อุปกรณ์ ชนิด ใด ที่สามารถบันทึกข้อมูลได้มากที่สุด

          เป็นอุปกรณ์ที่สามารถบันทึกข้อมูลได้เหมือนฮาร์ดดิสก์  คือ สามารถเขียนและลบข้อมูลได้ตามต้องการ  และเก็บข้อมูลได้แม้ไม่ได้ต่อกับเครื่องคอมพิวเตอร์  มีน้ำหนักเบา ขนาดเล็กพกพาได้สะดวก  ความจุข้อมูลของหน่วยความจำแบบแฟลชมีให้เลือกหลายขนาด  ซึ่งขนาดความจุมากจะมีราคาแพงขึ้นตามลำดับการใช้งานต้องนำส่วนยูเอสบีของหน่วยความจำแบบแฟลชเสียบที่ช่องพอร์ตยูเอสบีที่ตัวเครื่องคอมพิวเตอร์ จากนั้นรอจนหน้าคอมพิวเตอร์ปรากฏสัญลักษณ์หน่วยความจำแบบแฟลชที่เชื่อมต่อไว้ แล้วจึงบันทึกข้อมูลลงไป  หน่วยความจำแบบแฟลชมีชื่อเรียกหลายอย่าง  เช่น แฮนดีไดร์ฟ (Handy Drive)  ยูเอสบีไดร์ฟ (USB Drive)  ทัมบ์ไดร์ฟ (Thumb drive) เป็นต้น

          เป็นแผ่นพลาสติกกลมเคลือบด้วยสารสะท้อนแสงเช่นเดียวกับซีดีรอม เป็นอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลที่นิยมนำมาใช้บันทึกภาพยนตร์ซึ่งมีข้อมูลภาพ เสียง และเพลงจำนวนมาก เพราะมีความจุสูง แผ่นดีวีดี 1 แผ่นมีความจุข้อมูลสูงถึง 4.7 กิกะไบต์ และ 8.5 กิกะไบต์ (gigabyte) แผ่นดีวีดีมีทั้งแบบบันทึกข้อมูลแล้ว ไม่สามารถแก้ไขข้อมูลได้ เรียกว่า แผ่นดีวีดีอาร์ (DVD-R) และแผ่นดีวีดีที่สามารถบันทึกข้อมูลได้หลายครั้ง เรียกว่า แผ่น ดีวีดีอาร์ดับบลิว (DVD-RW)

          แผ่นซีดี หรือแผ่นดีวีดีจะมี 2 ด้าน ด้านหน้า พิมพ์ด้วยซิลค์สกรีนเป็นชื่อแผ่น ด้านหลังมีลักษณะเป็นสีรุ้งมันวาวซึ่งเป็นส่วนที่ใช้บันทึกข้อมูล การใช้งานแผ่นซีดี หรือแผ่นดีวีดีต้องใช้ควบคู่กับเครื่องอ่านและเขียนแผ่นซีดีหรือแผ่นดีวีดี โดยเครื่องเล่นซีดี หรือดีวีดี จะอ่านข้อมูลบนแผ่นซีดี หรือแผ่นดีวีดีด้วยแสงเลเซอร์

          เป็นอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลที่มีลักษณะภายนอกเป็นวัตถุทรงกลม ทำมาจากแผ่นพลาสติกอะลูมิเนียมเคลือบด้วยสารสะท้อนแสง มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 4.75 นิ้ว ด้านที่ใช้บันทึกข้อมูลจะมีสีเป็นสีเงินแวววาวมีความจุข้อมูลได้ประมาณ 600-700 เมกะไบต์ ใช้เก็บข้อมูลประเภทรูปภาพ ข้อความ ข่าวสาร เสียง รวมทั้งภาพเคลื่อนไหวไว้ในแผ่น ซึ่งพร้อมนำมาใช้ และดูได้ทันที ข้อมูลที่ถูกบันทึกลงในแผ่นซีดี สามารถเรียกใช้งานหรืออ่านได้เพียงอย่างเดียว (Read Only) ไม่สามารถแก้ไขเพิ่มเติมหรือลบข้อมูลที่ถูกบันทึกไว้แล้วได้ เรียกว่า แผ่นซีดีอาร์ (CD-R) แต่ในปัจจุบันมีแผ่นซีดีอาร์ดับบลิว (Compact Disc Rewritable: CD-RW) ที่พัฒนามาจากแผ่น CD-R ซึ่งสามารถลบและแก้ไขข้อมูลที่บันทึกไปแล้วได้ แต่มีราคาแพงกว่า CD-R ทั่วไป

          ฟลอปปี้ดิสก์ หรือที่นิยมเรียกว่า แผ่นดิสก์ หรือ ดิสเกตต์ เป็นแผ่นแถบแม่เหล็กบรรจุอยู่ในตลับพลาสติก แผ่นบันทึกข้อมูลแต่ละแผ่นมีความจุข้อมูลประมาณ 1.44 เมกะไบต์ (megabyte) สามารถใช้บันทึกข้อมูลหรือแก้ไขข้อมูลได้สะดวกรวดเร็ว ทั้งแฟ้มข้อมูลที่เป็นตัวอักษร ตัวเลข ตารางและแผนภูมิ แต่ไม่เหมาะที่จะนำมาบันทึกข้อมูลเสียงหรือภาพ เพราะเป็นอุปกรณ์ที่บันทึกข้อมูลได้น้อย โดยทั่วไปจึงนิยมใช้

          แผ่นบันทึกเก็บสำรองแฟ้มข้อมูล เพื่อพกพาไปใช้ในเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลเครื่องอื่น
การใช้งานแผ่นดิสก์จำเป็นต้องใช้งานควบคู่ไปกับตัวอ่านและตัวเขียนข้อมูลที่เรียกว่า ไดรฟ์ (Drive) หรือ ฟลอปปี้ดิสก์ไดรฟ์ (Floppy Disk Drive) ซึ่งเป็นไดรฟ์ที่ใช้กับฟลอปปี้ดิสก์นั่นเอง

          เป็นอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลที่นิยมใช้มากที่สุด เนื่องจากมีความจุข้อมูลสูงและราคาไม่แพง ถือเป็นอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลหลักที่จำเป็นต้องมีในเครื่องคอมพิวเตอร์ มีลักษณะเป็นแผ่นโลหะกลมเคลือบด้วยแถบแม่เหล็กหลายแผ่นซ้อนกัน ติดตั้งอยู่ในเคสร่วมกับแผงวงจรหลัก หน่วยความจำ และหน่วยประมวลผลกลาง(CPU) เพื่อบันทึกข้อมูลและโปรแกรม มีความจุข้อมูลมากกว่าอุปกรณ์บันทึกข้อมูลรูปแบบอื่นๆ และสามารถเรียกค้นข้อมูลได้อย่างรวดเร็ว