คําที่มาจากภาษาจีน

ไทยนำคำภาษาจีนมาใช้โดยมากไทยเลียนเสียงจีนได้ใกล้เคียงกว่าชาติอื่น ๆ เช่น เกาเหลา ตั้งฉ่าย เต้าทึง เต้าหู้ เต้าฮวย บะฉ่อ พะโล้ แฮ่กึ้น เป็นต้น มีบางคำที่นำมาตัดทอนและเปลี่ยนเสียง เช่น เตี้ยะหลิว เป็น ตะหลิว, บ๊ะหมี่ เป็น บะหมี่, ปุ้งกี เป็น ปุ้งกี๋

ตัวอย่างคำยืมที่มาจากภาษาจีน

กงสี กงฉิน กงไฉ่ กงเต็ก ก๋วยเตี๋ยว กวยจั๊บ เกาหลา กุ๊ย เก๊เก๊ก เกี้ยว เกี๊ยว เกี๊ยะ กุยเฮง เก๊กก๋ง เก้าอี้ ขาก๊วย เข่ง จับกังจับฉ่าย จับยี่กี จันอับ เจ๊ง เจี๋ยน เจ เฉาก๊วย เซ้ง เซียน แซ่ แซยิดเซ็งลี้ ซาลาเปา ซิ้ม ตะหลิว เต๋า ตุน ตุ๋น แต๊ะเอีย เต้าหู้ เต้าฮวยเต้าเจี้ยว โต๊ะ ไต้ก๋ง ตังเก บ๊วย บะฉ่อ บะหมี่ บู๊ ปุ้งกี๋ ปอเปี๊ยะแป๊ะเจี๊ยะ พะโล้ เย็นตาโฟ หวย ยี่ห้อ ลิ้นจี่ ห้าง หุ้น เอี๊ยม โสหุ้ยเฮงซวย ฮวงซุ้ย ฮ่องเต้ อั้งโล่

����Шչ���Եû���ȷ��Դ�����ԭ����ѹ������ ��Ф�Ң���š����¹�Թ��������Ż� �Ѳ������ѹ�է���Ҫ�ҹҹ ��Ǩչ����Ҥ�Ң��������ҵ�駶�蹰ҹ����㹻�������繨ӹǹ�ҡ ���Ҩչ�֧�����������·ҧ���ͪҵ� �͡�ҡ������Ҩչ����������ѧ���ѡɳз�����¤�֧�ѹ �֧������դ����Ҩչ����һл�����������¨�᷺�¡�ѹ����͡

�����������Ҩչ����������¹�� ������Ҩҡ���Ҿٴ�����������¹ �����к������¹���Ҩչ��ҧ�Ѻ�������ҡ ���Ҩչ��¹�ѡ��᷹���繵�� � ����ա�û������� ��ѭ��� �����Ҩչ�������������� �����繤����¡���� ����ͧ��Ẻ�չ ����ع�� �ѵ�� ����� ����ͧ�觡�� ��áԨ��ä�� ���ʾ ������ �

���Ҩչ���ѡɳФ���¤�֧�Ѻ�������ҡ ��� �����Ҥ�ⴴ �����§��ó�ء��� ����͹Ӥ����Ҩչ����������«������ó�ء�������л������֧���������ö�͡���§��ó�ء�������е�����Ҩչ�����ҧ���´�� �����Ҩչ�ѧ�դӷ��͡��㹵�������ǡѺ�������ա���� �� ���� (�����) ��� (��������) �� (������) �͡�ҡ������С������Ҩչ��������ѧ�����С��ç����ҵ�ҵ���С���� 8 �ҵ������ա����ѳ��ҵ ���͵�ǡ��ѹ�����

��ѡ����ѧࡵ�������·���Ҩҡ���Ҩչ

1. �����繪�������á�áԹ �� ��������� ��ҷ֧ ��Ы� �ҡ��� �Ѻ���� �繵�
2. �繤ӷ������ǡѺ��觢ͧ����ͧ��������Ѻ�Ҩҡ��Ǩչ �� ������ �֡ ������ �� �ǧ����
3. �繤ӷ������ǡѺ��ä����С�èѴ�к��ҧ��ä�� �� �� ���� ��� ��ҧ ������ �繵�
4. �繤ӷ������ó�ء���� �ѵ�� ����ǹ�ҡ �� ���¨�� ���� �� �� �� ��� �繵�

�ԸչӤ�������Ҩչ�����������

�¹Ӥ����Ҩչ���� ���ҡ�����¹���§�չ�������§���Ҫҵ���� � �� ������ ��駩��� ��ҷ֧ ������ ������ �Щ�� ����� ����� �繵� �պҧ�ӷ����ҵѴ�͹�������¹���§ �� ��������� ������ ������� ������ ��駡� ��駡��

������ҧ���������Ҩҡ���Ҩչ

���� ���Թ ���� ���� ��������� ���¨�� ����� ���� �� �� ����� ����� ����� ����Χ �� �� ������ �ҡ��� �� �Ѻ�ѧ �Ѻ���� �Ѻ���� �ѹ�Ѻ �� ���¹ � �ҡ��� �� ��¹ �� ��Դ ����� ������ ���� ������ ��� �ع ��� ������� ������ ������ �������� ��� ��� �ѧ� ���� �Щ�� ������ ��� ��駡�� ������� �������� ����� ��繵�� ��� ������ ��鹨�� ��ҧ ��� ������ ������ �Χ��� �ǧ���� ��ͧ�� ������

