ความหมายและประเภทของนันทนาการ ความหมายและประเภทของนันทนาการ ในปจั จุบนั มีการคาว่านันทนาการและสันทนาการปะปนกัน 1. นันทนาการ หมายถึง การทาให้สดชื่น เสริมสร้างพลังขึ้นมาใหม่ หลังจากการใช้พลัง แล้ว 2. นันทนาการ หมายถึง
กิจกรรมต่างๆ ที่บุคคลเข้าร่วมในช่วงเวลาว่างโดยไม่มีการบังคับ หรือเข้า 3. นันทนาการ หมายถึง กระบวนการ หรือประสบการณ์ความสุขที่บุคคลได้รับโดยอาศัยกิจกรรม 4. นันทนาการ หมายถึง
สถาบันทางสังคม หรือแหล่งศูนย์กลางทางสังคมเพื่อให้บุคคลเข้าร่วม 1. ศิลปหตั ถกรรม เชน่ การเยบ็ ปักถักรอ้ ย การแกะสลกั 2. เกมและกฬี า เช่น เกมกลมุ่ สมั พันธ์ กฬี าในร่ม กฬี ากลางแจง้ 3. การเตน้ รา เช่น ราไทย เต้นลลี าศ 4. การละคร เช่น ละครพ้ืนบา้ น ละครโทรทศั น์ 5. งานอดิเรก เช่น งานเก็บสะสม งานท า ประดษิ ฐ์ 6. การดนตรแี ละร้องเพลง เช่น การเล่นดนตรี การรอ้ งเพลง 7. กจิ กรรมกลางแจง้ /นอกเมือง เช่น การทอ่ งเที่ยว สวนสาธารณะ 8. วรรณกรรม (อา่ นเขียนพดู ) เชน่ การอา่ นวรรณกรรม การโต้วาที 9. กจิ กรรม ทางสงั คม เชน่ การประชุมเล้ยี งสังสรรค์ งานเล้ียง 10. กิจกรรมพเิ ศษตามเทศกาลต่างๆ เช่น งานปใี หม่ ลอยกระธง และ 11. การบริการอาสาสมัคร เช่น กิจกรรมพัฒนาชุมชน พัฒนาโรงเรียน (แผนพัฒนานันทนาการ นันทนาการการท่องเท่ยี ว : ความหมายและความสาคญั นันทนาการเปน็ กจิ กรรมท่ีคนเราสามารถเข้า เดินทางจากท่ีหนึ่ง ท่ีมักหมายถึงที่อยู่อาศัย ไปยังอีกที่หนึ่งที่ถือเป็นแหล่ง ท่องเท่ียว เพ่ือเปลี่ยนบรรยากาศ และสิง่ แวดลอ้ ม เชน่ เดยี วกบั สมบัติ กาญจนกจิ (2535, หนา้ 15) ได้กล่าวถึง กจิ
กรรมการท่องเที่ยวทัศนศึกษา ศิลปวัฒนธรรมประเพณี วิถีชีวิตของชุมชน และสังคมในลักษณะท่ีแตกต่างกันออกไป การท่องเท่ียวส่งเสริม ศึกษายงั เป็นการชว่ ยพฒั นาทางด้านเศรษฐกิจช่วยกระจายรายไดล้ งสชู่ นบท
และเป็นการสร้าง ความเข้าใจอัน ขอเสนอคาว่า นันทนาการการทอ่ งเท่ยี ว (Tourism Recreation) เพอ่ื ส่อื ความหมายของการเข้าร่วมกิจกรรม ท่องเท่ียวท่ีกระทาด้วยความสมัครใจในยามว่างจากภารกิจงานประจา
ซ่ึงผู้เข้าร่วม กิจกรรม และมีความพึง อารมณ์ สังคมและจิตใจโดยความสาคัญของนันทนาการการท่องเท่ียวมีดังนี้คือ ความสาคัญของนันทนาการ หรอื ธรุ กจิ สนบั สนนุ ต่างๆ การซอ้ื บริการของนักท่องเท่ยี
วเปน็ การใชส้ ินคา้ และบริการตา่ งๆ ซงึ่ ผลประโยชน์จะ ทางด้านสังคม การท่องเที่ยวเป็นการพักผ่อนคลายความตึงเครียด พร้อมกับการได้รับความรู้ ความเข้าใจใน การทอ่ งเท่ยี วยังมีบาทบาท
ช่วยกระตุ้นให้มีการนาเอาทรัพยากรของประเทศมาใช้ประโยชน์อย่างกว้างขวางที่ วรรณถนอม, 2552, หน้า 101) ซ่ึงสรุปความสาคัญของนันทนาการการท่องเท่ียวท่ีมีต่อเศรษฐกิจ สังคมและ ประเทศธุรกิจด้านการบริการที่เก่ียวข้องกับการ
ท่องเท่ียวได้แก่ ธุรกิจการคมนาคมขนส่งทั้งทางบก ทางเรือ นกั ทอ่ งเท่ยี วท่สี าคัญ การมีอาหารประจาชาตทิ ่ี เปน็ เอกลักษณ์ของแตล่ ะประเทศ ธรุ กิจนาเที่ยวและมัคคุเทศก์ การจ้างงานของคนในพ้ืนท่ีแหล่งท่องเท่ียว
เป็นการช่วย ให้เกิดการกระจายรายได้จากนักท่องเท่ียว ไปสู่ สินค้าและบริการที่เกี่ยวข้องกับการท่องเท่ียว เช่น ของที่ระลึกที่ เป็นเอกลักษณ์ตามสถานท่ีท่องเท่ียวต่างๆ ตัวกระตนุ้ จะพฒั
นาไปในทางทีด่ หี รอื ไมก่ ็ขน้ึ อยูก่ บั ปัจจัยทั้งสอง นัน้ นันทนาการการท่องเที่ยวจะช่วยส่งเสริม พร้อมหน้าพร้อมตา หรือมีความสัมพันธ์กันแน่นแฟ้นเหมือน สมัยก่อน การใช้กิจกรรมนันทนาการการ
แนวโน้มนันทนาการการท่องเที่ยวของโลก นันทนาการการท่องเที่ยวส่งเสริมให้เกิดอุตสาหกรรม อนิ เทอร์เนต็ เพื่อทาการสืบค้นและเปรยี บเทียบราคา มากข้นึ เมือ่ พิจารณาการเปลี่ยนแปลงของพฤติกรรมของ 1.
ประเทศไทยต้องประสบกับปัญหาวิกฤตและความเสี่ยงด้านการท่องเที่ยว จากสถานการณ์ทาง 2. จานวนนักท่องเท่ียว รายได้ ค่าใช้จ่าย และวันพักเฉล่ียของนักท่องเท่ียวเพิ่มข้ึนในช่วงทศวรรษท่ี 3. นกั ทอ่ งเท่ียวจากกล่มุ ประเทศเอเชยี ตะวันออกและยโุ รปเป็นกลุ่มนกั ท่องเท่ียวหลักของไทย 4. นักท่องเท่ียวไทยมีแนวโนม้ เดินทางทอ่ งเทยี่ วภายในประเทศมากข้ึน 5. กลุ่มธุรกิจโรงแรมและภัตตาคารมีบทบาทสาคัญในอุตสาหกรรมท่องเท่ียวไทย
และมีส่วนสร้าง 6. ระบบโลจิสติกส์และการเช่ือมโยงการท่องเที่ยวการเชื่อมโยงกับประเทศเพื่อนบ้านปัญหาด้าน 7. การท่องเท่ียวไทยมีแนวโน้มได้รับผลกระทบจากการเปล่ียนแปลงของภูมิอากาศโลก ความเสี่ยง 8.
ประเทศไทยยังคงมีจุดอ่อนในด้านความปลอดภัย กฎระเบียบด้านสิ่งแวดล้อม สุขอนามัย และ 9. มีการกระจายอานาจและเปิดโอกาสให้ชุมชนและท้องถิ่นมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการมากขึ้น นนั ทนาการการทอ่ งเท่ยี วกบั การเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ในปี 2558 นี้
ประเทศไทยได้ก้าว เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเพ่ิมข้ึนตามมา ผู้ประกอบการไทยควรเร่งปรับตัวโดยใช้ ประโยชน์จากการเป็น นันทนาการการท่องเท่ียวกับการพัฒนาเศรษฐกิจ ปัจจุบันกิจการและโปรแกรมนันทนาการได้รับ ทอ่ งเทย่ี วเปน็ ธรุ กจิ ขายบรกิ ารให้กับนักท่องเท่ียว วัตถุดิบท่ีสาคัญของธุรกิจท่องเที่ยวได้แก่ สถานที่ท่องเท่ียว ประกอบด้วยสถานท่ีหรือแหล่งท่องเที่ยว ไม่ว่าจะเป็นสถานท่ีเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ หรือ เกิดขึ้นด้วยการ เองโดยธรรมชาติได้แก่ ทะเล หาดทราย
ภูเขา ป่าไม้ แม่น้า ลาคลอง สถานท่ีท่องเที่ยวท่ี สาคัญทาง ชุมชนมากมายหลายแห่งทั่วทุกภาคของประเทศ (ชาญโชติ ชมพูนุท, 2549, ม.ป.ป.) ธุรกิจท่องเที่ยว ธรุ กิจ เดินรถ ธุรกิจดา้ นที่พกั
ได้แกธ่ ุรกิจโรงแรม ธรุ กิจเกสท์เฮาส์ ธุรกิจร้านอาหาร ธุรกิจร้านขายของท่ีระลึก วตั ถดุ บิ ของการท่องเทย่ี ว ได้แก่ สถานทีท่ อ่ งเทย่ี ว และเรื่องราวตา่ งๆของสถานทที่ อ่ งเทย่ี วเหลา่ น้ัน มาผูกเป็น โครงสร้างของนนั ทนาการการท่องเทีย่ ว นกั ทอ่ งเที่ยว ผ้ผู ลติ นักทอ่ งเที่ยว การบริการของภาครฐั การบรกิ ารของภาคเอกชน การคมนาคมขนส่ง ท่พี กั อาหารและของที่ จุดสนใจทางการทอ่ งเทย่ี ว จากทไ่ี ดก้ ล่าวมาข้างตน้ กจิ กรรมนนั ทนาการการท่องเที่ยวสามารถนามาเชื่อมโยงกับเศรษฐกิจของประเทศใน แนวทางการพฒั นานันทนาการการท่องเทีย่ วเพือ่ การพัฒนาประเทศ การนานโยบายของรัฐบาลไปสูก่ ารปฏบิ ตั ิ จากแผนพัฒนาการ ภาคเอกชน ภาคประชาชน - แหลง่ ทอ่ งเทีย่ วเอกชน - ร่วมบารงุ รักษา 1. หนว่ ยงานภาครัฐ การนานโยบายของรัฐบาลไปสูก่ ารปฏิบัติ การถ่ายทอดแผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ พ.ศ. 2555-2559 ไปสู่การปฏิบัติ ในระดับต่างๆ โดยการสร้างความรู้ความเข้าใจ
