URL (หรือ Universal Resource Locator) คือที่อยู่เว็บแบบสมบูรณ์ที่ใช้ค้นหาหน้าเว็บที่เฉพาะเจาะจง ขณะที่โดเมนคือชื่อของเว็บไซต์ URL จะเป็นสิ่งที่นำไปยังหน้าใดหน้าหนึ่งภายในเว็บไซต์ ทุก URL จะประกอบด้วยชื่อโดเมนและองค์ประกอบอื่นๆ ที่จำเป็นในการค้นหาหน้าเว็บหรือเนื้อหาที่เจาะจง ตัวอย่าง URL ได้แก่ แม้ว่าชื่อโดเมนจะนำไปยังเว็บไซต์ได้ แต่การซื้อชื่อโดเมนไม่ได้ทำให้คุณมีเว็บไซต์ โดเมนคือชื่อของเว็บไซต์ ส่วน URL คือวิธีค้นหาเว็บไซต์ และเว็บไซต์คือสิ่งที่ผู้คนจะเห็นและโต้ตอบด้วยเมื่อเข้าชม พูดอีกอย่างคือเมื่อซื้อโดเมน คุณได้ซื้อเพียงชื่อของเว็บไซต์ แต่คุณยังต้องสร้างเว็บไซต์ด้วย ในความหมายแวดวงดิจิทัล เว็บไซต์คือชุดเนื้อหาที่มักจะอยู่ในหน้าหลายๆ หน้า ซึ่งมีการจัดกลุ่มให้อยู่ในโดเมนเดียวกัน ลองนึกถึงร้านค้าโดยให้โดเมนเป็นชื่อร้าน ส่วน URL เป็นที่อยู่ของร้าน และเว็บไซต์เป็นร้านค้าจริงที่มีชั้นวางสินค้าและแคชเชียร์ โชคดีที่การสร้างเว็บไซต์เป็นเรื่องที่ง่ายดาย รวดเร็ว และประหยัดกว่าการสร้างหน้าร้านจริงหรือสำนักงานมาก ปัจจุบันมีบริษัทดีๆ หลายแห่งที่ช่วยให้ทุกคนสร้างเว็บไซต์สวยๆ และดูเป็นมืออาชีพได้ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง และส่วนใหญ่ไม่จำเป็นต้องใช้ความรู้เรื่องการเขียนโค้ดหรือการออกแบบเลย หากต้องการดูข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการสร้างเว็บไซต์ ให้ลองดูโพสต์เกี่ยวกับวิธีเลือกเครื่องมือสร้างเว็บไซต์ คุณต้องมีสิ่งต่อไปนี้เพื่อสร้างเว็บไซต์
ผู้รับจดทะเบียนโดเมนผู้รับจดทะเบียนโดเมนคือบริษัทที่ขายชื่อโดเมนที่ยังไม่มีใครเป็นเจ้าของซึ่งคุณนำมาจดทะเบียนได้ ให้ทำการค้นหาง่ายๆ ในหน้าเว็บของผู้รับจดทะเบียนโดเมนเพื่อดูว่าชื่อโดเมนที่คุณต้องการยังว่างอยู่หรือไม่และมีราคาเท่าไร โฮสต์ DNSโฮสต์ DNS คือบริษัทที่จัดการการกำหนดค่าโดเมน (หรือที่เรียกว่าระเบียนทรัพยากร DNS) ซึ่งจะดูแลให้ชื่อโดเมนนำไปยังเว็บไซต์และอีเมลของคุณ โฮสต์ของโดเมนส่วนใหญ่จะให้บริการจดทะเบียนชื่อโดเมนด้วย การแยกแยะให้ได้ว่า คำนามใดคือคำนามนับได้และคำนามใดคือคำนามที่นับไม่ได้ ถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญมากในภาษาอังกฤษ เนื่องจากคำนามทั้ง 2 กลุ่มนี้มีหลักการใช้คำนำหน้าและคำกิริยาที่แตกต่างกัน คำนามนับได้คำนามนับได้ คือ คำนามที่เราสามารถนับและระบุจำนวนได้อย่างชัดเจน สามารถอยู่ได้ทั้งในรูปของเอกพจน์หรือพหูพจน์ หากอยู่ในรูปเอกพจน์ คำนามนับได้เหล่านี้จะใช้ "a" หรือ "an" นำหน้า หากต้องการทราบจำนวนของคำนามนับได้เหล่านี้ จะถามโดยใช้ "How many?" ตามด้วยคำนามนับได้พหูพจน์ เอกพจน์พหูพจน์one dogtwo dogsone horsetwo horsesone mantwo menone ideatwo ideasone shoptwo shopsตัวอย่างเช่น
คำนามนับไม่ได้คำนามนับไม่ได้ คือ คำนามที่เราไม่สามารถนับและระบุจำนวนได้อย่างชัดเจน โดยคำนามที่นับไม่ได้เหล่านี้อาจจะเป็นแนวคิด หรือปริมาณ หรือเป็นวัตถุที่มีขนาดเล็กมากจนไม่สามารถนับได้ หรือไม่มีรูปร่างแน่นอนจึงทำให้ไม่สามารถนับได้ (เช่น ของเหลว ผง ก๊าซ เป็นต้น) คำนามนับไม่ได้จะใช้คู่กับคำกิริยาที่อยู่ในรูปเอกพจน์ เนื่องจากโดยทั่วไปแล้วคำนามนับไม่ได้เหล่านี้จะไม่มีรูปพหูพจน์ ตัวอย่างเช่น
เราไม่สามารถใช้ a/an นำหน้าคำนามเหล่านี้ได้ หากต้องการระบุปริมาณของคำนามนับไม่ได้ จำเป็นต้องอธิบายเพิ่มด้วยการใช้คำเหล่านี้ เช่น some, a lot of, much, a bit of, a great deal of เป็นต้น หรือใช้คำที่บอกปริมาณอย่างเจาะจง เช่น a cup of, a bag of, 1kg of, 1L of, a handful of, a pinch of, an hour of, a day of หากต้องการทราบปริมาณของคำนามที่นับไม่ได้ จะถามโดยใช้ "How much?" ตัวอย่างเช่น
สิ่งที่ทำให้หลายคนสับสนคำนามนับได้บางคำ (ในภาษาอื่น) กลับกลายเป็นคำนามนับไม่ได้ในภาษาอังกฤษ หากพบเช่นนี้ จำเป็นต้องใช้กฏการใช้คำนามนับไม่ได้กับคำนามนับได้เหล่านั้น คำนามในกลุ่มนี้ที่พบได้บ่อย คือ ตัวอย่างเช่น
โปรดระวังการใช้ hair ซึ่งเป็นคำนามนับไม่ได้ในภาษาอังกฤษ โดยทั่วไปแล้วคำนี้จะอยู่ในรูปเอกพจน์ แต่หากกล่าวถึงเส้นผมบางเส้นอย่างเจาะจง สามารถใช้ในรูปพหูพจน์ได้ |