ทำไมถึงถาม”ผมถามกลับ เธอหน้าแดงหนักเข้าไปอีก “แนนชอบพี่ค่ะ”เธอว่า “ครับ?”ผมแกล้งถามกลับ “แนนชอบพี่ พี่ใจดีและมีบุญคุณกับแนนมาก ถ้าวันนั้นคนที่เป็นคนแข่งไม่ใช่พี่ป่านนี้แนนคงมีค่าน้อยกว่าเงิน3หมื่นไปแล้ว แต่แนนไม่เร่งหรอกนะค่ะ ไว้พี่ทอสพร้อมหรือ ชอบแนนขึ้นมาบ้าง ก็บอกแนนบ้างนะค่ะ”เธอว่าถึงแม้จะทำน้ำเสียงสดใส แต่เธอเองก็คงหนักใจไม่น้อยที่จะพูด “ครับ”ผมตอบรับแล้วไม่ได้พูดอะไรอีก เราก็ใช้ชีวิตกันเหมือนเดิม ใช้ชีวิตในแบบที่ใครๆก็เรียกว่าแฟน แต่มันไม่ชัดเจนสำหรับผมและเธอ “พี่ทอสไปเที่ยวเชียงใหม่กันไหมค่ะ”อยู่ๆวันหนึ่งเธอก็ถามขึ้น “ทำไมจู่ถึงอยากไปเที่ยว”ผมถามในขนาดที่เรานั่งทานอาหารกลางวันด้วยกันในโรงแรมของผม “แนนจะไปเยี่ยมพี่ชายค่ะ พี่นนต์ พี่ทอสยังไม่เคยเจอเลยนี่เนอะ”เธอว่า “ทำไมถึงไปล่ะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า” “ค่ะ พอดีพี่เขาเพิ่งหย่ากับภรรยานะค่ะ แล้วก็กำลังติดเรื่องลูกที่เขาอยากเลี้ยงเองเลยฟ้องร้องกันอยู่แนนอยากไปเยี่ยมบ้าง อยากไปเจอหลานด้วย อ๊ะ พี่ทอสรู้ไหมค่ะว่าคนไข้ของพี่นนต์น่ะ เป็นผู้ชายที่ท้องได้แหละ”เธอเริ่มเล่าอย่างตื่นเต้น “ผู้ชายหรอ?”ผมเริ่มแปลกใจนิดๆ “ใช่ค่ะ เห็นว่าชื่อเอฟ เคยเรียนมหาลัยเดียวกับพี่ด้วย เรียนสถาปัตพี่ทอสรู้จักไหมค่ะ”ผมเริ่มเอ๊ะใจ ถ้าจำไม่ผิด เมื่อ4ปีก่อน น้องรหัสของแฟนเก่าผมก็ชื่อนั้น และแน่นนอนว่าเป็นเด็กผู้ชายคนเดียวที่ผมเคยนอนด้วย “เอฟหรอ ไม่แน่นใจแฮะ”ผมว่าไป แต่จริงๆใจก็เริ่มเต้นแรง แปลกมากทั้งๆที่ผมเอง ลืมเรื่องนี้ไปเลย แต่จู่ๆพอนึกถึงใจก็เต้น แรง “ที่ว่าท้องเนี่ยจริงๆหรอ”ผมเริ่มถามอีกครั้ง “ค่ะ แต่พี่ทอสอย่าบอกใครไหน คนไข้เองก็ไม่อยากให้เริ่มมันใหญ่ พี่ก็รู้จู่ๆข่าวออกมาว่ามีผู้ชายท้องได้จะเกิดอะไรขึ้น”เธอเริ่มทำหน้ากังวล “ครับๆ แต่ทำไมถึงท้อง แล้วลูกล่ะผู้หญิงผู้ชาย แข็งแรงไหม”ยิ่งได้ฟังผมยิ่งอยากรู้ ในใจก็ทั้งกลัวทั้งตื่นเต้น เหมือนเวลาที่คุณกำลังจะขึ้นเล่นรถไฟเหอะ “เห็นว่าเป็นเด็กผู้ชายค่ะ หน้าตาน่ารักเลยแหละเคยเห็นรูปอยู่เดี๋ยวแนนเอาให้ดู”เธอว่าก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาพร้อมกับส่งให้ผมดู ภาพที่ผมเห็นคือผู้ชายคนหนึ่งใบหน้าขาวใส ติดหวานนิดๆ บนตักมีเด็กตัวเล็กหนึ่งคนซึ่งผมบอกตรงๆเลยว่าไม่รู้ว่าผู้หญิงรู้ผู้ชาย แต่หน้าคล้ายผมตอนเด็กๆมาก ทั้งสองคนกำลังยิ้มให้คนถ่าย อีกภาพก็มีเด็กอีกคนที่ดูแล้วคงจะเป็นหลานของแนน อยู่ด้วย จู่ๆมือผมก็สั่นขึ้นมา จนทำมือถือล่วงโชคดีที่มันอยู่บนโต๊ะอาหาร “มีไรหรือเปล่าค่ะ น่ารักใช่ไหม คนนี้พี่นนต์เองก็ชอบเขามากเลยนะค่ะ ถึงขนาดบอกกับแนนว่าจะให้เป็นแม่ของน้องกันแทนภรรยาพี่เขาล่ะ” “วันไหน”ผมถามขึ้นอย่างรีบร้อง “ค่ะ?” “เชียงใหม่ จะไปวันไหน พรุ่งนี้เลยเป็นไง”ในใจผมตอนนี้เต้นโครมครามจนแทบจะทะลุออกมาจากอกอยู่แล้ว ผมจำได้ ถึงเค้าโครงจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย อาจจะด้วยทรงผม แต่ผมจำได้ว่าเป็นมัน น้องรหัสของแฟนเก่าที่ผมเคยมีอะไรด้วย ทำไมถึงมี ลูก หรือว่า นั้น จะเป็นลูกของผม ผมกลับมาบ้านและรีบโทรหาเพื่อนผมอย่างรีบร้อย “ฮัลโหล ว่าไง”เพื่อนผมคนนี้ชื่อคิน ไอ้คินเป็นตำรวจที่ตอนนี้มียศเป็นถึงผู้กองแล้ว “ไอ้คิน มึงจำไอ้เด็กที่กูให้มึงสืบเมื่อ4ปีก่อนได้ไหมว่ะ”ผมเริ่มถาม “4ปี กูเพิ่งรับราชการ กูจะรู้ไหม”มันเริ่มทำเสียงสะกิตตีนกลับมา “ก็คนที่บ้านอยู่ชัยภูมิที่กูฝากดูแปปนึงอ่ะ น้องรหัสแพรอ่ะ”ยิ่งคุยผมยิ่งร้อนรน “อ๋อ เออๆ ทำไม มึงมีไรกับมันหรือเปล่า” “กูเคยมีอะไรกับมัน” “ไอ้เชี่ยมึงว่าไงนะ”มันทำเสียงตกใจ “มึงมาเจอกูที่โรงแรมด่วนเลย ไม่ได้เข้าเวรใช่ไหม รับเมียมึงมาด้วย”ผมบอก ไอ้คินเป็นตำรวจ แต่มันเป็นเกย์ ที่จริงจะเรียกว่าเกย์ได้ไหมผมก็ไม่รู้เพราะเมื่อก่อนก็ไล่ฟันหญิงแข่งกันอยู่ แต่จู่ๆก็มีเมียเป็นผู้ชายซะงั้น แถมยังเป็นหมออีก เหอะๆพ่อแม่ฝั่งนั้นเองก็เป็นถึงพวกนายพลยศสูงๆทั้งนั้นเรียกได้ว่ากว่าจะได้คบกันเพื่อนผมนี่เสียเลือดไปหลายลิตร เพราะเข้าไปบังกระสุนแทนพ่อแฟน น้ำเน่าโครตๆ |
นิยาย y ธัญ วลัย END มหา ลัย ท้อง
กระทู้ที่เกี่ยวข้อง
ลิขสิทธิ์ © 2024 ihoctot Inc.