จัดให้มีกระบวนการสร้าง นโยบายของรัฐบาลไปสู่การปฏิบัติ จากแผนพัฒนาการท่องเท่ียวแห่งชาติ พ.ศ. 2555–2559 โดยเฉพาะ ความพร้อมของหนว่ ยงาน องค์กรต่างๆ เพ่อื ให้เกดิ การขบั
เคล่ือนการดาเนินงานตามแผนพัฒนาการท่องเที่ยว ประสาน สรา้ งความรคู้ วามเข้าใจ และให้คาแนะนาแก่ส่วนราชการอ่ืนๆ ในการสนับสนุนเชิงนโยบายและการ ปฏิบัติ และหน่วยงานท่ีรับผิดชอบมาตรการ/แนวทางในแผนฯ การพฒั นาทรพั ยากรการท่องเท่ียวร่วมกัน การ 1.2 การทอ่ งเท่ียวแห่งประเทศไทย ควรเสรมิ สรา้ งภาพลักษณ์ประเทศไทย หลังจากปัญหาวิกฤตทางการเมือง ไทยได้อย่างปกติการให้ความสาคัญกับการส่งเสริมตลาดนักท่องเที่ยวต่างชาติควบคู่กับการส่งเสริมตลาดคน ให้มีการดาเนินงานเชิงรุกในการกาหนดทิศทางด้านการท่องเที่ยวของประเทศ และพัฒนาระบบสารสนเทศ ให้คล่องตัวมากขน้ึ มีประสิทธภิ าพ โปร่งใส ควบคุม และตรวจสอบได้ ฝ่าย เข้ามาร่วมในคณะกรรมการพัฒนาการท่องเท่ียวระดับพื้นที่ เพื่อให้การพัฒนาการท่องเที่ยวไทยเพื่อให้ การบริการในดา้ นตา่ งๆ ดงั นเ้ี ช่น การอานวยความสะดวกในการตรวจคนเข้าเมืองท้ัง ณ จุดเข้าออกชายแดน พร้อมของภาคส่วนต่างๆ การพัฒนาโครงสร้างพนื้ ฐานด้านนนั ทนาการการทอ่ เท่ยี ว ไดแ้ ก่ อุปกรณ์ สถานที่ แหล่งทอ่ งเท่ียวใหเ้ กิดความยั่งยนื โดยมุง่ เน้นการฟื้นฟแู หลง่ ท่องเทีย่ วเส่ือมโทรมใหม้ คี วามสมบรู ณด์ งั เดิมเพ่ือ เรียนการสอนทางด้านการท่องเที่ยว การพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษของบุคลากรในอุตสาหกรรม การท่องเที่ยว การผลิตบุคลากรทางด้านนันทนาการการท่องเที่ยว เช่น มัคคุเทศก์ ให้มีความรู้ความสามารถ 3.1.1 ร่วมคดิ รว่ มวางแผนจัดการเตรยี มความพร้อมและสิ่งอานวยความสะดวกในชุมชน สรปุ บทบาทของนันทนาการการท่องเท่ียวในการพัฒนาประเทศดังที่กล่าวมา แล้วข้างต้นน้ันมี ความสาคัญต่อการพฒั นาประเทศเปน็ อย่างย่งิ การพฒั นานันทนาการการท่องเท่ียวจึงเป็นส่ิงสาคัญอย่างยิ่งท่ี ผู้ประกอบการธรุ กิจขนาดใหญ่ ขนาดเลก็ ธุรกิจการบริการ ประชาชน ตลอดจนผู้เข้าร่วมกิจกรรมนันทนาการ ทรัพยากรนันทนาการท่ีเป็นจุดเด่นของประเทศ คือ หาดทราย ชายทะเล หมู่เกาะน้อยใหญ่ และ ธรุ กิจบริการ ได้แก่ โรงแรมที่พัก สปาในรูปแบบ ตา่ ง ๆ การคมนาคมขนส่ง การท่องเท่ียว และที่สาคัญคือการ ประเทศชาติจะได้มีพัฒนาอย่างยั่งยืนที่ได้ทั้งความสุข สนุกสนานเพลิดเพลินด้วยกิจกรรมนันทนาการ ควบคู่ |