คำยืมที่มาจากภาษาจีน 

ไทยและจีนเป็นมิตรประเทศที่ติดต่อเจริญสัมพันธไมตรี และค้าขายแลกเปลี่ยนสินค้าและศิลปะ วัฒนธรรมอันดีงามมาช้านาน ชาวจีนที่มาค้าขายได้เข้ามาตั้งถิ่นฐานอยู่ในประเทศไทยเป็นจำนวนมาก ภาษาจีนจึงเข้ามาสู่ไทยโดยทางเชื้อชาติ นอกจากนี้ภาษาจีนและภาษาไทยยังมีลักษณะที่คล้ายคลึงกัน จึงทำให้มีคำภาษาจีนเข้ามาปะปนอยู่ในภาษาไทยจนแทบแยกกันไม่ออก
การยืมคำภาษาจีนมาใช้ในภาษาไทยนั้น เราได้มาจากภาษาพูดไม่ใช่ภาษาเขียน เพราะระบบการเขียนภาษาจีนต่างกับภาษาไทยมาก ภาษาจีนเขียนอักษรแทนคำเป็นตัว ๆ ไม่มีการประสมสระ พยัญชนะ คำภาษาจีนที่มีใช้ในภาษาไทย นำมาเป็นคำเรียกชื่อ เครื่องใช้แบบจีน ยาสมุนไพร สัตว์ อาหาร เครื่องแต่งกาย ธุรกิจการค้า มหรสพ และอื่น ๆ
ภาษาจีนมีลักษณะคล้ายคลึงกับภาษาไทยมาก คือ เป็นภาษาคำโดด มีเสียงวรรณยุกต์ย เมื่อนำคำภาษาจีนมาใช้ในภาษาไทยซึ่งมีวรรณยุกต์และสระประสมใช้จึงทำให้สามารถออกเสียงวรรณยุกต์และสระตามภาษาจีนได้อย่างง่ายดาย คำภาษาจีนยังมีคำที่บอกเพศในตัวเช่นเดียวกับภาษาไทยอีกด้วย เช่น เฮีย (พี่ชาย) ซ้อ (พี่สะใภ้) เจ๊ (พี่สาว) นอกจากนี้การสะกดคำภาษาจีนในภาษาไทยยังใช้ตัวสะกดตรงตามมาตราตัวสะกดทั้ง 8 มาตราและมีการใช้ทัณฑฆาต หรือตัวการันต์ด้วย 

หลักการสังเกตคำภาษาไทยที่มาจากภาษาจีน 

1.นำมาเป็นชื่ออาหารการกิน เช่น ก๋วยเตี๋ยว เต้าทึง แป๊ะซะ เฉาก๊วย จับฉ่าย เป็นต้น

2.เป็นคำที่เกี่ยวกับสิ่งของเครื่องใช้ที่เรารับมาจากชาวจีน เช่น ตะหลิว ตึก เก้าอี้ เก๋ง ฮวงซุ้ย

3.เป็นคำที่เกี่ยวกับการค้าและการจัดระบบทางการค้า เช่น เจ๋ง บ๋วย หุ้น ห้าง โสหุ้ย เป็นต้น

4.เป็นคำที่ใช้วรรณยุกต์ตรี จัตวา เป็นส่วนมาก เช่น ก๋วยจั๊บ กุ๊ย เก๊ เก๊ก ก๋ง ตุ๋น เป็นต้น

 วิธีนำคำยืมภาษาจีนมาใช้ในภาษาไทย 
ไทยนำคำภาษาจีนมาใช้ โดยมากไทยเลียนเสียงจีนได้ใกล้เคียงกว่าชาติอื่น ๆ เช่น เกาเหลา ตั้งฉ่าย เต้าทึง เต้าหู้ เต้าฮวย บะฉ่อ พะโล้ แฮ่กึ้น เป็นต้น มีบางคำที่นำมาตัดทอนและเปลี่ยนเสียง เช่น เตี้ยะหลิว ตะหลิว บ๊ะหมี่ บะหมี่ ปุ้งกี ปุ้งกี๋
ตัวอย่างคำยืมที่มาจากภาษาจีน
กงสี กงฉิน กงไฉ่ กงเต็ก ก๋วยเตี๋ยว ก๋วยจั๊บ เกาหลา กุ๊ย เก๊ เก๊ก เกี้ยว เกี๊ยว เกี๊ยะ กุยเฮง เก๊ก ก๋ง เก้าอี้ ขาก๊วย เข่ง จับกัง จับฉ่าย จับยี่กี จันอับ เจ๊ง เจี๋ยน เจ เฉาก๊วย เซ้ง เซียน แซ่ แซยิด เซ็งลี้ ซาลาเปา ซิ้ม ตะหลิว เต๋า ตุน ตุ๋น แต๊ะเอีย เต้าหู้ เต้าฮวย เต้าเจี้ยว โต๊ะ ไต้ก๋ง ตังเก บ๊วย บะฉ่อ บะหมี่ บู๊ ปุ้งกี๋ ปอเปี๊ยะ แป๊ะเจี๊ยะ พะโล้ เย็นตาโฟ หวย ยี่ห้อ ลิ้นจี่ ห้าง หุ้น เอี๊ยม โสหุ้ย เฮงซวย ฮวงซุ้ย ฮ่องเต้ อั้งโล่
ตัวอย่างคำยืมที่มาจากภาษาจีน
ก๋วยเตี๋ยวเกี๊ยวบะหมี่ พะโล้นี้ช่างน่าสน
เกาเหลาจับฉ่ายปน ตะหลิวคนตักเฉาก๊วย
อาหารจานเด็ดนี้ ล้วนมากมีสีสันสวย
คนไทยใช้มากด้วย สื่อกันมาภาษาจีน

จีน มาจากภาษาอะไร

ป้ายเป็นคำยืมมาจากภาษาอะไร

คนไทยใช้ภาษาจีนอะไร

โพงพาง มาจากภาษาอะไร